به گزارش خبرگزاری شبستان؛ روزنامه "السفیر" در مقاله ای به قلم "خلیل حرب" آورد: کسی که پس از پدرش پادشاه شده است، به خود اجازه می دهد تا تابعیت کسی را که سال ها پیش از استقلال بحرین در آن به دنیا آمده و خود صاحب این کشور است را از او سلب کند؛ پادشاهی که با وعده ایجاد قانون اساسی، زمام امور را در دست گرفت، ولی به این وعده خود عمل نکرد.
پدیده پادشاهی بحرین نیز با دیگر رژیم های دیکتاتور و پادشاهی عربی تفاوت چندانی ندارد، ولی آنچه رژیم آل خلیفه را اندکی متفاوت می سازد، این است که به صورت آشکار در آغوش مملکت پادشاهی آل سعود و ناوگان پنجم آمریکا پناه گرفته است.
بنابراین، اعتصاب منطقه "دراز" اتفاقی گذرا نخواهد بود و ممکن است رژیم حاکم، یکی پس از دیگری، قواعد بازی مقابله را نقض کند. درست است که این رژیم تاکنون نیز کشتار کرده، سرکوب امری شایع شده است، تهمت فراگیر شده و استفاده از زور امری عادی است، ولی آنچه در دو هفته اخیر روی داده و در رأس همه آنها سلب تابعیت از آیة الله شیخ عیسی قاسم، ممکن است سرانجام بحرین را به ناکجا آباد بکشاند.
همچنین، نمی توان از این نکته غافل بود که سلسله اقدامات تنش زای رژیم آل خلیفه پس از سفر کم سابقه جان کری –وزیر خارجه آمریکا- در هفته های گذشته به این کشور، انجام شده است؛ به گونه ای که پس از ترک منامه از سوی جان کری و بسنده او به این سخن که احترام حقوق بشر امری اساسی است، رژیم آل خلیفه هچ مجازاتی علیه مخالفان خود نیافت.
این رژیم در این مدت، مقر جمعیت "الوفاق" و صدای عدالت بحرین را تعطیل کرد، مدت حبس "شیخ علی سلمان"، دبیرکل این انجمن را تمدید کرد، باری دیگر "نبیل رجب"، فعال حقوقی را به زندان بازگرداند، "زینب الخواجه"، فعال حقوقی بحرین را به ترک این کشور واداشت، دستور حبس و سلب تابعیت از هشت شهروند به اتهام تروریست بودن صادر شد، دادگاه حکم هشت سال حبس علیه "سید احمد الموسوی"، عکاس بحرینی و سلب تابعیت از او را صادر کرد و در این مدت، "علی المعراج" وبلاگ نویس بدون هیچ گونه کیفر خواستی بازداشت شد.
با این وجود، بازهم جان کری نگران نیست، بان کی مون نگران نیست؛ بلکه آنها به مهار پیامدهای ناشی از رسوایی خود در حذف نام ائتلاف متجاوز سعودی به یمن از لیست سیاه ناقضان حقوق کودکان سرگرم هستند و از این رو، هیچ گونه کمیته ای با عنوان "دوستان بحرین" و "ژنوی بحرینی" تشکیل نخواهد شد ویا اینکه قطعنامه های "وین بحرین" در کار نخواهد بود و دی میستورایی مأمور حل مشکلات مردم بحرین نمی شود و از همه مهمتر، "عادل الجبیر"، وزیر خارجه کشور همسایه، "حمد بن عیسی آل خلیفه" را میان کناره گیری از قدرت و یا برکناری با زور سلاح مخیر نخواهد کرد.
پادشاه فرصت های از دست داده، از همان آغاز با خلف وعده در اصلاح حکومت، عادت به فرصت از دست دادن داشته است. پادشاه فرصت های ازدست داده، جلسات گفتگو را سرکوب می کند و بر منبر تکفیری ها و فرقه گرایان می نشیند و در مقابل تابعیت بحرینی را از مرجع عالی بزرگترین طائفه بحرینی سلب می کند.
پادشاه فرصت های از دست داده، شهروندان خارجی را از پاکستان، بنگلادش، اردن و... به بحرین می آورد و به آنها تابعیت بحرینی می بخشد، در مقابل مخالفان بحرینی خود را که تنها خواستار حکومت قانونی هستند سلب تابعیت و حبس می کند.
آیا فرد عاقلی در دیوان پادشاهی آل خلیفه وجود ندارد؟ فرد عاقلی که یک کشور عربی را از مهلکه نجات دهد.!!
نظر شما