سرزمین فرصت‌های نژادپرستانه و اقدامات تروریستی +تصاویر

به گزارش سرویس دیگر رسانه های خبرگزاری شبستان به نقل از مشرق،در کشوری که یک هیئت منصفه 12 نفره که هیچوقت در مقابل عموم حاضر نمی‌شود، توسط قانون حمایت می‌گردد، بصورت تصادفی انتخاب شده و حکمش فراقانونی است، عامل صدور حکم می‌شود، آیا عدالت معنا دارد؟ هیئت منصفه‌ای  که حکم دادگاه بدوی را دارد و حکمش قطعی و بلاتغییر است، حالا به زور بازوی اکثریت 9 نفره سفیدپوست خود، جان یک انسان را به جرم رنگ پوستش پشیزی ندانسته و احکامی ناعادلانه صادر می‌کند. آمریکا را سرزمین فرصت‌های اقتصادی و شغلی می‌نامند؛ به این فرصت‌ها، اعمال تروریستی و نژادپرستانه را هم باید افزود.

تاریخچه نژادپرستی

نژادپرستی و تبعیض نژادی در آمریکا، از دوران استعمار و برده‌داری آغاز جوانه زد. قصه از جایی کلید خورد که آمریکایی‌های لاتین و بخصوص انگلیسی (آنگلوساکسون) که خود را "آمریکایی سفید" نامیده‌ بودند، آمریکایی‌های آسیایی، آمریکایی‌های آفریقایی، و سرخپوست‌ها را داخل آدمیزاد نمی‌دانستند. آنها خود مهاجر بودند و اما دیگر مهاجران را پست می‌شمردند. آمریکایی سفید، از حقوق کامل شهروندی شامل حق رای، درخواست پیگرد قانونی دیگران، خرید زمین، و امور مهاجرت برخوردار بود. این حقوق شهروندی از قرن 17 میلادی تا دهه 1960 ادامه یافت که در این دهه طلایی، آمریکایی‌های سفید، با دنیای نژادپرستی خداحافظی کردند؛ اما این فقط ظاهر امر بود، و امروز شاهد تداوم زیرپوستی آن هستیم.

در قرن 17 بود که سیلی از مهاجرین روانه سرزمین نوظهور آمریکا شدند. آنها عمدتا ایتالیایی، ایرلندی، لهستانی و یهودیان نقاط مختلف دنیا بودند. در آن سالها، نژادپرست‌های آمریکایی، موسسات و نهادهایی چون سازمان برده‌داری، سازمان جنگ‌های سرخپوستی، زندان بومی‌های امریکا، سازمان افتراق (جداسازی)، و مدارس آموزش اجباری سرخپوستان را تاسیس کردند. در نیمه‌های قرن بیستم و همزمان با دوران پس از جنگ جهانی دوم، آمریکا مانده بود و داعیه سردمداری دموکراسی و بنیانگذاری عصر طلایی شکوفایی انسانی. لذا، دولت آمریکا برده‌داری را لغو کرد. اما قلب تپنده نژادپرستی همچنان زیر خاکستر سیاست پوشانده شده بود و به شکل نژادپرستی سیاسی خود را نشان داد.

نژادپرستی سیاسی از منش تندی برخوردار بود. نابرابری‌های اقتصادی-اجتماعی، به شکل مدرن و بصورت غیرمستقیم در گفتار مقامات آمریکایی خود را نشان می‌داد. استخدام نیرو در شرکت‌ها و نهادهای مختلف، واگذاری زمین و خانه، آموزش تحصیلی، و اعطای وام و تسهیلات از مشهودترین نمونه‌ها بود. امروزه، طبق گزارشات نهادهای مختلف حقوق بشری آمریکا می‌توان دریافت که تاریخچه نژادپرستی در آمریکا همواره آبستن شدیدترین تبعیضات نژادی نسبت به رنگین پوستان بوده است.

در دهه 1960 با ظهور "مالکولم ایکس" و "مارتین لوتر کینگ" بر عرصه سیاسی، "جنبش حقوق مدنی سیاهپوستان" آمریکا شکل گرفت و آنها با جانفشانی موفق به تغییر هر چند ناتمام اما تاثیرگذار در رابطه با برخورد با رنگین‌پوستان در جامعه آمریکا شدند. سالها از دهه جنبش حقوق مدنی می‌گذرد، اما همچنان شاهد تبعیضات نژادی شدید علیه رنگین پوستان و بالاخص سیاهپوستان در آمریکا هستیم.

در یکسال اخیر هم کشتار سیاهپوستان آمریکا بدست پلیس این کشور شدت گرفته است. از حوادث فرگوسن و قتل مایکل براون تا خفه‌کردن یک دست‌فروش سیاهپوست در نیویورک که منجر به شعله‌ور شدن آتش خشم سیاهپوستان در سراسر این کشور و اعلام حکومت نظامی در چند شهر آمریکا شد، تا حادثه اخیر قتل یک جوان 25 ساله سیاه در بالتیمور، همگی ادامه نژادپرستی و خشونت نژادی برضد سیاهان این کشور است. و همگی در این نقطه مشترک هستند: «هیئت منصفه دادگاه، قاتل را بی‌گناه شناخته و تبرئه می‌کند.»

***خشونت در آمریکا

در این بخش، خشونت جامعه فعلی آمریکا را به دو بخش خشونت دولتی و خشونت فردی که در زیر مجموعه خشونت اجتماعی قرار می‌گیرند، تقسیم می‌کنیم و به تفصیل به هر دو مورد می‌پردازیم:

 

خشونت دولتی

در این بخش، تنها به چند مورد از میان صدها مورد، به عنوان مصداق عینی اشاره می‌کنیم:

 

ماجرای فرگوسن

برای ملموس‌تر شدن جریان فرگوسن به مثالی مستند اشاره می‌کنیم: در ماه می سال 1992 میلادی، لس آنجلس ناآرامی‌های شدیدی را تجربه کرد. بیش از پنجاه نفر کشته و بیش از دو هزار نفر مجروح شدند. تصمیم هیئت منصفه که تمام اعضای آن سفیدپوست بودند درباره تبرئه یک پلیس سفید پوست که یک جوان سیاه پوست به نام «رادنی کینگ» را بشدت مورد ضرب و شتم قرار داده بود، جرقه ای برای شروع اعتراضات خشونت بار شد.

رادنی کینگ

اما شعله آتش بزرگ حادثه فرگوسن با مرگ نوجوان 18 ساله سیاهپوست به نام "مایکل براون" (Michael Brown) توسط یک پلیس سفیدپوست به نام "دارن ویلسون" (Darren Wilson) افروخته شد.

مایکل براون، در 9 آگوست 2014 در شهر "فرگوسن" ایالت "میسوری" آمریکا حداقل شش مرتبه هدف شلیک دارن ویلسون، افسر پلیس 28 ساله فرگوسن قرار گرفت و جان باخت. براون، اسلحه به همراه نداشت و دارای سوء سابقه نبود. بنا بر اظهارات ادارهٔ پلیس شهر فرگوسن، درگیری براون و ویلسون چند دقیقه پس از سرقت توسط براون رخ داده است و لذا ویدئوی انجام سرقت را منتشر کرد. اما همین ادارهٔ پلیس، چندین بار روایتش از ماجرا را تغییر داده‌ است.

دارن ویلسون قاتل مایکل براون
 

این حادثه باعث بروز ناآرامی‌های گسترده در فرگوسن و دیگر شهرهای آمریکا شد. معترضان معتقد بودند که نژادپرستی علت اصلی تیراندازی پلیس خاطی به سمت براون بوده چرا که براون آفریقایی-آمریکایی (سیاه‌پوست) بود و ویلسون سفیدپوست. اعتراض‌های مسالمت‌آمیز، و البته انواع و اقسام ناآرامی‌های مدنی تا جایی ادامه پیدا کرد که پلیس مقرارت منع رفت و آمد در شب‌ها وضع کرد و خشونت‌ها شدیدتر شد. اداره‌های محلی پلیس، خود را به سلاح‌های مخصوص ارتش مجهز و مسلح کرده و در مقابل اعتراض‌‌کنندگان و خبرنگاران با شیوه‌های نظامی واکنش نشان می‌دادند. شهرها و ایالت‌های دیگر آمریکا نیز به اعتراضات علیه نژادپرستی پلیس پیوستند.

مورد نیویورکی

"اریک گارنر" (Eric Garner) -محافظ فضاهای تفریحی- نیز مورد دیگری است که توسط پلیس نیویورک به اتهام فروش غیرقانونی سیگار محاصره و توسط یکی از مامورین به نام "دانیل پانتالیو" (Daniel Pantaleo) که دست بر روی گردن وی گذاشته بود (روش موسوم به Chuckhold) در روز 17 جولای  2014 خفه شد.

روش Chuckhold، یک روش ممنوع است. در ابتدا افسر "جاستین دامیکو" به گمان فروش "سیگار تک نخی" به وی نزدیک شد. گارنر مدام به وی می‌گوید که سیگار نمی‌فروشد اما 2 مامور برای دستگیری او به سمتش می‌روند. مامور "دانیل پانتالیو" اسلحه خود را به سمت گارنر می‌گیرد. از طرفی "رمزی اورتا" (Ramsey Orta) -دوست 22 ساله گارنر- فیلم صحنهٔ دستگیری وی را ضبط کرده و به طور گسترده‌ در یوتیوب به نمایش گذاشته شده است. 4 افسر سفیدپوست قوی هیکل وی را بر روی پیاده‌رو انداخته و بر او فشار می‌آورند. پانتالیو بشدت گردن او را فشار می‌دهد و گارنر مکرراً فریاد می‌زند "من نمی‌توانم نفس بکشم". یک ساعت بعد در بیمارستان اعلام می‌کنند که وی بر اثر خفگی مرده است.

شغل اریک گارنر محافظت از پارک و فضاهای تفریحی شهر نیویورک بود. وی 44 سال سن داشت و توسط اطرافیان به عنوان "مصلح محله" و به عنوان یک شخص خوش‌ اخلاق و سخاوتمند شناخته می‌شد. حالا، 6 فرزندش او را از دست داده‌اند.

البته پلیس نیویورک آنقدر نسبت به پخش فیلم برخورد با گارنر خشمگین شده که اخیرا رمزی اورتا که از این صحنه فیلم گرفته بود را به اتهام حمل بدون مجوز سلاح دستگیر کرده است.

در پی مرگ براون و گارنر در فاصله‌ای زمانی کوتاه، هزاران نفر از مردم آمریکا در شهرهای بزرگی چون واشنگتن، سان فرانسیسکو، نیویورک، بوستون و ایالت آریزونا به اعتراض و راهپیمایی برگزار کردند.

همین تابستان امسال بود که یک نویسنده آمریکایی ابراز داشت: "کسانی که منکر عامل نژادی در قتل این دو جوان سیاهپوست هستند، از آنها ممنون می‌شوم اگر برای من مثالی بیاورند که نشان دهنده قتل یک مرد سفیدپوست توسط پلیس باشد".

در آمریکا یک سیاه‌پوست را معمولا همچون یک متخلف بالقوه می‌بینند. این حقیقت، در زندان‌های آمریکا بسیار مشهود است. سیاهپوستان، 43 درصد از کل زندانیان آمریکا را تشکیل می‌دهند و این درحالی است که تنها 13 درصد از کل جمعیت این کشور را سیاهان تشکیل می‌دهند.

ایالات متحده امریکا هنوز هم از لحاظ نژادی و اقتصادی کشوری است که تبعیض بسیاری بین "آمریکایی‌های سفید" و "رنگین‌پوستان" قائل می‌شود. نمونه‌هایی همچون "باراک اوباما" و دادستان کل هم یا در مسیر بهبود روابط نژادی جهت تلطیف و تسکین اذهان رنگین‌پوستان آمریکا، به این مراتب دست یافته‌اند و یا برای حفظ ژست دموکراسی و روشنفکری آنها را بر اریکه قدرت سوار کرده‌اند. اما سیاهان ساکن مناطق فقیرنشین احساس می‌کنند از رویای آمریکایی کنار گذاشته شده‌اند.

ماجرای بالتیمور

"فردی گری" در 12 آوریل در جریان بازداشت و انتقال به ون پلیس دچار جراحت شدید از ناحیه گردن شد که افسران با وجود درخواست وی برای رسیدگی پزشکی، به وی بی‌توجهی کردند.

فردی گری یک هفته پس از بازداشت بر اثر عارضه نخاعی جان داد و موج گسترده‌ای از ناآرامی‌ها در بالتیمور و سایر شهرهای آمریکا را رقم زد.
با وجود برقراری مقررات منع آمد و شد شبانه در بالتیمور، این شهر همچنان صحنه اعتراض به مرگ "فردی گری" جوان سیاهپوست است. در برخی از ایالت‌های دیگر آمریکا نیز اعتراضات مشابهی برگزار شده است و نیروهای ارتش آمریکا و خودروهای زرهی در شهرهای آشوب‌زده مستقر شده‌اند.

حالا بی‌عدالتی‌های هیئت منصفه صدای رئیس جمهور را هم درآورده و باراک اوباما در واکنش به این اتفاق وعده اجرای عدالت را به مردم می‌دهد: « کاملاً مهم است که عدالت در مورد فردی گری اجرا شود و حقیقت آنچه رخ داده، آشکار شود.» وی ابراز امیدواری کرد که اعتراضات مردمی در سراسر آمریکا بدون توسل به خشونت‌ ادامه یابد. باراک اوباما در برابر خبرنگاران گفت که "عدالت باید حکم‌فرما شود". رئیس‌جمهوری آمریکا افزود که مردم بالتیمور در درجه نخست خواهان "حقیقت" هستند.

نظر یک رییس‌جمهور در قبال قتل یک هموطن توسط نهاد دولتی

باراک اوباما -رئیس‌جمهور آمریکا- در آخرین اظهارنظر خود نسبت به رای دادگاه مرگ مایکل براون گفته است: «تصمیم هیات منصفه در تبرئه دارن ویلسون باید مورد احترام قرار گیرد. ما ملتی هستیم که بر اساس قانون زندگی می‌کنیم، لذا موظفیم به تصمیمی که هیئت منصفه گرفته، احترام بگذاریم. آسیب رساندن به دیگران یا تخریب اموال عمومی، روش اعتراض صحیح نیست. مردم باید آرامش خود را حفظ کنند. از معترضان می‌خواهم که اعتراضات خود را بصورت صلح آمیز برگزار کنند.»

اظهارات چامسکی در مورد نژادپرستی در آمریکا
 

 

چامسکی تاکید کرد: نژادپرستی در جامعه آمریکا شدید بوده و این امر بسیار شوکه‌کننده است. آنچه در 30 سال گذشته بر سر سیاهپوستان آمده است، درست همانند چیزی است که "ادوارد باپتیست" (Edward Baptis) در کتاب "نیمی از آنچه که هرگز گفته نشده: برده‌داری و تشکیل کاپیتالیسم آمریکایی" آورده است.

اولین واکنش جامعه نسبت به نژادپرستی و خشونت

به گزارش خبرگزاری رویترز، در شامگاه 20 دسامبر، دو مامور پلیس در محله "بروکلین" نیویورک مورد اصابت گلوله یک فرد سیاهپوست آمریکایی به نام "اسماعیل عبدالله برینسلی" قرار گرفته و کشته شدند. ضارب سپس با شلیک گلوله به ناحیه سر، خودکشی کرد.

هردو پلیس در خودروی ویژه گشت پلیس نشسته و درحال گشت‌زنی در محله بروکلین نیویورک بوده‌اند که ضارب با انگیزه انتقام‌گیری از پلیس به دلیل برخوردهای خشن با سیاهپوستان در چند ماه گذشته، به طرف آنها شلیک می‌کند.

 2 پلیس مقتول

بسیاری از رسانه‌های آمریکایی، این قتل  را به خشم روزافزون مردم آمریکا از عملکرد پلیس در برابر سیاهپوستان غیر مسلح مرتبط دانسته‌اند. فرد قاتل، در آخرین پست خود در توئیتر اینگونه آورده است: "امروز، روز دیدار خوک‌ها با جهنم است. آنها، دو نفر از ما را کشتند پس دو نفر از آنها به درک فرستاده می‌شوند". این جمله با هشتگ "اریک گارنر" و "مایکل براون" منتشر شده است.

اسماعیل عبدالله برینسلی

خشونت فردی
 

تعداد اسلحه‌ها و کشتارها

طبق آمارهایی که تا سال 2012 ارائه شده، قریب به 270 میلیون قبضه تفنگ در اختیار مردم آمریکا است. این در صورتی است که نیمی از ایالات آمریکا اجازه خرید و حمل آزادانه سلاح را به مردم خود نمی‌دهند. آمارها در سال 2012، نشان‌دهنده قتل به طور میانگین 32 نفر در روز به علت شلیک گلوله بود. نکته اینکه، اکثر سلاح‌های بکارگرفته شده در این حوادث بصورت قانونی تهیه شده بوده است که از آن دست می‌‌توان به اسلحه مادر "آدام لانزا" -بانی کشتار سندی هوک- اشاره کرد.

دانش‌آموزانی که از حادثه مدرسه سندی هوک جان سالم به در بردند
 

آدام جوان 20 ساله‌ای بود که پس از کشتن مادرش، به مدرسه ابتدایی سندی هوک رفت و دانش‌آموزان و معلمان آنجا را به گلوله بست و سپس خودکشی کرد. در این حادثه تیراندازی 26 نفر از جمله 20 کودک و شش معلم کشته شدند که یکی از مرگبارترین حوادث مربوط به تیراندازی در مدارس و دانشگاه‌ها بود. تحقیقات پلیس نشان داد اسلحه متعلق به مادر آدام بوده و اساسا مادر او علاقه خاصی به اسلحه و تیراندازی داشت. پس از این حادثه، رئیس جمهور آمریکا هم سخنرانی همراه با بغض و کم‌سابقه‌ای را ایراد کرد.
 

آدام لانزا عامل کشتار مدرسه سندی هوک
 

 

در سال 2011، بنیاد ملی ورزش آمریکا معتبرترین منبع آمار دقیق تعداد سلاح موجود در دست مردم را FBI‌ دانست. این بنیاد، علت افزایش سلاح در دست مردم را عدم ثبات اقتصادی در سال‌های اخیر برشمرد.

نهاد مذکور، معتقد است که نظرسنجی‌ها از مردم آمریکا نشان می دهد که تنها 26 درصد از مردم با حمل سلاح مخالف هستند. در حالی که آمارهای 50 سال پیش بیانگر این است که در آن زمان بیش از 60 درصد آمریکایی‌ها مخالف حمل سلاح بودند. مرگ و میر ناشی از سلاح گرم جزئی از 15 عامل اصلی مرگ و میر در ایالات متحده است. انجمن‌های مخالف حمل سلاح، به کرات تاکید کرده‌اند که افزایش سلاح به معنی افزایش جرم است.
 
طبق گزارش این بنیاد، اگر اندازه طول هر سلاح موجود در آمریکا را 60 سانتی متر در نظر بگیریم، مسافت سلاح‌های موجود در دست مردم به 6544 کیلومتر خواهد رسید؛ این مسافت دو بار طولانی‌تر از رودخانه می‌سی‌سی‌پی و 17280 متر بللندتر از ساختمان معروف "امپایر استیت" است!
 
"یاماموتو" دریاسالار معروف ژاپنی در زمان جنگ جهانی دوم یکبار گفت: "نمی‌شود وارد خاک آمریکا شد، چرا که پشت هر ساقه علفی در این کشور، یک اسلحه وجود دارد." 

 

 

در نظرسنجی وب سایت معتبر Debate بسیاری از آمریکایی‌هایی که اسلحه حمل می‌کنند، دلیل آن را موارد ذیل دانسته‌اند:

بزرگ‌ترین کشتارهای فردی با اسلحه در تاریخ معاصر آمریکا
 

کشتار رستوران مک دونالد سن سیرو: این کشتار در 18 جولای سال 1984 در محله "سن سیرو" شهر "سن دیه‌گو"  توسط "جیمز اولیور هوبرتی" (James Oliver Huberty) اتفاق افتاد. طی این حادثه، هوبرتی 42 ساله، 21 نفر بیگناه را کشت. 5 نفر از این تعداد کودک بودند. همچنین، 19 نفر دیگر مجروح شدند. این کشتار، تا سال 1991 یعنی زمان کشتار موسوم به "کشتار لوبی" (که در مورد بعدی به آن خواهیم پرداخت)، بزرگترین کشتار فردی تاریخ آمریکا بود. نهایتا، هوبرتی توسط تک‌تیرانداز نیروهای پلیس ویژه (SWAT) کشته شد.
 

کشتار لوبی:  16 اکتبر 1991 اما روز خونین دیگری برای مردم آمریکا بود. در این روز، "جورج هنارد" (George Hennard)با وانت "فورد رنجر مدل 1987" خود وارد رستوران "لوبی" واقع در "کیلین" تگزاس می‌شود. در رستوران 140 نفر حضور داشتند. هنارد، از خودرو پیاده می‌شود و کادر رستوران را با اسلحه "کلت نیمه‌‌خودکار Glock" به قتل می‌رساند. سپس به سراغ مردم رفته و با اسلحه "کلت نیمه‌خودکار Ruger P89 آنها را غالبا با شلیک در سر می‌کشد. جمعا، 23 کشته و 20 زخمی از این حادثه به جای می‌ماند. نهایتا، هنارد با شلیک گلوله در مغزش، خودکشی می‌کند. این کشتار، تا زمان وقوع کشتار "ویرجینیا تک" (که به آن خواهیم پرداخت)، بزرگترین کشتار تاریخ آمریکا لقب داشت. کشتار لوبی، هم اکنون در صدر جدول کشتارهای غیر دانش‌آموزی تاریخ آمریکا قرار دارد.
 

پس از این واقعه، "تیم کین" -فرماندار وقت ویرجینیا- بلافاصله دستور تشکیل کمیته تحقیق را صادر کرد. این کمیته، در آگوست 2007 در گزارش خود سیستم سلامت و مراقبت ویرجینیا که از درمان کامل "چو" عاجز بوده است و قوانین حمل سلاح این ایالت را به شدت محکوم کرد.

4. کشتار فورت‌هود: "نضال مالک حسن" (Nidal Malik Hasan) که روانپزشک ارتش آمریکا بود، به تاریخ 5 نوامبر 2009، در پایگاه نظامی فورت‌هود 13 نفر را کشت و 30 نفر دیگر را مجروح کرد. او در دادگاه، به جرم 13 فقره قتل عمد و 32 بار اقدام به قتل، به انفصال از خدمت و اعدام محکوم گردید.
 

 

وی، هم‌اکنون در زندان "فورت لیونوورث" کانزاس نگهداری می‌شود و پس از اعلام نتیجه دادگاه استیناف اعدام خواهد شد. نکته شایان توجه اینکه حماقت مالک حسن -که فلسطینی‌الاصل بود- موجب شد تا رسانه‌های آمریکایی ضد اسلام، نهایت بهره‌برداری را از این موضوع در جهت اسلام‌هراسی و اقدامات ضد مسلمانان در آمریکا نمایند. هم اکنون، وی که در زندان به سر می‌برد، با ارسال نامه‌ای به "ابوبکر بغدادی" -سرکرده تروریست‌های داعش- از او خواسته بود که افتخار خدمت در "دولت اسلامی" را نصیبش کند.

جمع‌بندی

1. قوانین تبعیض‌آمیز علیه سیاه‌پوستان در ینگه دنیا، همواره مورد اعتراض گروه‌های حقوق بشری قرار داشته است. فعالان حقوق بشر، معتقدند که احتمال رفتار تبعیض‌آمیز پلیس با سیاه‌پوستان در هزاره سوم بیشتر است.

2. مرگ "مایکل براون" و "اریک گارنر" به عنوان 2 مصداق عینی از کشتار سیاه‌پوستان توسط پلیس امریکا، و تبرئه پلیس‌های قاتل باعث شکل ‌گرفتن موجی از خشم، نفرت و تظاهرات عمومی در سراسر امریکا شده است که پیامدهای آن در درازمدت را باید بسیار جدی گرفت.
 

3. نظام قضائی و پلیس امریکا از سوی مردم و فعالین حقوق بشر به شدت مورد انتقاد و اتهام نژادپرستی قرار گرفته‌اند. این مسئله باعث واکنش منفعلانهٔ باراک اوباما رئیس جمهور ایالات متحدهٔ امریکا شده است.


 

 

5. با عنایت به مباحث گفته شده در مورد خشونت اجتماعی جامعه آمریکا، باید گفت که جامعه آمریکا خشن و عصبی است و از ناامنی رنج می‌برد. بررسی ریشه این عصبیت، احساس ناامنی، بداخلاقی اجتماعی، روح نژادپرستی، خیال‌پروری، و هیجان لجام گسیخته (همانطور که در سینمای آمریکا به چشم می‌آید) قطع یقین نیازمند صدها صفحه تحلیل روانشناختی و ریزبینانه است. حال امروز جامعه آمریکا -اگر نه بدتر- اما بهتر از بسیاری از جوامع اسیب‌دیده دیگر نیست.

6. در کشوری که دولت و مردم همیشه در هراس از این هستند که هر آینه ممکن است یک کشتار در مدرسه یا رستوران رخ دهد، والدین ترس زیرپوستی از فرزند مسلح خود دارند، و افراد جامعه در خیابان بسیاری از اوقات با خود می‌گویند "نکند به من حمله بشود!"، آرامش متکی به اسلحه است؛ و چه بد آرامش و امنیتی است که اسلحه -که خود بر هم زننده آرامش است- باید متضمن آن باشد.

منابع و مآخذ: