به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اصفهان، کتاب «هم‌نوا با کمیل» کار مشترک بهرام قربانی و فهیمه سعیدی، دو شاعر شهر اصفهان است که در آن دعای زیبای کمیل به نظم در آورده شده است.
در این کتاب که برای نخستین بار توسط شاعران اصفهانی به چاپ رسیده، دعای زیبای کمیل در قالب 200 بیت به نظم در آورده شده است.
بهرام قربانی، شاعر این کتاب در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان اصفهان با اشاره به دلایل حرکتش در به نظم در آوردن دعای کمیل گفت: حدود سه سال پیش بود که هنگام قرائت دعای کمیل، احساس کردم که اکثریت مردم از محتوای آن کمتر متوجه نمی‌شوند و با توجه به این موضوع و اینکه عرفان والای حضرت علی(ع) مورد توجه قرار نگرفته است.
وی افزود: پس از آن بود که تصمیم‌گرفتم از شب ولادت امام علی(ع) فعالیت خود را در این باره آغاز کرده و تا پایان ماه رمضان آن سال، همه این دعا را به صورت نظم درآوردم. در این کتاب که حاصل تلاش چند ساله من و همسرم به شمار می‌رود، کل دعای کمیل در 200 بیت به صورت یک مجموعه گردآوری شده است.
این شاعر اصفهانی تصریح کرد: پس از آن بود که فعالیت‌های مختلف درباره ویرایش مجموعه صورت گرفت و در مدت 3 سال، مقدمات چاپ آن فراهم شد و کتاب در ماه مبارک رمضان امسال به زیر چاپ رفت و همزمان با شب‌های قدر امسال، رونمایی شد.
وی با اشاره به سبک و وزن این کتاب تصریح کرد: بحر متقارب شعری که همان وزن شاهنامه بوده و بر وزن «فعولن، فعولن، فعولن، فعل» است و با توجه به آشنایی مردم با این سبک شعری، از آن برای سرودن ابیات استفاده کردیم.
قربانی با بیان اینکه مردم از این سبک شعری استقبال بسیاری داشته‌اند، تصریح کرد: با توجه به علاقه مردم ایران‌زمین به شاهنامه فردوسی، از دیرباز با آن آشنایی داشته‌اند، بنابراین امیدوار هستم که این شعر در آینده جای خود را در کشور باز کند.
وی ادامه داد: این مجموعه در 200 بیت سروده شده و اصل دعا در این تعداد بیت به نظم در آورده شده اما در کنار آن چند بیت نیز با عنوان نیایش سروده شده است. انتشارات سلام اصفهان چاپ این مجموعه را بر عهده گرفته و علاقمندان برای دریافت این کتاب می‌توانند به دفتر تیراژه مبارکه مراجعه کرده یا با شماره تلفن 03152401100 تماس حاصل کنند.
این شاعر اصفهانی درباره ضرورت حفظ امانت‌داری در به نظم در آوردن این شعر تصریح کرد: در بخشی از این دعا به خداوند گفته می‌شود که به کسی که سلاحی به جز اشک ندارد و چیزی به جز امید ندارد، عنایت داشته باشد و ما در شعر آن را بدینگونه به نظم در آورده‌ایم: بضاعت ندارم به غیر از امید، سلاح من اشکی و آن هم چکید.
وی با بیان اینکه تلاش اصلی آن بود که چیزی از خود به ترجمه شعر اضافه نشود، خاطرنشان کرد: علاقه داریم وقتی کسی آن را می‌خواند، از همان معانی استفاده شود و با توجه به این موضوع، بسیار سخت است که امانت‌داری در آن رعایت شود.
قربانی افزود: امیدوارم که حمایت‌های لازم و اقدامات موثر از سوی دستگاه‌های فرهنگی برای افزایش غنای زبان فارسی و افزایش عرفان و فرهنگ فارسی صورت گیرد.
نظر شما