یک نماز، برای ساختن انسان کافی است

حجت الاسلام حجت الله رحمانی مدیر مرکز تخصصی تفسیر جامعه القرآن الکریم استان اصفهان، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان اصفهان گفت: سجده همراه با اعتقاد به الوهیت خداوند متعال، عبادت است.

وی تاکید کرد: اگر با تمام جزئیات و آگاهی از اسرار و فلسفه نماز، این عبادت را انجام دهیم، یک نماز، برای ساختن ما کافی است.

حجت الاسلام رحمانی، در خصوص اسرار سجده در نماز، به عنوان یكى از برترین عبادات اسلامى اظهار داشت: به فرموده حضرت امیر(ع) راز سجده در آیه 55 سوره طه" منها خلقناکم و فیها نعیدکم و منها تخرجکم تارة اخری" نهفته است.

 وی با اشاره به اینکه سجده همراه با اعتقاد به الهیت خداوند متعال، عبادت است گفت: این در حالیست که سجده ملایک به آدم، از باب احترام و نه از روی عبادت بوده است.

مدیر مرکز تخصصی تفسیر جامعه القرآن الکریم استان اصفهان، گفت: سجده بر تربتى كه بسیار باعظمت و مقدس است و از ذره ذره آن نداى تقرب به خداوند به گوش می رسد، می تواند بهترین سجده باشد.

وی تصریح کرد: راز بزرگى و جلال و جبروت الهى، در سجده بر تربت امام حسین(ع) نهفته و رموز عبوديت و خضوع، به آشكارترين صورت در آن تجلى يافته است.

وی با بیان اینکه سجده بر تربت امام حسین(ع) کاستی های نماز را جبران می کند خاطر نشان کرد: سجده بر چنین خاکی که سر مقدس ولی خدا بر آن افتاده، انسان را به یاد عبودیت و بندگی آن امام می اندازد.

حجت الاسلام رحمانی تصریح کرد: سجده بر تربت امام حسین(ع) یک دنیا پیام دارد و یکی از آنها این است که ما مسیر زندگی اباعبدالله(ع) را قبول داریم.

وی با بیان اینکه امام صادق(ع) فرمود: سجده آخرین درجه بندگی است افزود: در سجده عزیزترین اعضای بدن را که پیشانی و چهره است، بر خوارترین چیزها که خاک است، می گذاریم.

حجت الاسلام رحمانی خاطر نشان کرد: وقتی سر به سجده می گذاریم و در مقابل خدا به خاک می افتیم، به اصل خود برگشت کرده ایم.

وی ادامه داد: ما از خاک آفریده شده ایم، به همین جهت به  سجده اول می رویم و با سربرداشتن از سجده اول زنده شدن و ورود به دنیا را تداعی می کنیم.

مدیر مرکز تخصصی تفسیر جامعه القرآن الکریم استان اصفهان، با بیان اینکه فاصله کوتاه بین دو سجده نشان دهنده مدت زمان کوتاه زندگی و توقف ما در این دنیاست اظهار داشت: رفتن به سجده دوم مردن و به خاک رفتن را به یاد ما می اندازد.

حجت الاسلام رحمانی خاطر نشان کرد: زنده شدن در قیامت نیز با سربرداشتن از سجده دوم تداعی می شود.