ائمه اطهار علیهم السلام استفاده شخصی از معجزه نمی کردند

خبرگزاری شبستان: آیت الله مرتضوی لنگرودی گفت: ائمه اطهار علیهم السلام هیچگاه استفاده شخصی از معجزه نمی کردند؛ همچنان که سیدالشهدا (ع) در کربلا چنین کاری نکردند.

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، آیت الله سید محمدحسین مرتضوی لنگرودی، مسئول مدرسه علمیه حاج ابوالفتح تهران در درس اخلاق این مدرسه گفت: ائمه اطهار (ع) معجزه را در جای خود به کار می بردند و اجازه استفاده شخصی نداشتند؛ همچنان که حضرت سیدالشهدا (ع) در عاشورا از معجزه برای نجات جان خود یا نزدیکشان استفاده نکرد.

 

وی با بیان اینکه حضرت سیدالشهدا از حق و حقیقت دفاع کردند و با بیدادگری، بی دینی و ستمگری مبارزه کردند  و زیر بار بیعت با یزید نرفتند، خاطرنشان کرد: عده ای این شبهه را مطرح می کنند که چرا حضرت و یارانشان با حفر چاه خود را از تشنگی رها نکردند؟ پاسخ این است که اولا گاهی این کار را می کردند ثانیا با افزایش تهدیدات دشمن و نزدیک شدن آنها به اردوگاه حضرت سیدالشهدا (ع) فرصت انجام این کار محدود می شد؛ ثالثا به تعبیر یکی از وعاظ، خداوند تبارک و تعالی برای آنکه شجاعت و استقامت حضرت را برای مردم آشکار سازند سطح آب زمین کربلا را پایین تر بردند؛ رابعا دشمن تلاش داشت تا با افزایش تشنگی مانع از استقامت حضرت سیدالشهدا و یارانش شود که اینگونه نشد و سرانجام حضرت پیروز شده هرچند برحسب ظاهر یزیدیان پیروز شدند.

 

مسئول مدرسه علمیه حاج ابوالفتح تهران ادامه داد: واقعه کربلا از ادله توحیدی است به طوری که نه تنها مسیحیان و یهودیان بلکه حتی کمونیست ها نیز با مشاهده بررسی تاریخ کربلا متوجه حقیقت توحید می شوند؛ از جمله اینکه حضور گسترده گروه های مختلف مردم از جمله مسیحیان و کشیشان در اربعین حسینی موید همین مطلب است.

 

وی با اشاره به اینکه یکی دیگر از شبهات پیرامون سیدالشهدا این است که چگونه ممکن است زیارت حضرت ثوابی معادل با چند حج و عمره مقبول داشته باشد، اظهار داشت: سیدالشهدا هرچه داشت در راه حق و اعاده عدل تقدیم کرد لذا خداوند نیز چنین ثوابی برای زیارت حضرت مقرر داشتند.

 

آیت الله مرتضوی لنگرودی در همین ارتباط به نقل ماجرایی پرداخت: روزی پادشاهی که همراه با لشکریانش به شکار رفته بود تصمیم گرفت به تنهایی آهویی را شکار کند، در این مسیر از لشکریانش دور شد و سرانجام میهمان پیرزن جوانی شد؛ میزبانان که مستمند بودند تنها دارایی خود یک بز بود را ذبح کرده و غذایی برای شاه فراهم کردند. بعد از چند روزی لشکریان، شاه را یافتند و او بعد از بازگشت به قصر دستور داد تمام وزرا جمع شده و آن جوان نیز آورده شود. شاه در این مجلس پرسید برای آنکه بتوانیم زحمات پیرزن و پسرش را جبران کنیم چکار باید کرد تا عدالتمان نیز رعایت شود؟ هر کسی چیزی گفت اما شاه که از هیچیک از پاسخ ها قانع نشده بود گفت: این جوان و مادرش هرچه داشتند تقدیم من کردند من نیز در صورتی پادشاهی عادل خواهم بود که تمام دارایی ام را تقدیم آنان کنم.

 

استاد اخلاق حوزه تهران با بیان اینکه خداوند نیز ثوابی عظیم برای زیارت امام حسین (ع) که تمام وجودش و عزیزانش را تقدیم دین کرد قرار داد، خاطرنشان کرد: عده ای می گویند چرا دشمنان اهل بیت را لعن می کنید؟ پاسخ این است که اولا لعن کردن به معنای اظهار تنفر از دشمنان آنان است؛ ثانیا ما از خداوند می خواهیم با دشمنان اهل بیت (ع) با عدالت برخورد کند و نه با تفضل و رحمت.

 

آیت الله مرتضوی لنگرودی در پایان گفت: مرحوم فاضل دربندی که عالمی وارسته بود در حرم سیدالشهدا گفت از فضل شما بعید نیست که قاتلانتان را نیز ببخشید.

 

پایان پیام/

کد خبر 442321

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha