آفرینش هنر با طعم بازیافت / هدر رفت زمان در سبک زندگی اقتصاد مقاومتی معنا ندارد

خبرگزاری شبستان - البرز

آنچنان در خود فرو رفته مشغول کار است، که برای برهم زدن خلوت تنهایی اش به تردید می افتم. به همین منظور ابتدا گوشه ای می ایستم و آثار هنری اش را که بر دیوار یکی پس از دیگری تکیه داده است، مشاهده می کنم. نام این هنر، هنر نخ کشی است. میخ های کوچک با طراحی از پیش تعیین شده، بروی تخته ای که با جیر پوشانده شده است، قرار می گیرند. پس از آن ریسه های نخ، شکل و شمایل خاصی از طراحی را که بیشتر نام مبارک امیرالمومنین (علیه السلام) است، با گردش محوری مععین دور تا دور این میخ ها ایجاد می کند.

جمیله سادات، همسر این هنرمند از راه می رسد با کیسه ای از سبزی های معطری که در باغچه خانه خود کاشته است و آن ها را روی میز می گذارد. با  دعوت او، اکبر جباری، هنرمند زبردستی که هنر را در تمام لحظات زندگی اش خلاصه کرده است، دست از کار می کشد.

صندلی را عقب می کشم و کنار این زوج مهربان می نشینم. هنوز چشمانم گرم هنرنمایی آثار رنگینی است، که هر یک حرفی برای گفتن دارند. با این وجود عطرخوش سبزی جمیله سادات نیز مکمل براین همه ذوق آفرینی می شود.

این هنرمندی البرز، رشته کلام را  به دست می گیرد و می گوید: من اکبر جباری هستم. از دوران کودکی، پای دار قالی می نشستم و با مادرم شروع به بافتن می کردم. شاید آنجا بود که مهر نخ و رنگ در دل ام نشت و همانجا آموختم تمام زندگی صحنه هنرنمایی ما است. به هیمن جهت به خاطر نمی آوردم لحظاتی را که بیکار بوده باشم و یا به بطالت گذرانده باشم. با این وجود به سراغ درس و تحصیل هم رفتم و فارغ التحصیل هنرستان صنعتی تهران شدم.

دوران خدمت سربازی در بوشهر با ساخت دکور و لوازم تزئینی آشنا شدم. آنقدر در فضای خلق هنر بودم که همان دوران خدمت، در 2 نمایشگاه هنری در بوشهر شرکت کردم. هنرآفرینی باعث شد، خیلی زود، به عنوان فرد خلاق، صاحب فکر و ایده شناخته شود. امّا بیشتر از این فکر می کنم، نخستین دلیل این بود که من هرگز بیکار نبودم و این چیزی نبود که دور از نظر افراد دیگر باشد. با اتمام دوران خدمت به استخدام شرکت ایران ناسیونال در آمدم.

پیش دستی می کنم و از میان تمام هنرهایی که آفریده است، می پرسم هنر نخ کشی چطور هنری است، در این خصوص توضیح بفرمایید؟

می گوید: این هنر به واقع، یکی از شاخه های هنر صنایع دستی است، که با نوآوری و کنار هم نشاندن رشته های رنگین نخ می توان آثار زیبایی خلق کرد. به خاطر دارم، آن زمان ارتفاع سقف خانه خیلی بلند بود به همین جهت با نخ کشی بر کنج 2 دیوار این فاصله را تا حدودی می گرفتند و با نوارهای رنگی نخ کشی می کردند. آنجا بود که این فکر به ذهن من رسید که این هنر را بروی تابلو پیاده کنم. آمدم و با یک تابلو چوبی، مقداری جیر که بروی تابلو می کشیدم و میخ های کوچک و نخ های رنگی، ایده های هنری ذهن ام را پیاده کردم و در نهایت این هنر را به نام خودم به ثبت رساندم.

ابداع، خلاقیت و هنرآفرینی این هنرمند به اینجا خلاصه نمی شود، او به صندوق هایی اشاره می کند که در ظاهر برای تهیه آن باید بهاء سنگینی پرداخت.

در حالی که در یکی از این صندوق ها را باز می کند، می گوید: واقعیت این است، که من و همسرم دور ریزی در زندگی نداریم به همین جهت یکی از نگاه های ما در بحث استفاده بهینه از وسائل اطرافمان بحث بازیافت است.

دستش را به سمت جعبه دیگری می برد، که برای جای قاشق و چنگال طراحی شده و سپس جهبه های دیگر. آن وقت می گوید، کل هزینه این جعبه، تنها پارچه جیر و این دستگیره ها بوده است و مابقی را از خرده های دور ریخته شده قاب سازی ها گرفته است.

بازیافت خرده چوب های انتهایی قاب سازی، این جعبه های زیبا، هنرمندان و خلاقانه را خلق کرده است. در همین وقت، سنگ هایی را برمی دارد که بروی آن نقش بسم الله الرحمن الرحیم نقش بسته است، بی اختیار می خندد و می گوید: این سنگ را از کنار دریا برداشتم و در فرصت سفر این طراحی را بروی آن پیاده کردم.

آفرینش هنر، استفاده از زمان، خلاقیت و نوآوری این همه کلید واژگانی است، که امروزه به واسطه باور به آن ها می توان در مسیر اقتصاد مقاومتی که به نوبه خود سبکی از زندگی است، تلاش کرد و موثر بود.

همچون این هنرمند البرزی، هنرمندان بسیاری هستند که در لحظه لحظه زمان خود، فعالیت و تلاش را بر درجا زدن انتخاب کرده اند.

همانطور که عطر خوش سبزی های باغچه خانواده جباری، فضا را پر کرده است، باور می کنیم که می توان در فضای ملطوف به عطر تلاش و پویایی بهتر زندگی کرد.

همسر جناب جباری، از ما دعوت می کند به باغچه کوچک خانه اش سر بزنیم. باغچه ای که بالغ بر 10 گیاه طب سنّتی را در خود پرورش داده است.

هنگامی که سراغ فرزندان این خانواده صمیمی را می گیریم، بیشتر به باورهای در جریان و پویایی این خانواده پی می بریم ، چرا که هر یک از آنان نیز در بستر هنر و سازندگی نقش آفرین هستند و هر یک توانمندی منحصر به فرد خود را در عرصه هنر دارند.

فرجام سخن را به این هنرمند اختصاص می دهیم و از او می پرسیم چه توصیه ای برای جوانان دارد، آنانی که می گویند کار نیست و زمان عمر خویش را به فراخور این باور به راحتی بیهوده می گذرانند.

می گوید: باور به توانایی ها و درک این مهم که زمان چون گوهر نابی است، که نباید به راحتی از آن عبور کرد، مهمترین مسئله ای که جوانان امروز باید به آن باور داشته باشند. این روزها پیدا کردن کار سخت تر از قبل شده ولی با این وجود معتقدم، این جمله که هنر نزد ایرانیان است و بس، جمله کلیشه ای نبوده و هریک از جوانان این مرز و بوم صاحب ایده و خلاقیت هستند و به فراخور این توانایی ها می توانند بهترین باشند.

مهدیه دانایی