به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از ستاد اطلاعرساني طرح انتخاب پايتخت كتاب ايران، كاكايي دراين زمينه گفت: درانتخاب اين پايتخت بايد تناسب فعاليتهاي فرهنگي با جمعيت و امكانات آن استان در نظر گرفته شود، مثلا زادگاه من يعني شهر ايلام از جهت ادبي رشد خوبي داشته و شاعران بسياري نيز دارد، اما از داشتن كتابخانه و كتابفروشيهايي به تناسب جمعيت خود محروم است.
وي درخصوص تاثيرگذاري اين طرح درخصوص افزايش سرانه مطالعه در كشور گفت: اگر انتخاب يك شهر با امتيازات ويژهاي براي آن شهر همراه باشد، مثلا بودجههاي عمراني براي ساخت فضاهاي فرهنگي درنظربگيرند، ميتواند موثر باشد. اما اگر اين طرح بخواهد تنها در حد تقدير و تشكر بماند و هيچ مشوق عملي نداشته باشد، راه به جايي نخواهد برد.
كاكايي اضافه كرد: كتاب موضوعي عام است و بايد سطح مطالعه و خروجي آن در حوزههاي مختلف در هر شهر مورد بررسي آماري قرار بگيرد. مثلا يكي از شهرهاي شاخص در حوزه فرهنگي و علوم انساني بروجرد بود كه چهرههاي فرهنگي مثل دكتر سيد جعفرشهيدي، دكتر عبدالحسين زرينكوب و مهرداد اوستا به آنجا تعلق داشتند. و يا خوي، تبريز و مشهد از جمله شهرهاي ديگري هستند كه همواره درحوزه علوم انساني افراد مطرحي را به جامعه معرفي كردهاند.
وي تصريح كرد: البته كتابخواني در يك جامعه مرفه شكل ميگيرد، مثلا با ورود اسلام و گسترش قلمرو آن در بخشي از حوزه امپراطور شرقي و ثروتمند كشورهاي اسلامي، علم نيز گسترش يافت. درواقع هرجا ثبات و ثروت بوده، علم نيز بوده است. دويست سيصد سال پس از سقوط ساساني، يعني از قرن 5 تا 8، بيشترين پيشرفتهاي علمي در ايران صورت گرفت، چرا كه ثبات و آرامش ايجاد شد.
پایان پیام/
نظر شما