خبرگزاری شبستان- گیلان، گیلان از لحاظ میراث معنوی دارای غنای بالایی است و آئین ها و مراسمات مذهبی بسیاری به همراه ۱۱ آئین عاشورایی این استان به عنوان میراث ناملموس به ثبت ملی رسیده است که همگی این مواریث نمادی از فرهنگ و آیین مردمان استان هستند که باید حفظ و نگهداری شوند.
یک از این آئین هی کهن که شهرت کشوری داشته و مردم را از تهران و استان های همجوار جذب خود می کند آئین چهل منبر است. آیینی که سالیان سال و به نقلی از دوران صفویه، هرسال در تاسوعای حسینی با شور و حالی معنوی در لاهیجان برگزار می شود.
چهل منبر برگی از تاریخ در سوگ امام حسین(علیه السلام) مخصوص شهروندان لاهیجی است،که به شماره ۴۱۵ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
این مراسم معنوی همزمان با عصر تاسوعای حسینی در تمام محله های قدیمی این شهرستان برگزار می شود.
چهل منبر همزمان با غروب آفتاب آغاز می شود، شهر حال و هوای دیگری دار، همه، پیر و جوان، زن و مرد، کودک و خردسال به دنبال خرید شمع های چهل منبر هستند. در گوشه و کنار بازار شمع های ارزان قیمت بقعه ای و خرماهای فراوان در بسته بندی های مخصوص چهل تائی برای فروش آماده است.
این مراسم در کوچه های پرده سر، خُمیرکلایه، خیابان حکیم فیاض، آقاسید محمد، یحیی آباد و گابنه (که از همه جا بیشتر است) و خیلی کوچه های دیگر هر سال پرشورتر از سال قبل برگزار می شود. خانه هایی که در طول سال مجالس روضه خوانی برپا می کردند منبری که بر آن روضه خوانده شده را بر جلوی درب خانه می گذراند. تشتی تا نیمه از گل انباشته را همراه با کاسه ایی از برنج در کنار منبر قرار می دهند تا پذیرای خیل مشتاقان شمع به دست باشد.
بزرگان محل های قدیمی معتقدند که این آئین باید بر درب خانه چهل سید بزرگوار برگزار می شد اما به مرور زمان تغییر یافت و بر درب خانه های که در طول سال مراسم روضه خوانی دایر کردند، انجام می شود، ولی در چند سال اخیر شاهدیم که همه مردم این محل حتی آنهایی هم که در این محل ها زندگی نمی کنند در اطراف کوچه ها منبر را برپا می کنند بدین صورت که تشتی از آتش روشن کرده و آن را بر روی منبرهایی می گذارند و در کنار آن کاسه ای برنج قرار می دهند.
هرفردی که نذر چهل منبر دارد و یا نذرش برآورده شده، چهل شمع و چهل خرما خریده و به چهل خانه یا مسجدی که منبری در جلویش برپاست می رود و صاحب هر خانه با رویی گشاده از افراد استقبال کرده و دعای برآوردن حاجات را برایشان می خواند و شخص دارای نذر، دانه ای خرما در ظرف می گذارد و شمعی می افروزد و بسته ای برنج برمی دارد و پس از خواندن دعائی و ادای مجدد خواسته اش اصطلاحا به منبری دیگر می رود.
عزاداران برنج جمع آوری شده از 40 منبر را به قصد برآورده شدن حاجت با خود به خانه می آورند و با برنج موجود در خانه می آمیزند و فردای آن روز می خورند، مردم بر این باورند که منبر گذاران بر آنند تا بر پا بر داشتن منبر در جلوی در خانه خود دلبستگی خود را به خاندان حضرت علی(علیه السلام) و شهدای دشت کربلا نشان دهند.
نظر شما