محمد منصور فلامکی، بنیانگذار درس مرمت بنا و شهرهای تاریخی با انتقاد از نحوه اجرای طرح کنارگذر و طرح های مرمت شهری با اشاره به اینکه فرهنگ ما وابسته به شاخص مکانی است، نوسازی های غیرعلمی در شهر شیراز باعث ریشه کنی بافت تاریخی می شود، به خبرنگار شبستان گفت: شهر فضایی متعلق به شهروندان است و در درجه اول ساکنان بومی آن با علاقه ها و نیازها به فرهنگ سازی آن دارند، می توانند در مورد تحولات موجود در مناطق خود نظر بدهند و مردم غیر بومی این مناطق نمی توانند بدون نظر اهالی اقدام به بازسازی کنند.
وی با اشاره به وجود بناهای منحصر بفرد در 57 هکتار از بافت تاریخی شیراز پیرامون حرم مطهر خاطرنشان کرد: دوری کردن از کلی پردازی در طرح توسعه حرم حضرت شاهچراغ (ع) ضروری است اما متاسفانه مسئولان امر با برنامه ریزی های غیر اصولی و کشیدن خطی 57 هکتاری دور تا دور بافت قدیم کمک به برداشتن محله بزرگ و قدیمی شیراز و جایگزنی مکانی بدون نقش هویتی در آینده می کنند.
این استاد برجسته و ارایه دهنده طرح مرمت بافت قدیمی شیراز در سال 1354 با ابراز نگرانی از وضعیت آینده بافت های شهری شیراز افزود: به علت نداشتن تعریف مناسب از مرمت شهری و استفاده از بافت های تاریخی در راستای حفظ و استفاده از آنها به کمک سرمایه گذاری دولتی و خصوصی این مکان ها تخریب شده و بناهایی بدون اصول معماری جایگزین آنها می شود و این کار باعث دوری مردم آن محلات از فرهنگ غنی خود که زاینده آن بافت هاست، می شود.
فلامکی وجود بناهای تاریخی را در کنار بافت قابل ارزش دانست و خاطرنشان کرد: مکان های ارزشمندی مانند مسجد جامع شیراز در این بافت وجود دارد که به حال خود رها شده اند و مسئولان به جای توجه به این بناهای منحصر به فرد و حفظ تعلقات مکانی و هویتی آنها دستور به تخریب و نوسازی بافت داده اند.
مولف کتاب "باز زنده سازی بناها و شهرهای تاریخی" ادامه داد : دور شدن اهالی قدیم بافت های تاریخی از خانه های خود به علت کمبود امنیت آسایش و نارسایی فرهنگی است و حال ما بجای ایجاد محیط مناسب، رفع مشکلات و دور کردن افراد مهاجر دست به تخریب و ریشه کنی محل و کمک به سرمایه گذاران ساختمان ساز می کنیم.
وی اظهار داشت: نجات بافت تاریخی شیراز در گرو تبادل نظر بین اساتید صاحب نظر و مسئولان به شرط نگاه علمی، محترم شمردن ارزش ها، ارزشیابی محلی وابسته به خانواده ها و فرهنگ آنان و دوری کردن از کلی پردازی ممکن می شود.
فلامکی با اشاره به تجربه تلخ بین الحرمین گفت: طرح اجرا شده در فاصله بین الحرمین تخریبی از ریشه ناروا بود که همه اساتید و دوستداران تاریخ و فرهنگ را به سوگواری نشاند که متاسفانه آن اشتباه در وسعت بیشتر در حال تکرار است که دوری از ان نیاز به اندیشه ای پاک، دلسوز و نگرشی متفاوت نسبت به شهر دارد تا آن را به صورت محلی علمی، انسانی و مدنی نه یک مکان اقتصادی بداند.
پایان پیام/
نظر شما