به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، حجت‌الاسلام دکتر مسعود آذربایجانی، استادیار پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، در دومین روز از کارگاه آموزشی ـ پ‍‍ژوهشی «حکمت اسلامی و عالم معاصر» که در سالن اجتماعات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد، درباره موضوع «معنای زندگی در حکمت متعالیه» به ایراد سخنرانی پرداخت.
وی در ابتدای سخنانش با طرح این سؤال که معنایِ معنای زندگی چیست؟ اظهار داشت: آیا زندگی مجموعه جواهر مادی چون سنگ، آب و غیره است یا از مقوله اعراض و خاصه‌هاست یا از نوع رویدادها و فرآیندهاست؟
دکتر آذربایجانی در همین باره پرسش هایی از این قبیل مطرح کرد: در ترکیب معنای زندگی مراد از معنا چیست؟، آیا مقصود هدف زندگی، کارکرد زندگی یا ارزش زندگی است؟
معاون پژوهشگاه حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه حکمت متعالیه، نظام حکمی است که به وسیله صدرالمتألهین شیرازی بنا گذاشته شد و شاگردان و همفکران وی این نظام را توسعه و تکمیل کردند، ادامه داد: اصالت وجود، حرکت جوهری، اتحاد عاقل و معقول، نظام أحسن و غیره برخی از امهات اصول حکمت متعالیه است.
این محقق و نویسنده حوزه حکمت و فلسفه در ادامه سخنانش با تاکید بر اینکه براساس این اصول و سایر مبانی، شعور و حیات در همه عالم ثابت می‌شود و عشق در ذات عالم پدیدار می‌شود، ادامه داد: معنای نظام أحسن این است که تا حد ممکن مخلوقات بیشتری از کمالات بهره‌مند شوند، یعنی قوانین حاکم بر جهان و انسان بهترین نظام ممکن باشد تا بیشترین خیر و کمترین شر گریبان‌گیر بشر شود، أحسن بودن نظام اقتضای صفت عنایت الهی است.
حجت الاسلام آذربایجانی با اشاره به اینکه معنای زندگی انسان در حکمت متعالیه به هدف خداوند از آفرینش انسان باز می‌گردد، گفت: معنای زندگی برای انسان در حکمت متعالیه به فلسفه حیات و هدف خداوند از آفرینش انسان باز می‌گردد. ملاصدرا با ترسیم مراتب نفس طبیعی، نباتی، حیوانی و انسانی حرکت و سیر تکاملی نفس را هماهنگ با روند حرکت جوهر در ماده می‌داند.
استادیار پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در همین باره افزود: حرکت جوهر از ماده آغاز و به فراتر از آن می‌انجامد و به همین دلیل معاد و قیامت و تجسم برای روح انسان محقق می‌شود.
حجت‌الاسلام آذربایجانی در پایان سخنانش اظهار کرد: حرکت جوهری نفس از عقل هیولایی با رسیدن به عقل مستفاد پایان نمی‌پذیرد، زیرا مرحله چهارم حیات معنوی همان اتصال با عقل فعال یا همان روح قدسی و روح‌القدس است که جذبات معنوی و اقتباس از نور و معرفت آن میسر می‌شود و این معنای زندگی است.
پایان پیام/
نظر شما