عباس اسدی، استاد دانشگاه علامه طباطبایی (ره) در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان ضمن اشاره به همزیستی برخی افراد جامعه با حیوانات و شیوع تدریجی این پدیده در سبک زندگی برخی از اقشار جامعه، اظهار کرد: ارتباط انسان با حیوانات پدیده جدید و تازه ای نیست اما نحوه استفاده و نوع ارتباط افراد با حیوان ها تفاوت پیدا کرده است.
وی ادامه داد: از گذشته های دور انسان با حیوانات رابطه داشته و همان طور که هنوز در روستاها مشاهده می شود، این ارتباط وجود دارد و زندگی عادی به این طریق می گذرد اما نکته قابل تامل آن است که در این ارتباطات، حیوانات جایگاه خود را داشتند و امروز این جایگاه تغییر پیدا کرده است؛ به طور مثال از حیوانی همچون سگ که امروز در شهرها بیشتر برای فخرفروشی و تشبه به غربی ها استفاده می شود، در حالی که در گذشته یا در روستاها سگ به عنوان حیوانی برای نگاهداری گله یا شکار استفاده می شد و می شود.
اسدی با تاکید بر این که رواج همزیستی با حیوانات در خانه و کاشانه خطرات و آسیب های جدی در پی خواهد داشت، گفت: هر چند همزیستی با حیواناتی همچون سگ و گربه و ... با انسان ها توصیه نمی شود اما ابن الگوبرداری که از غرب انجام شده، به نوعی دچار اشکال و ناقص است به این معنا که اگر آنها با حیوانات زندگی می کنند، به بهداشت آنها نیز رسیدگی کرده و به طور معمول این حیوانات تحت نظر دامپزشک هستند البته این به معنای زدن مهر تایید بر همزیستی با حیوانات نیست بلکه منظور آن است اگر چه این عمل از غربی ها تقلید شده اما این تقلید نیز ناقص انجام می شود لذا انتقال بیماری ها از حیوان به انسان به راحتی صورت می پذیرد.
اسدی با بیان اینکه معمولا افرادی که اقدام به همزیستی با حیوانات به ویژه سگ و گربه می کنند، به جامعه و اطرافیان خود بدبین شده اند، تصریح کرد: این اتفاق ضمن تقلید از غربی ها، در پی بی اعتمادی به دیگران و خود کم بینی یا دست کم گرفتن افراد دیگر و نزدیکان رقم می خورد و حشر و نشر فرد با حیوانات تناتنگ می شود اما فرد غافل از آن است که یک حیوان نمی تواند مانند انسان ها قوه درک و شعور و فهم داشته باشد و به حرف ها و سخنان او گوش فرا دهد و صحبت کردن با آن با صحبت کردن با در و دیوار برابری می کند و نه تنها مشکلی از او حل نمی کند، بلکه بر آن می افزاید؛ در حقیقت وقتی انسان ها با یکدیگر سخن می گویند، به نوعی هم افزایی ایجاد می شود که حداقل فرد مقابل برای انسان می تواند یک سنگ صبور تلقی شود.
وی در ادامه عنوان کرد: متاسفانه امروز در جامعه ما شبه فرهنگی مبنی بر نگاه داری و تعامل با حیواناتی همچون سگ و گربه به وجود آمده و گاه دلیل این کار، حمایت از حیوانات عنوان می شود اما به راستی باید از این افراد پرسید چرا حمایت از حیوانات را به صورت حمایت از کمپین های مخصوص حیوانات و مبارزه با شکار آنها نشان نمی دهید؟!
این استاد دانشگاه با اشاره به آسیب های همزیستی با حیوانات در سبک زندگی بیان کرد: در این سبک، انسان ها به تدریج از اصل خود بریده شده و ارتباط میان فردی کاهش پیدا می کند از سوی دیگر ارتباط درون فردی یعنی ارتباط با خدا و خالق نیز در این افراد تقلیل پیدا می کند و به مرور پوچ گرایی، بدبینی، حیوان پرستی و فخرفروشی کاذب در میان افراد جامعه رسوخ می کند.
اسدی در پایان با تاکید بر این که یکی از عوامل کاهش ازدواج نیز همزیستی با حیوانات است، خاطرنشان کرد: بسیاری از این افراد گمان می کنند با حیوانات می توانند همدم شده و به دور از انسان ها با آنها ارتباط داشته باشند لذا از ازادواج نیز پرهیز می کنند.
نظر شما