تفکر در عصر غیبت شاخصه اصلی انسان منتظر در نگاه تربیتی

خبرگزاری شبستان: لازمه حضور در جامعه غیبت برای رسیدن به دولت مهدوی این است که بدانیم چه وظیفه ای داریم؛ نقش من در زمینه سازی ظهور چیست و چه اندازه با استفاده از دارایی های خود، خانواده و جامعه می توانم به ظهور کمک کنم؟

به گزارش خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان، "قرار جمعه" جمعه اول اسفند باحضور فائزه عظیم زاده اردبیلی به موضوع "نظام تربیتی خانواده و آموزه های مهدوی" پرداخت. این برنامه به تهیه کنندگی علی سوادکوهی کاری از گروه معارف شبکه یک سیما است که هر صبح جمعه ساعت 8:20 به صورت زنده از این شبکه پخش می‌شود.

"شاخصه اصلی یک انسان متعادل در یک نگاه تربیتی تفکر است. به این معنا که انسان بتواند توانایی و ظرفیت های خود را با محیط تلفیق و فرایندسازی کند تا رفتار خوبی را از خود صادر نماید. ولی متاسفانه درحال حاضر در نظام اجتماعی، نظام اقتصادی و حتی نظام تربیتی نیز تعریف درستی از تفکر نداریم. درحالی که تفکر رمز گشایش قلب و روح است.

اساسا تفکر به مدرک تحصیلی و شغل و منصب ربطی ندارد و چه بسا کسانی که دارای مسئولیت هستند ولی دریغ از تفکر در امورات خود و چه بسا افراد عادی که زندگی سرشار از تفکر دارند، ولی باید دانست که جایگاه اصلی در گشایش قلب و روح انسان اختصاص به تفکر دارد.

تفکر حسرت گذشته و جاماندن از آینده نیست بلکه یک کلید حرکت برای آینده و ساختن حال است به این معنا که من در زمان حال با امکانات و دارای های خود بتوانم بهترین حالت را متصور باشم به همین دلیل است که در نظام آموزشی ما تفکر باید اصلی ترین عنصر باشد.

در حال حاضر تعریف درستی از تفکر نداریم. ولی می توان گفت که یک تعادل بین درون و بیرون؛ آنچه که از بیرون دریافت می کنم. همه را با داشته های درونی خود تلفیق کنم تا نتیجه اش بشود یک تعامل رفتاری ولی وقتی در مورد امام زمان(ع) صحبت می کنیم باید ببینیم که سهم ما برای رسیدن به جامعه مهدوی چیست.

در این راه باید از حالت ایستایی و رکود خارج شویم، توانایی های خود را غربال کرده و بدانیم که برای ادای نقش در جامعه مهدوی چه کاری باید انجام دهیم.

در نظام تربیتی تفکر سرآمد همه کارهاست، تفکر یک عنصر نیست به طور مثال اگر تفکر را چاشنی اخلاص کنم درست می شود خیر بلکه تفکر تار و پود شناخت است و اگر شناخت سطحی از امام زمان وجود داشته باشد پس تفکر در این شناخت جایگاهی ندارد.

لازمه حضور در جامعه غیبت برای رسیدن به دولت مهدوی این است که بدانیم کجا هستیم و چه وظیفه ای داریم. اینکه نقش من در زمینه سازی ظهور چقدر است و چه اندازه با استفاده از دارایی های خود، خانواده و جامعه می توانم کمک به ظهور کنم.

در جامعه امروز نتوانستیم با رفتار های خود متدینین را تعریف کنیم. درحالی که بین تفکر و رفتار دینی و معرفت و بصیرت برای رسیدن به اهداف دین رابطه ای منطقی و مستقیم وجود دارد، حضرت زهرا(س) در روایتی در کتاب مصباح شیخ طوسی می فرمایند: "خدایا به من انسان توانی بده تا بتوانم عبادت درست کنم، تفکر در کتاب آسمانی داشته باشم یعنی به عمق کلام قرآن توجه کنم و در برابر حکم تو فهم و درک داشته باشم.

این روایت که عنوان "بصیرت فاطمی" دارد، نشان می دهد که حضرت نتیجه می گیرند که عبادت لازم و بصیرت و فهم درست انسان را به سمت تعالی می برد و ذخیره ای می کند برای امام و حجتش در روی زمین و باید دانست که اگر در عبادت نادرست عمل کنیم، اثر منفی می گذارد.

همچنین این روایت نشان می دهد که رفتار دینی با دانسته های دینی فاصله دارد، عبادت درست نداریم. همانطور که بصیرت در قرآن نیز نداریم. چرا که جامعه نیاز دارد به کسانی که کتاب خدا را درک کنند و بفهمند که کتاب خدا از ما چه می خواهد.

انسان اگر فهم درستی از کتاب خدا پیدا کند تمامی دستورات کتاب در رفتارش متجلی می شود، انسانی که فاصله ها را با خود خانواده می شکند چطور می تواند رابطه با قران پیدا کند.

در این زمینه باید ببینیم که بصیرت رفتاری، قلبی و کرداری در زمینه سازی ظهور چیست؟ اگر در این راستا تلاش کنیم تا با همه مردم درست رفتار و همدلی کنیم یعنی در این راه گام برداشته ایم زیرا برای زمینه سازی دل ها نباید از هم دور باشد.

لازمه تفکر به من اقتضا می کند که هر روز در محیط کارم یک روش تازه تولید کنم همچنین در خانواده ام باید طوری رفتار کنم که تازگی و طراوت داشته باشم چرا که مهدویت و انتظار با تازه شدن و حرکت توام است باید امروز من با دیروزم متفاوت باشد و این دلیلی بر شکستن باور و اعتقادات من نیست.

باید توجه داشته باشیم که در طول روز چقدر به امام زمان فکر می کنیم این تفکر باید در رفتار بیرونی مان متجلی باشد به این معنا که دعا، نیایش، ذکر و نماز ابزارهای نزدیکی یاد خدا هستند اگر این عبادت عادت شود که ارزشی ندارد باید به سمت عبادتی برویم که در رفتارهایمان متجلی شود.

حضرت زهرا(س) برای تربیت فرزند نیز سه نیاز را متذکر می شوند، نیاز عاطفی، نیاز معنوی و نیاز جسمی. انسان منتظر نمی تواند بی عاطفه باشد. درحالی که وقتی ندانم چطور محبت کنم، متدین نیستم، لذا تامین نیاز عاطفی و دادن باور معنوی کودک را آماده سربازی امام عصر(ع) می کند. والدین در این راستا با رفتار معنوی کودک را سیراب معنویت کنند.

اگر مکانیزم های رفتاری ما با باورهای ما آمیخته شود، در رفتار درست ما متجلی می شود. در این راه باید دست از خود محوری برداریم. درحالی که یکی از آفت های جامعه کنونی ما خود محوری است. خود را دیدن و دیگران را ندیدن. ولی باید بدانیم که اگر کرامت انسان و آزادی بیان نباشد، آن وقت هیچ چیز از انسان باقی نمی ماند.

در نظام تربیتی اسلام من نباید خود را ببینم بلکه باید در اطاعت و بندگی خدا ذوب شوم در حالی که باید کرامتم نیز حفظ شود و این زمانی اتفاق می افتد که به باورهایم احترام بگذارم در این راه اصلی ترین فاکتور دوری انسان از خدا دروغ است در مقابل صداقت اصلی ترین شاخصه رسیدن به خداست، اگر با همه صادق باشیم به خدا نزدیک تر می شویم.

اصلی ترین ویژگی امام زمان(ع) صداقت است. ایشان صادق الوعد هستند، پس باید صداقت اصلی ترین ویژگی من منتظر نیز باشد. دومین عامل دوری از امام خود محوری است. عناد و لجبازی ها نیز انسان را از پدران معنوی خود که پیامبر و امام علی(ع) هستند، دور می کند.

 

پایان پیام/

کد خبر 441058

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha