آغاز ساخت فاز دو و سه نیروگاه بوشهر در سال جاری

به گزارش خبرنگار سیاست خارجی خبرگزاری شبستان، خبرگزاری اسپوتینک گزارش داد که وزیر انرژی روسیه گفت: کار ساخت فاز دو و سه نیروگاه بوشهر احتمالا امسال آغاز می شود.

الکساندر نوواک وزیر انرژی روسیه روز دوشنبه گفت ساخت فاز دوم و سوم نیروگاه برق هسته ای بوشهر در ایران ممکن است سال 2016 آغاز شود.

وی افزود کارهای مقدماتی ساخت فاز دوم و سوم این نیروگاه در جریان است. نوواک در مصاحبه با خبرنگاران تصریح کرد: فکر می کنم در آینده ای نزدیک شاهد آغاز روند ساخت فازهای دو و سه نیروگاه برق هسته ای بوشهر باشیم.

نوواک تاکید کرد: من ترجیح می دهم برنامه ای را در این خصوص اعلام نکنم اما فکر می کنم کار ساخت این دو فاز امسال آغاز شود.

به گزارش شبستان،‌ نیروگاه اتمی بوشهر اولین نیروگاه تولید سوخت هسته‌ای ایران است که با همکاری روسیه ساخته شده است.مراحل ساخت و آغاز به کار این نیروگاه افت و خیزهای بسیاری داشت که در این گزارش نگاهی اجمالی به آن خواهیم داشت.

در سال ۱۳۵۵، ۲ سال بعد از تاسیس سازمان انرژی اتمی ایران، این سازمان با بخش تکنولوژی و تحقیقات سازمان انرژی اتمی آلمان غربی موافقتنامه‌ای برای همکاری‌های بلند مدت امضا کرد و در پی آن شرکت "کرافت ورک یونیون" یکی از شرکت‌های وابسته به زیمنس آلمان ساخت ۲ واحد نیروگاه اتمی هر یک به توان اسمی ۱۲۹۳ مگاوات و توان خالص ۱۱۹۶ مگاوات را در بوشهر برعهده گرفت.

اما در سال ۱۳۵۷ در شرایطی که حدود ۷۵ درصد از واحد اول و ۶۰ درصد واحد دوم نیروگاه ساخته شده بود با پیروزی انقلاب در ایران طرف آلمانی کار بر روی پروژه را متوقف کرد.

دولت ایران از شرکت آلمانی در دادگاه بین‌المللی شکایت کرد که براساس رای ۱۳ مارس ۱۹۸۲ دادگاه بین‌المللی، مقرر شد، کلیه قطعات و دستگاه‌های ساخته شده دو نیروگاه بوشهر تا آن زمان، به اضافه نیمی از سوخت هسته‌ای به مالکیت ایران درآید و پیمانکار موظف شد که این قطعات را به صورت تحویل در بندر بوشهر، به ایران تحویل دهد.

در دهه ۶۰ بار دیگر کار درنیروگاه بوشهر از سر گرفته شد، اما همزمان با حضور کارشناسان آلمانی در نیروگاه، حمله موشکی عراق به بخشی از ساختمان نیروگاه بوشهر، آلمان را از ادامه پروژه منصرف کرد.

در اوایل سال ۱۳۶۸ با سفر علی اکبر هاشمی رفسنجانی رییس جمهور وقت به روسیه، موافقتنامه همکاری هسته‌ای میان دو کشور تدوین شد و متعاقب آن در ۲۴ اوت سال ۱۹۹۲ (۲ شهریور ۱۳۷۱) موافقتنامه کاملی از همکاری‌های هسته‌ای ایران و روسیه امضا شد.

در نوامبر ۱۹۹۴ قرارداد تکمیل واحد اول نیروگاه بوشهر ایران و روسیه به امضا رسید. به موجب این قرارداد مقرر شد ساخت نیروگاه تا پایان ۲۰۰۰ به پایان برسد. این قرار داد در ژانویه ۱۹۹۶ میان سازمان انرژی اتمی ایران و شرکت اتم استوری اکسپورت روسیه اعتبار اجرایی پیدا کرد.طرف روس متعهد شد تا سال ۲۰۰۰ ساخت نیروگاه را به پایان برساند. همچنین ایران متعهد شد، پسماند سوخت نیروگاه هسته‌ای بوشهر را به روسیه بازگرداند.