چگونه ترس از مرگ جای خود را به در آغوش گرفتنِ شهادت می دهد؟

به گزارش گروه اندیشه خبرگزاری شبستان به طور طبیعی انسان ها از مرگ فراری و گریزان هستند و برای حفظ جان خود متمسک به هر وسیله ای می شوند تا از مرگ در امان بمانند اما درست نقطه مقابل این امر، ما با افرادی مواجه می شویم که در این میان نه تنها از مرگ گریزان نبودند، بلکه برای رسیدن به آن لحظه شماری کرده و حتی از یکدیگر پیشی و سبقت می گرفتند، مردانی که در هشت سال دفاع مقدس، شجاعت و آرزوی شهادت را ملکه ذهن خود کرده بودند و به سوی آن می شتافتند. در خصوص این که چه باور و اندیشه ای در ذهن و تفکر آنها بود که موجب شد آنها بر خلاف طبیعت دیگر انسان ها به استقبال مرگ روند، با کارشناسانی به گفتگو نشسته ایم که در ذیل از نظرتان می گذرد:

حجت الاسلام احمد قدسی، عضو هیئت علمی جامعه المصطفی (ص) العالمیه در این باره گفت: اگر انسان تصوری که نسبت به مرگ دارد، معدوم و هلاک شدن باشد، طبیعی است که باید از مرگ بترسد به دلیل آن که ذات انسان دوام و بقا را دوست داشته و می خواهد جاودان بماند.

وی ادامه داد: بنابراین، تا جایی که امکان دارد، تلاش می کند و دوست دارد در این دنیا بماند اما اگر عالم برزخ و قیامت را ادامه دنیا ببیند و حتی از آن فراتر، دنیا را زندانی بداند که با مرگ از آن خلاص شده و وارد فضای بهتر و بانشاط تری می شود و هر آنچه که در دنیا دارد، در عالم دیگر بهتر و کمال یافته ترِ آن را دریافت می کند، طبیعی است مشتاق مرگ می شود.

حجت الاسلام قدسی ابراز کرد: در حقیقت اینجاست که تنها مانع برای دوری از مرگ، میل به ماندن در دنیاست اما همین که بنده بفهمد شرایط به گونه ای است که رضای خدا در رفتن به سوی مرگ و استقبال از آن بوده و این خواسته پروردگار است، مشتاقانه به سمت مرگ خواهد رفت و از آن جا که می داند این مساله دستور مالک یوم الدین و صاحب روز جزاست، با آرامش تن به امر خدا و مرگ در راه او می دهد.

مولف کتاب «حیات پر برکت» تصریح کرد: در حقیقت رزمندگان اسلام به این بصیرت و اندیشه رسیده بودند و از سوی دیگر درِ توبه را که همیشه به روی بندگان خدا باز است را یافتند و با سبک کردن بار خود و مناجات و توبه و انابه به درگاه الهی، موانع را برطرف کردند و ترس از مرگ را کنار گذاشتند.

عضو هیئت علمی جامعه المصطفی (ص) العالمیه خاطرنشان کرد: ایثارگران هشت سال دفاع مقدس که به مقام والای شهادت دست یافتند، می دانستند فاصله میان آنها و عالم ملکوت و رسیدن به خواسته های روحانی و معنوی و حتی نیازهایی که بشر به طور طبیعی دارد، با شهادت و امتثال امر خدا از بین می رود لذا مشتاقانه به سوی شهادت شتافتند و نگرانی ها را کنار نهادند.

این گزارش می افزاید: حجت‌الاسلام سید محمد تقی محصل همدانی، رییس اسبق كمیسیون قضایی مجلس شورای اسلامی در دوره هفتم نیز در همین خصوص به شبستان گفت: انسان ها از مرگ گریزان هستند اما نه هر انسانی و نه از هر مرگی.

وی ادامه داد: وقتی انسان ها احساس کنند چیزی هست که در بقا و حیات معنوی آنها موثر است، از آن استقبال کرده و اساسا فلسفه ارسال رسل و آمدن انبیا همین است که بشر را متوجه کنند حیات جاودانه ای نیز وجود دارد و زندگی دنیا مقدمه آن حیات جاودانه است.

این کارشناس دینی بیان کرد: در حقیقت مسیری که انسان را به حیات جاودانه می رساند، به وسیله انبیا معرفی می شود و ایشان این وظیفه را دارند که بصیرت را در انسان ها بیشتر کنند تا  که به حد کمال و وفور برسد، مطالعات تاریخی در زندگی انبیاء و تربیت یافتگان مکتب آنها، این امر را نشان می دهد که آنها به خوبی از وظیفه یاد شده بر آمدند و نتایج مطلوبی به دست آوردند.

وی در پایان یادآور شد: لذا قرآن کریم  از آن که تربیت یافتگان این مکتب  که به شهادت واصل شده اند را مرده خطاب کنیم، نهی می کند و خداوند در آیه 154 سوره بقره می فرماید: «وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبيلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاء وَلَكِن لاَّ تَشْعُرُونَ»؛ و به كسانى كه در راه خدا كشته مى‏شوند مرده نگوييد، بلكه (ارواح آنها در عالم برزخ به نحو استقلال يا به حلول در قالب مثالى) زنده‏ اند و لكن شما درنمى‏يابيد.