به گزارش خبرنگار کتاب شبستان ،سعدالدّین محمودبن امین‌الدّین عبدالکریم‌بن یحیی شبستری (معروف به شیخ محمود شبستری) یکی از عارفان و شاعران سده ی هشتم هجری است.«مثنوی گلشن راز» مهم‌ترین و پرآوازه‌ترین اثر شعری اوست که حدود هزار بیت را در برگرفته‌است. این اثر تا کنون به دفعات چاپ شده است. مثنوی گلشن راز مهم‌ترین و مشهورترین اثر منظوم محمود شبستری است که در بردارنده ی اندیشه‌های عرفانی وی می‌باشد.
این کتاب یکی از یادگارهای پرارزش و بلندنام ادبیات عرفانی کهن فارسی است، که در آن بیان مفاهیم صوفیانه با شور، شوق، و روانی ویژه‌ای همراه‌گردیده است. مطابق شیوه ی معمول عطار و مولانا، در این‌جا نیز، از حکایات و تمثیلات برای بیان و عرضه ی مؤثر معانی عرفانی و حکمی استفاده شده است. شیخ شبستری این منظومه ی «گلشن راز» را در پاسخ به پانزده یا هفده سؤال از امیر حسینی هروی سروده است. و آن اولین اثر منظوم وی است، وپیش از آن، آثار خود را به نثر نوشته، و به شعر نپرداخته است، ولی بعد از آن به این امر توجه کرده است.
شعری ازمثنوی«گلشن راز» :
«به نزد آنکه جانش در تجلی است همه عالم کتاب حق تعالی است
عرض اعراب و جوهر چون حروف است مراتب همچو آیات وقوف است
از او هر عالمی چون سوره‌ای خاص یکی زان فاتحه و آن دیگر اخلاص
نخستین آیتش عقل کل آمد که در وی همچو باء بسمل آمد
دوم نفس کل آمد آیت نور که چون صباح شد از غایت نور
سیم آیت در او شد عرش رحمان چهارم «آیت الکرسی» همی دان
پس از وی جرمهای آسمانی است که در وی سورهٔ سبع المثانی است
نظر کن باز در جرم عناصر که هر یک آیتی هستند باهر
پس از عنصر بود جرم سه مولود که نتوان کرد این آیات محدود
به آخر گشت نازل نفس انسان که بر ناس آمد آخر ختم قرآن»
نظر شما