خبرگزاري شبستان- مازندران
ديوارها هر چند كه بيانگر جدايي و فاصله انداختن است اما امسال با نصب لباس ها براي نيازمندان، چهره و مفهوم ديوار تغيير كرد.
ديوارهاي مهرباني شكل گرفتند و نشان داده كه هنوز نوع دوستي و كمك به ديگري كه حتي او را نمي بيني، جلوه گر شده است.
افزايش ديوارهاي مهرباني با نصب البسه كهنه و حتي لباس هاي سربازي، هدف از اين كار را مختوش كرده و به نوعي بي احترامي، محسوب مي شود.
نيازمندان در جامعه هر چند وجود دارند اما بسياري از آنها آبرومند هستند و صورت خود را با سيلي، سرخ نگه مي دارند هر چند كه ممكن است برخي از اين افراد در جامعه ديده نشوند.
با شكم گرسنه در شب، مي خوابند و با اميد روزي حداقل خوردن يك لقمه نان، بيدار مي شوند و حتي ديگر نيازمندان را بر خود ترجيح مي دهند و اندك غذاي خود را به آنها، هديه مي كنند.
نصب لباس هاي مختلف براي تمام سنين و از هر جنسي، زيبا است اما نه پوشاكي كه سال هاي سال از عمر آنها، مي گذرد و به جاي سطل آشغال بر ديوار مهرباني، آويزان مي شود.
پوشاندن لباس ها با نايلون و سقفي از حلب، تضمين نگهداري بيشتري بر ديوار و مصون ماندن از گرما و سرما دارد و حتي اميد به وجود يخچال هاي پر از غذا، بذر اميد را بر دل ها نشاند كه اين روند خداپسندانه، ادامه يابد.
به نظر مي رسد اينگونه كارهاي نيك نبايد با كارهاي ناپسند، زير سوال رود و اجر اينگونه از كارها، تحت تاثير برخي و نصب لباس هاي رنگ باخته به سخره گرفته شود.
يادداشت: معصومه عليزاده
نظر شما