همراه شدن با امام حسین (ع) در فرازی از زیارت عاشورا

حجت الاسلام و المسلمین مرتضی آقامحمدی، مبلغ بین المللی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در قم، با بیان این که مشکلات و سختی‌ها یکی از موهبت‌هایی است که به سرعت، مقام انسان را بالا می‌برد، عنوان کرد: خداوند بالاترین پاداش‌ها را به انسان‌هایی می‌دهد که به مصائب و سختی‌های زیادی دچار شده باشند.

مدیرگروه مطالعات اسلامی مدرسه مرعشیه جامعه المصطفی اظهار داشت: فردی که مقام بالایی در نزد خداوند دارد، ولی تلاشی جهت رسیدن به آن مقام نمی‌کند، خداوند مصیبتی به این شخص وارد می‌کند که به واسطه آن مصیبت، مقام فرد بالا می‌رود و تحمل سختی این مصیبت بنا به روایات بالاتر از کسی است که 70 نفر تربیت کرده که یاران پیامبران هستند.

حجت الاسلام آقامحمدی با اشاره به فراز «وَ أَسْأَلُ اللَّهَ بِحَقِّكُم و بالشَّأْنِ الَّذِي لَكُمْ عِنْدَهُ أَنْ يُعْطِيَنِي بِمُصَابِي بِكُمْ أَفْضَلَ مَا يُعْطِي مُصَاباً بِمُصِيبَتِهِ‏ مُصِيبَةً مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِيَّتَهَا فِي الْإِسْلاَمِ وَ فِي جَمِيعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» در زیارت عاشورا، گفت: این عبارت چنین معنا می‌دهد که خداوند، بالاترین مقام را به صاحبان مصیبت می‌دهد و من تحمل این را ندارم که خودم مصیبت‌هایی که بر امام حسین (ع) و اهل بیت آن حضرت وارد شده است، را ببینم، اما به قدری بر این مصیبت گریه می‌کنم و آنچنان خودم را به حضرت أباعبدالله الحسین (ع) نزدیک می‌بینم که از خداوند می‌خواهم که بالاترین مقامی که به صاحب مصیبت داده است، را به من بدهد.

وی افزود: در زیارت عاشورا، دو بار لفظ «مصیبه» آمده است؛ در این قسمت از زیارت عاشورا، امام حسین (ع) آنچنان به ما نزدیک می‌شود که می‌گوییم مصیبت خودم است؛ در این جا آنچنان روح فرد با وجود حضرت أباعبدالله الحسین (ع) جاری می‌شود که مصیبت آن حضرت را مصیبت خود می‌داند.

مبلغ بین المللی حوزه تصریح کرد: ما در زیارت عاشورا با امام حسین (ع) همراه می‌شویم و مصیبت آن حضرت را مصیبت خود می‌دانیم، به طوری که به خداوند می‌گوییم که بالاترین مقام به صاحب مصیبت را به من بدهید.

حجت الاسلام و المسلمین آقامحمدی یادآور شد: زمانی که انسان بر امام حسین (ع) گریه می‌کند و اشک فرد جاری می‌شود، فرد خود را شبیه و نزدیک امام حسین (ع) می‌بیند و در واقع، فراتر از زمان و مکان پیش می‌رود، یعنی شما هزار و 300 سال را در می‌نوردید و با امام حسین (ع) همراه می‌شوید، مانند این که دو یار صمیمی هستید که با هم حرکت می‌کنید و در واقع مرز زمان برداشته می‌شود.

وی در پایان با بیان این که زندگی نامه امام حسین (ع) محکی برای فطرت انسان هاست، گفت: امام حسین (ع) مسأله تاریخی و شیعی نیست، بلکه واقعه عاشورا، داستان فطرت پاک انسان است؛ زیرا سخن امام حسین (ع)، سخن انسانی بود و فردی که فطرت پاکی دارد، نمی‌تواند نسبت به واقعه عاشورا بی‌تفاوت باشد.