نیروهای مردمی عراقی خاری در چشم آمریکایی ها و معاندان

به گزارش خبرگزاری شبستان،هنگامی که اشغالگران تکفیری در ژوئن گذشته وارد عراق شدند و موصل را ظرف چند ساعت به اشغال خود درآوردند و زمانی که ارتش چند ده هزار نفری عراق با برجای گذاشتن سلاح از مقابل آنها می گریخت همهگان کار را تمام شده می دانستند.

رعب و وحشتی که تروریست های داعش ایجاد کرده بودند سبب شده که روزهای پس از دهم ژوئن شاهد عقب نشینی های متوالی ارتش عراق باشیم موضوعی که سبب شد داعشی هایی که چند ماه قبل از آن در فلوجه رخنه کرده بودند نینوا و بخش هایی از صلاح الدین و دیالی را به تصرف خود درآورند.

در این هنگام همگان منتظر سقوط بغداد با توجه به نزدیکی تکریت به پایتخت عراق را داشتند اما با فتوای حکیمانه به موقع مرجعیت دینی در عراق اوضاع برگشت  و داوطلبانی که به دعوت مرجعیت لبیک گفته بود عازم میدان شوند.

نیروهای مردمی سرنوشت جبهه را در بسیاری مناطق تغییر دادند اما این موضوع به مذاق آمریکایی ها و برخی سیاستمداران عراقی خوش نمی آمد.خبرهای مخابره شده از پرتاب مواد مورد نیاز داعش از سوی جنگنده های آمریکایی و اظهار نظرهای برخی سیاستمدارانی که به دنبال جلب نظر توده سنی هستند گواه این مدعاست.

کریم النوری یکی از اعضای سازمان بدر در واکنش به اعتراض ها به نیروهای مردمی گفت: نیروهای مردمی حرکت داعش به سوی بغداد پس از فروپاشی ارتش در موصل را متوقف کردند.نیروهای مردمی به دعوت مرجعیت دینی لبیک گفتند و مطابق آن و با نظارت دولت عراق عمل کردند.اینکه برخی از سیاستمداران مواضع مشکوکی اتخاذ می کنند و نیروهای مردمی را شبه نظامی می خوانند شگفت آور است.کسانی که این مواضع را اتخاذ می کنند حامی داعش هستند و من به ظافر العانی که از شکست داعش ناراحت است تسلیت می‌گویم.ما افتخار می کنیم که شبه نظامیانی هستیم که در چارچوب دولت و رهنمودهای مرجعیت دینی حرکت می کنند و افتخار می کنیم که توانستیم داعشی ها را در قره تپه تار و دیگر مناطق تار ومار کنیم.بهتر است این سیاستمداران از حمایت داعش دست بردارند زیرا پایان نقش نیروهای مردمی یعنی دادن مجال به داعش برای گسترش نفوذ است.سیاستمدارانی که این مواضع را اتخاذ کرده اند از سقوط داعش احساس خطر می کنند.دلخوش کردن به داعش زیبنده هیچ طیف عراقی و هیچ سیاستمدار عراقی نیست.

یک رسانه عراقی نیز در این باره نوشته است:تجربه نیروهای مردمی تجربه موفقی بود و نیروهای مردمی موفق به پاکسازی هسته‌های تروریستی از کمربندی بغداد و دیالی و بیجی، بلد، و الضلوعیه و الدجیل شده‌اند.

علت اصلی پایداری نیروهای حامی پالایشگاه بیجی نیروهای مردمی بودند. سرهنگ محمد القریشی از نیروهای مردمی که با بالگرد به پالایشگاه بیجی رسیده بودند استمداد طلبید و مقاومت کرد. نیروهای مردمی آمرلی بودند که استالینگراد عراق را در این منطقه رقم زدند.

نیروهای مردمی از منطقه الخالص در العظیم در دیالی به سلیمان بیگ رسیدند و موفق به شکستن محاصره آمرلی شدند. در پایداری ساکنان الضلوعیه این نیروهای مردمی بودند که نقش موثری ایفا کردند.

بسیاری از کشورهای دنیا نیروهای مردمی را به عناوین مختلف آزموده اند و نتایج موفقیت آمیزی داشته اند. در کودتای نظامی ونزوئلا در آمریکای جنوبی و تسلط نظامیان برکارکاس و ترک کاخ ریاست جمهوری از سوی چاوز و حضور وی در میان مناطق فقیر نشین، در واقع نیروهای مردمی بودند که هوگو چاوز را به قدرت برگرداندند و کودتاگران را بازداشت کردند.

در الجزایر نیروهای مردمی به کار گرفته شدند و شکست تروریست های وهابی را رقم زدند. مرحوم عبدالعزیز حکیم در پاییز سال 2003 کمیته های مردمی برای تامین امنیت بغداد و استان های بحران زده را خواستار شد اما متاسفانه برخی احزاب شیعی مخالف تکفر کمیته مردمی مانع شدند و نتوانستند جایگزین خوبی برای حفظ امنیت بیابند.

در الضلوعیه شیوخ الجبور خواستار حضور نیروهای مردمی شدند همانطور که شیوخ البونمر، عشیره آل بوعیسی سنی در عامریه فلوجه درخواست مشابهی را مطرح کردند.

مشکل بازماندگان حزب بعث منحل و داعشی ها هستند که پست های دولتی در دولت و پارلمان دارند و بیانیه هایی در دفاع از داعشی ها و در تضعیف ارتش با ایجاد ابهام و تردید در نیروهای مردمی مطرح می کنند. نیروهای مردمی پس از یازده سال به حضور تروریست ها در جرف الصخر در شمال بابل پایان دادند و 120 کارگاه ساخت بمب در این منطقه کشف شد.

اظهارات اسامه النجیفی، رعد اللهیبی و الدهلکی در واقع حمایت از داعش است. در واقع اثیل النجیفی برادر اسامه النجیفی بود که موصل را تحویل داعش داد آنهم در ظرف سه ساعت و در مقابل سه هزار تروریست.