حجت الاسلام دکتر محمد هادی مفتح، نماینده مجلس با آسیب شناسی رفتارهای متفکرین حوزه و دانشگاه در خصوص ایجاد وحدت بین این دو پایگاه به خبرنگار شبستان گفت: در حدود دهه 30 و 40 هجری شمسی تعدادی از دانشجویان ایرانی که برای تحصیل به اروپا سفر کرده بودند به ایران بازگشته و فعالیت دانشگاه در حال اوج گیری بود, در آن زمان عده ای تحصیلکرده متدین دانشگاهی و روشنفکران حوزوی قبول داشتند که این تغییرات با بی دینی همراه نیست اما عده ای خلاف این امر را تصور می کردند.
وی با اشاره به اینکه دانش آموختگان جدید که از اروپا بازگشته بودند دل در گرو دین داشته و قصد ممزوج نمودن آموزه های دینی را با تکنولوژی جدید داشتند، افزود: از آنجا که فرهنگ حوزه و دانشگاه به هم نزدیک نبود آنها نمی توانستند تعامل نزدیک بین حوزه و دانشگاه برقرار کنند و افراد بزرگ و متدینین آن دوران مجبور شدند یا دین را رها کنند و یا دینی را برگزینند که خود از منابع دینی برداشت کرده اند نه از حوزه ها.
حجت الاسلام مفتح با تاکید بر اینکه مجاهدین خلق دست پروردة همین افکار بودند، اظهار کرد: آفات جدایی روحانیت از دانشگاهیان در دهة 50 و 60 نمایان شد به طوریکه دانشگاهیانی که دغدغه دین داشتند و خود به تنهایی به دنبالش رفتند اواسط دهة 50 به گروه های مجاهدین خلق تبدیل شده و اکثر آنها در سال 1354 تغییر ایدئولوژی داده و خود را غیر مسلمان معرفی کردند. عده ای از آنان به عنوان منافقین در دورة انقلاب و بعد از آن نیز به از بین بردن بسیاری بزرگان مشغول شدند.
وی در بیان عقاید شهید مفتح در آن دوران، خاطر نشان کرد: شهید مفتح در آن زمان احساس کردند اگر حوزوی و دانشگاهی نتوانند با هم تعامل فکری داشته باشند, پتانسیل های فعال و علاقمند به دین سر دو راهی قرار می گیرند و احساس می کنند که یا باید دین را رها کنند و یا دین را از غیر دین شناس بگیرند.
فارغ التحصیل رشته الکترونیک از دانشگاه تهران ادامه داد: ایشان بعد از انقلاب تمام وقت خود را صرف وحدت این دو پایگاه کرده و سعی داشتند با استفاده از اتحاد و شور ابتدای انقلاب که همه اقشار را به هم نزدیک کرده بود, وحدت بین حوزه و دانشگاه را نهادینه کنند.
استاد حوزه علمیه قم با تاکید بر اهمیت ایجاد وحدت بین دو قشر متفکر روحانی و دانشگاهی گفت: عده ای اختلاف در روش ها و شیوه های تحقیق متفاوت در حوزه و دانشگاه را دلیل جدایی این دو حوزه می دانند اما اگر اختلافاتی اینچنین که به طور قطع بین انسانها حتی در یک پایگاه و در یک رشته تحصیلی پیش می آید را به رسمیت بشناسیم، از سویی دانشگاهی به حوزوی به عنوان یک شخص در حال تحصیل بنگرد و دانشگاهی با وجود تأمل و اندیشه در مسائل دینی که وظیفه هر متفکری است, حرف دین شناس را ملاک عمل خویش قرار دهد, این اختلاف ها پیش نخواهد آمد.
دکترای علوم قرآن و حدیث اظهار کرد: شهید مفتح سال 1357 از بزرگان حوزه درخواست کرد که اعتراضات، سئوالات و انقادات جوان دانشجو را با روی باز بپذیرند و برخورد تند نداشته باشند... بزرگان حوزه و دین و متولیان امور دینی باید با هضم شرایط و حلم و برباری با سئوالات, انتقادات و شبهاتی که از سوی متفکرین غیر حوزه های دینی مطرح می شود با ملاطفت پاسخ دهند از طرفی افراد غیر متخصص امور دینی که در این زمینه بر اندیشه و تفکر می پردازند و قصد دارند به وظیفه دینی خود بپردازند باید این را بپذیرند که با متخصص این حوزه به بحث و گفتگو بپردازند.
وی وظیفه اصلی همه اهل تفکر در جامعه را ایجاد آرامش در محیط علمی معرفی کرد و ادامه داد: طبیعتاً شکل دهی فرهنگ در جامعه بر عهدة نهادهای فرهنگی است و دولت نمی تواند فرهنگ ساز باشد اما می تواند با مجال دادن و حمایت از برخی بخش های فرهنگی در رشد و گسترش آنها تاثیر گذار باشد.
حجت الاسلام مفتح فرهنگ را یکی از مهمترین ابعاد جامعه معرفی کرد و گفت: در این خصوص باید عملکردهای قبلی و هزینه های صرف شده مورد نقد و ارزیابی قرار گرفته و بخش های مثبت این عملکردها بازبینی و مورد توجه مجدد قرار گیرد.
پایان پیام/
نظر شما