به گزارش خبرنگار شبستان، دکترجعفر نکونام، دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم در نشست تخصصی عرفی بودن زبان قرآن که به همت هئیت حمایت از کرسی های نظریه پردازی شورای انقلاب فرهنگی در نوزدهمین نمایشگاه بین المللی قرآن کریم برگزار شد به تبیین و ارائه این نظریه پرداخت.
وی عرفی بودن زبان قرآن را یکی از نظریاتی دانست که از دیر باز مطرح بوده و بر اثر گذشت زمان در حاشیه قرار گرفته و نظریات دیگری مطرح شده است.
وی با بیان اینکه در این نظریه، عرفی بودن مطلق زبان قرآن مورد نظر است، ادامه داد: در این صورت هیچ تمایز متعارفی بین عرف زمان نزول و زبان قرآن نیست و براساس این نظر قرآن طبق زبان آن زمان نازل شده است.
نکونام براساس این نظریه و با رد هر گونه بطن و وجه در زبان قرآن، مدعی شد: بنابراین اگر عرب زمان ظهور چیزی را فهمید همان مراد خداوند بوده است و بهترین تفسیر قرآن، تفسیری تاریخی بنابر اطلاعاتی تاریخی که در طول تاریخ نزد عرب مشهود بوده است.
وی بر این باور بود که در طول تاریخ کم کم برای قرآن تمایزاتی از زبان عرفی قائل شده اند که در کلام بشری به چشم نمی خورد و آن را ذاتی کلام خدا دانستند.
عضو هئیت علمی دانشگاه قم مدعی بود که راه یابی احادیث و مذاهب بشری به تفسیر قرآن برخی را به این باور رساند که در قرآن به زبان های گوناگونی از جمله رمز، اشاره، فقه و حقوق و غیره سخن گفته شده است.
وی خطاب قرآن به عرب حجاز و زبان معیار بودن زبان قرآن را از پیش فرض های این نظریه دانست و گفت: با این سخن زبان معیار هم، همان زبانی است که در خطبه ها و شعرهای عرب جاهلی بوده و امروزه ما در اختیار داریم.
نکونام درباره پیش فرض سوم این نظریه گفت: زبان برآمده از تصورات اهل زبان است و تصورات نیز از چیزهایی است که اهل زبان با آنها در طول زندگی سر و کار دارند.
وی نبودن آیات مجمل، متشابه در قرآن و همچنین فهم صحیح تفسیر آیات قرآن، در گرو همان اطلاعات تاریخی عرب جاهلیت را دو پیش فرض دیگر دانست و درباره اشتراکات این نظریه با نظریات دیگر گفت: زبان قرآن در سراسر آیاتش زبان عرفی عرب جاهلیت است.
وی در این باره افزود: خداوند در ایات، معنای بیشتر از معنایی که مخاطب آن زمان می فهمیده است، اراده نکرده و به عبارت دیگر، معنای آیات و کلمات قرآن، همان معنایی است ک عرب آن دوره می فهمیده است.
عضو هئیت علمی دانشگاه قم عدم وجوب اعجاز علمی در قرآن را یکی از کارکرد های این نظریه دانست و گفت: این امر بدان معناست که آیاتی در قرآن وجود ندارد که عرب جاهلیت معنای آن را نفهمد.
وی در همین باره توضیح داد: با توجه این که شان نزول آیات براساس حوادث همان زمان بوده است، تفسیرهای دیگر تفسیر به رای است.
این قرآن پژوه درباره ادله و شواهد این نظریه اذعان داشت: چون متکلم خداست و او به ظرائف و ذهنیت بشر آگاه بوده و هدفش از قرآن هدایت بشر است، پس اقتضاء دارد که خدا قرآن را به زبان همان مردم نازل کرده باشد.
وی در ادامه این شواهد به عدم آشنایی عرب جاهلی با فلسفه و کلام اشاره کرد و گفت: مردم قریش به زبانی تکلم می کردند که پیامبر هم از اهل همان زبان بوده و در میان آن زندگی می کرد، پس باید قرآن هم به زبان همین مردم باشد.
پایان پیام/
نظر شما