به گزارش خبرگزاری شبستان از اصفهان و به نقل از روابط عمومی پژوهشکده هنرهای سنتی اسلامی، صمد نجارپور ،کارشناس تذهیب های قرآنی در نشست تخصصی "بازشناسی نقش و جایگاه هنر تذهیب در کتاب آرایی قرآن در دوره های تیموری و صفوی و مقایسه آن با تذهیب دوره معاصر" اظهار داشت: تذهیب های قرآنی به لحاظ مفاهیم عرفانی و اسلامی از اهمیت بالایی برخوردار است.
وی ادامه داد: هر یک از این نقش مایه ها خود به تنهایی دارای بار معنایی عمیق و ژرفی است که لازم است این مفاهیم و معانی از دل تذهیب های قرآنی استخراج شود.
نجارپور ادامه داد: البته از طرفی به لحاظ فرمی، استقرار تذهیب های قرآنی در قرآن با یک نظم و ترتیب خاصی بوده که در تذهیب های قرآنی معاصر، شاید به دلیل نا آگاهی تذهیب کاران و نیز به دلیل استفاده از ابزار و فناوری های نوین، نظیر رایانه، افراد غیر متخصص برخی از تصاویر تذهیب را از منابع مختلف جمع آوری کرده و درجاهای نامناسب و نابجا در قرآن های دوره معاصر مورد استفاده قرارداده اند.
مدیر گروه کتابت و نگارگری پژوهشکده هنرهای سنتی اسلامی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در خصوص تاریخچه استفاده از هنر تذهیب و ریشه لغوی آن نیز بیان داشت: برخی از محققین امام علی (ع) را مبدع هنر تذهیب در قرآن می دانند و نمونه قرآن هایی که از صدر اسلام به خط کوفی بدون نقطه باقی مانده، خوشنویسی و تذهیب آن را به ایشان منسوب می کنند.
وی در ادامه سخنان خود به تشریح ویژگی های تذهیب قرآنی در دوره صفوی و تیموری پرداخت و بیان داشت: تذهیب قرآن در حقیقت از دوره ایلخانی به بعد بود که رواج بیشتری پیدا کرد و در دوره تیموری و صفوی به اوج قدرت و ظرافت رسید.
نجارپور در خصوص تذهیب های که در دوره صفوی اجرا شده است، بیان داشت: در این دوره تذهیب هایی که اجرا شده است بیشتر از نقش مایه های گیاهی بوده است.
این استاد دانشگاه در ادامه در خصوص تذهیب های به کار رفته در دوره تیموری نیز گفت: مکتب تیموری در سال 1370 میلادی به دست تیمور و به سرپرستی عبدالحی در سمرقند آغاز شد ولی اوج هنرمکتب تیموری در دوره شاهرخ وپسرش بایسنغر میرزا در هرات بود.
وی، بزرگترین هنرمند این مکتب را کمال الدین بهزاد دانست و ادامه داد: هنرمندان تذهیب کار این دوره از نقش مایه اسلیمی بیشتری استفاده کرده اند که به لحاظ بصری جزء تذهیب های محکم و قدرتمند به شمار می رود.
پایان پیام/
نظر شما