حجت الاسلام مهدی اسماعیلی، کارشناس علوم حدیث در گفتگو با خبرنگار معارف خبرگزاری شبستان در بیان دلیل تاکید بر زیارت امام حسین علیه السلام در شب های قدر گفت: یکی از مستحبات موکد در لیالی قدر زیارت امام حسین علیه السلام است که با وجود اعمال مستحب فراوان، ولی این عمل به شکل خاص موکد تاکید و سفارش قرار گرفته است.
اما چرا این گونه است و دلیل این امر چیست؟ ماه رمضان که ماه روزه و عبادت و تلاوت و قرائت قران است چه ارتباطی با امام حسین علیه السلام دارد؟ ما معمولا ماه محرم را به عنوان ماه سید الشهدا علیه السلام و عزاداری ایشان می شناسیم!
وی افزود: اهمیت این موضوع در آنجا مشخص می شود که بدانیم به ما توصیه شده در ماه مبارک رمضان مخصوصا در شب های قدر، ارتباط و پیوند خود را با مرکزعصمت و با پیوند دهنده عالم ماده وعالم ملکوت و رابط بین خدا و بندگان برقرار و تقویت کنیم و به محضر ایشان شرفیاب شویم.
این کارشناس علوم حدیث تصریح کرد: ازمیان همه ائمه علیهم السلام، زیارت حضرت سید الشهدا به شکل خاص برای شبهای قدرمعین شده است و از اینجا معلوم می شود که شخص امام حسین علیه السلام وعمل ایشان به شدت مورد تایید و عنایت باری تعالی است که همه ائمه علیهم السلام توصیه می کنند که در شب های قدر به کربلای معلی و به محضر امام حسین علیه السلام بروید و با آن انسان ملکوتی و آسمانی و اسوه ارتباط برقرار کنید.
در رابطه با روایات مربوط به این مسئله باید بدانیم که ما ازسه امام معصوم در این زمینه روایت داریم که نفس این موضوع بیانگر اهمیت این زیارت است. سه امام بزرگوار ما حضرت امام صادق، امام رضا و امام جواد علیهم السلام در این رابطه روایات و سفارشاتی دارند.
حجت الاسلام اسماعیلی خاطرنشان کرد: از جمله امام صادق علیه السلام می فرمایند: اذا کان لیلة القدر و فیها یفرق کل امر حکیم نادا مناد تلک اللیلة من بطنان العرش ان الله تعالی قد غفرلمن عطا قبرالحسین علیه السلام فی هذه اللیلة ؛ وقتی شب قدر فرا می رسد – شبی که در آن هر کار حکمت آمیزی فیصله می یابد – (یعنی شب مقدرات) و شبی که خدا همه خوبی ها را به بندگان عنایت می کند، منادی از دل عرش ندا می دهد که خدای متعال می آمرزد در این شب کسی را که به زیارت امام حسین علیه السلام برود.
این حدیث را مرحوم شیخ طوسی عالم اصولی، فقیه، محدث و مفسر بزرگ شیعی درکتاب التهذیب خود جلد 6 صفحه49 حدیث 111 و مرحوم علامه مجلسی نیز در جلد 98 بحار الانوار صفحه 166 حدیث 5 بیان کرده اند.
بنابراین حدیث از نظرسند مشکلی ندارد وچون درباره مستحبات است وما در اعمال مستحبی به اندازه اعمال واجب به دنبال سند حدیث نیستیم، می توان کاملا به آن اطمینان داشت.
وی در ادامه به حدیثی از امام هشتم حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه السلام در ان رابطه اشاره کرد و گفت: امام رضا علیه السلام نیز فرموده اند « ولیحرص من زارالحسین فی شهررمضان الا یفوته لیلة الجهنی وهی لیلة ثلاث وعشرین فانها لیلة المرجو؛ روزه دار باید در ماه مبارک رمضان حریص باشد برای زیارت امام حسین علیه السلام و این که در چنین شبی (لیله جهنی) که شب23 رمضان است – امام به شکل خاص شب23 ماه مبارک رمضان را مورد تاکید قرارمی دهند – زیارت حسین علیه السلام را از دست ندهد»
این موضوع چه برای آنها که در کربلای معلی هستند و چه کسانی که دور از کربلا هستند تفاوتی نمی کند و آنها که دور هستند ازهمان راه دور به یاد حضرت بوده و سلامی به محضر حضرت تقدیم کنند.
حجت الاسلام اسماعیلی افزود: این حدیث را سید بن طاووس عالم ومحدث و مفسر بزرگ شیعه که حق بزرگی از جهت ثبت ادعیه و زیارات بر شیعه دارد در کتاب «اقبال الاعمال» جلد یک صفحه 358 نقل کرده و مرحوم علامه مجلسی نیزآن را در جلد 98 بحارالانوار آورده است.
اما حدیث سوم از امام جواد علیه السلام است که فرمودند: من زارالحسین علیه السلام لیلة ثلاث وعشرین فی شهر رمضان وهی لیلة التی الیرجی ان تکون لیلةالقدر و فیها یفرق کل امر حکیم، صافحه روح اربع وعشرین الف ملک و النبی، کلهم یستاذن الله فی زیارة الحسین؛ هر کس زیارت کند امام حسین علیه السلام را در شب 23 رمضان (شب 23 را دو امام معصوم مورد تاکید قرار داده اند) که امید است این شب، شب قدر باشد، ارواح 24 هزار فرشته و نبی با او مصافحه می کنند و به دیدار او می آیند.
یعنی به دیدار کسی که در شب23 ماه مبارک رمضان به زیارت کربلای معلی مشرف شود و این در حالی است که آنها خود برای زیارت حضرت اباعبدالله علیه السلام از خداوند اجازه و اذن خواسته اند.
این حدیث نیز در کتاب اقبال الاعمال سید بن طاووس جلد یک صفحه 388 ذکر شده و همچنین مرحوم علامه مجلسی در جلد 98 بحار صفحه 166 حدیث 4 ان را نقل کرده است.
این کارشناس علوم دینی یادآور شد: سعی کنیم در ماه مبارک رمضان و بخصوص این شب ها با لنگر زمین وآسمان و بهانه ی بقاء خلقت در زمین، امام معصوم ارتباطمان را تقویت کنیم چرا که اعتقاد شیعه این است که دنیا و هستی طفیل وجودی پیامبر صل الله علیه وآله و فرزندان و جانشینان آن حضرت است.
پایان پیام/
نظر شما