به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، دکتر رحیم خستو، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی در نخستین سلسله نشست تخصصی سیمرغ باریخ با موضوع گفتگو، آزاداندیشی، هویت و جایگاه و ظرفیت های آن که ظهر امروز در دانشکده مدیریت و علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران – شمال برگزار شد، اظهار داشت: با نگاه مختصر به جهان اطراف اخبار خوشایندی مبنی بر رحمت، شفقت و مهربانی به گوش نمی رسد و هر کس پشت آیین و دانشی پنهان شده و ادعای حقانیت و حقیقت را دارد.
وی ادامه داد: به جای آنکه جامعه جهانی را بر مبنای قابل زیست تبدیل کند در سرابی جامعه را به سمتی دردناک هدایت می کند.
این استاد دانشگاه با اشاره به مبانی نظری هویتی، گفتگو و آزاداندیشی خاطرنشان کرد: در عصر حاضر گروه های افراط گرایی ظهور کرده اند که خشونت و شمشیر را جایگزین گفتگو و مباحثه قرار داده اند.
دکتر خستو با اشاره به شاخصه هایی که زمینه های گفتگو را محدود می سازد، اذعان داشت: باید ویژگی هایی که باعث از بین رفتن زمینه های تعامل و گفتگو می شود را بررسی کرده و با حذف آنها از خشونت و افراطی گری جلوگیری کنیم.
وی با اشاره به تاریخ اروپا و دوران مسیحیت تاکید کرد: در آن دوران قدرت و ثروت در اختیار ایدئولوژی مسیحیت بود و با ورود به دوران مدرن و جایگزین شدن متدولوژی جدید اروپا رویکرد جدیدی را در این زمینه در پیش گرفت.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: در اینجا این سوال مطرح است که چرا انسان با عبور از سنت به مدرنیته از قید و بندهایی که داشته نتوانسته است، آزاد شود؟
وی افزود: در روابط انسانی طی 200 سال اخیر جنایت هایی انجام شده و این در حالی است که قرار بود انسان از قید بردگی آزاد شود و به آزادی برسد اما چه شده است که امروز از یک بردگی به بردگی دیگر رسیده ایم و در واقع با یک غفلت اعتیاد از نوع جدید جای خود را به اعتیاد قبل داده است.
این استاد دانشگاه با اشاره به نظریه باختین در حوزه ادبی اذعان داشت: چرا امروز آزاداندیشی وجود ندارد.
وی در خصوص نظریه باختین که دو رویکرد مونولوگ و دیالوگ را مطرح کرده است، خاطرنشان کرد: حوزه مونولوگ دارای چند خصوصیت است که به فضای گفتگو و آزاداندیشی کمک می کند.
وی اذعان داشت: این حوزه دارای روحیه سرکوب گر و کنترل گراست، رابطه ای یکطرفه بوده، نگاه مهندسی دارد، ذهن میل و اراده بالغ تعیین کننده رفتار مورد مطالعه است و به عبارتی در اینجا طرح سوال موضوعیت ندارد.
این استاد دانشگاه افزود: در نگاه مونولوگ تک گویی حاکم بوده و تک گو تحمل شنیدن را ندارد و یکسویه سخن می گوید و این در حالی است که در دنیای دیالوگ دو موجود به عنوان فعال، خردورز و اندیشمند با زبان گفتگو می کنند و اجازه شنیدن و گفتن را ایجاد می کند.
دکتر خستو با بیان اینکه در تعامل و فهم متقابل پدیده ها و قوانین اجتماعی شکل می گیرند، ادامه داد: انسان ها در دنیای دیالوگ اعتماد به نفس دارند و از آزمون و خطا نمی ترسند، نسبت به یکدیگر خوشنودند و از این دنیای نیک نهادی می توان فضای گفتگو را ایجاد کرد.
وی با بیان اینکه دو دنیای مونولوگ و دیالوگ می توانند دو شکل متفاوتی به وجود بیاورند، تصریح کرد: کلی گویی، شاخص های استثنابخشی، شخصی بودن استدلال ها، فرافکنی از دیگر ویژگی های دنیای مونولوگ می باشد.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: دوران مدرن، گمشده ای دارد که همان فقدان جایگزینی انسان به جای معیارهای حقیقی است که وجود داشته است.
وی یادآور شد: دنیای مدرن با اکتشافات علمی و چرخش زمین این تلنگر را به انسان زد که یک موجود بسیار کوچک در زمین هستی که در دنیایی با این عظمت زندگی می کنی.
وی خاطرنشان کرد: وقتی گفتگو می کنید باید دلایلی ارایه شود که قابل فهم باشند و این استدلال ها در چنبره برخی مقوله ها گرفتار می شوند که البته در شرایط کلی و کلی گویی فن خطابه در کشورهای شرقی به ویژه ایران کاملا برجسته است.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: خطابه وقتی قالب می شود و شیوه سخنوری یک سویه حاکم می شود عملا مرز بین حقیقت و باطل فرو می ریزد، بسیاری از مواقع انسان ها به سوالاتی که پاسخ می دهند می تواند وجه دوگانه داشته باشد.
دکتر خستو با ارایه ویژگی هایی که باب گفتگو را می بندند، اذعان داشت: کلی گویی، ارایه شاخص های استثنابخش، شخصی بودن استدلال ها، فرافکنی، باب دیالوگ را می بندند.
پایان پیام/
نظر شما