ره آورد سفر روحانی از آمریکا به روسیه چه بود؟/ورود رئیس جمهور به مذاکرات هسته ای!

به گزارش خبرنگار حوزه دولت خبرگزاری شبستان، حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان دوشنبه هفته گذشته راهی نیویورک شد تا یک هفته از ایران دور باشد و سیاست های کلان خارجی دولتش را تا یک سال دیگر به نوعی اجرایی کند.

روحانی 5 روز از سفرش را به حضور در نیویورک یا همان ینگه دنیا اختصاص داد. در این سفر که بسیار سخت و نفس گیر بود رئیس جمهور با سران اغلب کشورهای مهم جهان دیدار و گفتگو کرد.

روحانی در جریان این سفر با روسای جمهوری ترکیه، ونزوئلا، فرانسه، اتریش، اسلوونی، بولیوی، سوییس، عراق و گینه و همچنین نخست وزیران ژاپن، انگلیس، عراق، گرجستان و لبنان و وزیر امور خارجه آلمان دیدار کرد و درباره مهمترین مسایل دوجانبه ، منطقه ای و بین المللی به بحث و تبادل نظر پرداخت.

ورود رئیس جمهور به مذاکرات هسته ای!

نقطه حائز اهمیت دیدارهای روحانی گفتگوهای وی با سران کشورهای عضو گروه 1+5 در نیویورک بود. با اشاره به اظهارات رئیس جمهور در جشنواره شهید رجایی مبنی بر این که هرجا که لازم بوده است، من شخصا هم مسوولیت مذاکرات هسته ای را برعهده گرفتم و هم اگر لازم بوده در این مسیر کمکی انجام دهم مستقیما این کمک را انجام داده ام و اینجا در حضور ملت ایران عرض می کنم که رییس جمهور شخصا بار این مسوولیت را به دوش گرفته است و تا پایان بردوش خواهد گرفت، می توان به این تحلیل رسید که شاید دیدارهایی که روحانی در نیویورک انجام داده به مذاکرات هسته ای هم مرتبط بوده است.

دیدار وی با دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس که پس از 34 سال صورت گرفت را می توان در راستای ورود رئیس جمهور به مذاکرات هسته ای تلقی کرد. از آنجایی که انگلیس یکی از کشورهای عضو 1+5 است این تحلیل همچنان هم بیراه به نظر نمی رسد. از سویی دیگر دیدار روحانی با فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه که بعد از سال ها چنین دیداری در این سطح بین مقامات ایرانی و فرانسوی رخ می داد را هم می توان در این چارچوب گنجاند.

همچنین وزیر خارجه آلمان که پس از صدراعظم این کشور والاترین مقام خارجی آن تلقی می شود هم با روحانی به دیدار و گفتگو پرداخت و پس از دیدار با رئیس جمهور کشورمان تاکید بسیار زیادی بر نزدیک شدن به حل مساله هسته ای داشت.

علاوه بر این روحانی پس از نیویورک راهی روسیه شد تا در چهارمین اجلاس سران کشورهای حاشیه خزر شرکت کند اما مگر می شود به کشور دوست و همسایه روسیه سفر کرد و با پوتین رئیس جمهور این کشور دیدار نکرد. حتی در ادامه دیدارهای ذکر شده هم می توان گفتگو با رئیس جمهور این کشور را که عضو کشورهای 1+5 است در چارچوب مذاکرات هسته ای برشمرد.

گفتگواستراتژیک باسران کشورهای دوست و همسایه

در ادامه دیدارها و گفتگوها در نیویورک، روحانی با حیدرالعبادی نخست وزیر جدید کشور عراق هم به گفتگو پرداخت. این دیدار هم از نگاه همکاری ایران با عراق برای مبارزه با گروه تروریستی داعش حائز اهمیت است.

همچنین رجب طیب اردوغان نیز از فرصت گفتگو با حسن روحانی در نیویورک نگذشت و به پای صحبت های رئیس جمهور کشورمان نشست. در دیدار روسای جمهور ایران و ترکیه مسائل مختلفی هم مطرح شد که مهمترین آن ها در خصوص مسائل اقتصادی و تفاهم نامه های امضا شده ی اخیر بین دو کشور بود.

سخنرانی های تعیین کننده در نیویورک و آستراخان

در سفر به نیویورک، رییس جمهور همچنین طی نشست هایی جداگانه در جمع نخبگان سیاسی اندیشکده های آمریکایی، اعضای اندیشکده های آمریکایی، فعالان و صاحبنظران و سرمایه گذاران شرکت های آمریکایی، رهبران جوامع اسلامی آمریکا، ایرانیان مقیم آمریکا، کارآفرینان ایرانی مقیم آمریکا و اساتید و دانشجویان ایرانی مقیم این کشور حاضر شد و دیدگاه ها و مواضع جمهوری اسلامی ایران را تشریح کرد.

روحانی در این سفر، ضمن گفت‌وگوی اختصاصی با شبکه های تلویزیونی PBS و CNN، طی نشستی مطبوعاتی در نیویورک به سوالات نمایندگان رسانه‌های بین‌المللی پاسخ داد.

این مصاحبه ها و سخنرانی ها فرصت مناسبی بود که مرد تدبیر و امید مواضع جمهوری اسلامی ایران در خصوص مسائل مختلف جهانی و منطقه ای از جمله نگاه استکبار و غرب به منطقه خاورمیانه و مذاکرات هسته ای ایران و کشورهای 1+5 را تشریح کند.

مهمترین نکته ای که در سخنرانی روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل مطرح شد انتقاد شدیدالحن وی به آمریکا در مساله تروریست بود.

وی در بخشی از اظهاراتش گفت: اشتباهات راهبردی غرب در مسایل منطقه خاورمیانه و آسیای مرکزی و قفقاز، این نقطه از جهان را به بهشت تروریست‌ها و افراطیون بدل کرده است. تجاوز نظامی به افغانستان و عراق و مداخلات‌های نادرست در تحولات سوریه نمونه‌های روشنی از این راهبرد غلط در منطقه خاورمیانه است. اتخاذ رویکردهای غیرمسالمت‌آمیز و تجاوز و اشغال نظامی، از آنجا که معیشت و حیات مردم عادی را هدف قرار می‌دهد، پیامدهای روانی و رفتاری متعددی را در پی دارد که امروز، بُروز آن را بصورت خشونت‌ و آدم‌کشی در منطقه خاورمیانه و آفریقا، مشاهده می‌کنیم؛ که حتی برخی شهروندان سایر نقاط جهان را هم، با خود همراه کرده است. خشونت همچون یک بیماری مسری، در حال سرایت به سایرِ نقاطِ جهان است. ما همواره معتقد بودیم که دموکراسی، با کوله‌پشتی، نمی‌آید؛ دموکراسی، محصول رشد و توسعه است، نه جنگ و تجاوز. دموکراسی یک کالای صادراتی نیست که از غرب به شرق تجارت شود. در یک جامعه توسعه نیافته، دموکراسی وارداتی، به دولتِ ضعیف، منتهی می‌شود و دولت ضعیف هم، به شدت آسیب‌پذیر.وقتی پای ژنرال‌ها به منطقه باز شد، انتظار نداشته باشید دیپلمات‌ها به استقبال آنان بروند. وقتی جنگ شروع شد، دیپلماسی به پایان می‌رسد. وقتی تحریم آغاز شد، نفرتِ عمیق از تحریم‌کنندگان هم، شروع می‌شود. وقتی فضای خاورمیانه امنیتی شد، پاسخ آن هم امنیتی می‌شود.منافع کشورهای غربی در این منطقه، در گرو به رسمیت شناختن باورها و خواست مردم منطقه در قالب نظام‌های مردمسالار است.

در ادامه سفر به نیویورک سفر مهم دیگر روحانی به آستراخان روسیه بود و فرصتی را برای وی ایجاد کرد تا در همایشی که ایران می بایست نقش مهم خود در دریای خزر را تاکید کند، سخنرانی داشته باشد.این سخنرانی از آنجایی حائز اهمیت بود که روحانی برای اولین بار در این اجلاس حضور یافته بود و تلاش داشت نگاه متفاوت دولت خودش با دولت قبل را در استفاده از ظرفیت دریای خزر را به حاضرین در نشست گوشزد کند.

وی در بخش اصلی اظهارات روز گذشته اش در چهارمین اجلاس سران کشورهای حاشیه خزرگفت: وظیفه مشترک ما در اینجا، درکنار رایزنی برای نزدیکی مواضع در رژیم حقوقی و تحدید حدود و دستیابی به همکاری‌های بازرگانی و اقتصادی، ایجاب می کند تا دریای خزر، به عنوان کانونی که ما را با وجود زبان ها، ملیت‌ها و دیدگاه‌های مختلف، پیرامون خود جمع کرده است، مورد توجه ویژه قرار گیرد.دراین راستا، مایلم بر دو نکته مهم تاکید نمایم: اول اینکه تبدیل دریای خزر به نمادی از توسعه و همکاری، و مرکزی برای دوستی و پیشرفت، از بزرگترین اقداماتی خواهد بود که این نعمت الهی را برای نسل‌های بعدی ما حفظ کرده، و زمینه را برای ایجاد رفاه و توسعه در سواحل این دریا به عنوان یکی از پیشرفته ترین و باشکوه ترین سواحل دنیا، با جاذبه های فراوان و منحصربه فرد گردشگری، کشتیرانی تجاری و تفریحی، ماهیگیری و شیلات، و بخصوص سرمایه گذاریهای مشترک آماده می سازد.برای این منظور، ضرورت می یابد کشورهای ساحلی به همکاری جمعی و سرمایه گذاری مشترک روی آورند؛ و بجای اقدامات انفرادی، فعالیت‌های جمعی را مبنای اقدامات خود قرار داده و بپذیرند که تعاملات جمعی، بهره وری بیشتری را در اختیار همگان قرار خواهد داد. تحقق این مهم، مستلزم آن است که در حوزه های گوناگون، نفع مشترک را تعریف کنیم، نهاد مشترک را سازماندهی کنیم، و با سرمایه گذاری مشترک، پیشرفت کار را سامان دهیم.علاوه بر این و به عنوان دومین موضوع، مسئله امنیت و همکاریهای جمعی در برقراری آرامش و ثبات در منطقه دریای خزر، باید همواره مد نظر بوده و ما در برقراری این امر با هم همکاری کنیم. لذا مناسب است علاوه بر همکاری کشورهای ساحلی این دریا در برقراری امنیت جمعی، اجازه ندهیم دریا و سواحل آن که اهمیت ویژه ای برای کشورهای ساحلی دارد، محل ترکتازی افراط گری و تروریسم، مواد مخدر، و جنایات سازمان یافته شود. ما نباید اجازه دهیم امنیت این دریا و سواحل آن به متغیرهایی غیر از منافع جمعی و مشترک کشورهای ساحل آن وابسته گردد، و رفاه و سلامت و آرامش خاطر مردم آن تحت تاثیر این متغیرها قرار گیرد.بنابراین پیشنهاد می کنم در این خصوص دست به دست هم داده و این دریا را"دریای صلح و توسعه" بخوانیم؛ و بکوشیم تا در زمان مشخص و از طریق رایزنی های فشرده، مقدمات اولیه آن را فراهم نماییم. آنگاه می توانیم با اتکا بر اشتراکات فرهنگی کهن مان، و با تمسک به پیشینه تاریخی ِدوستی ِملت هایمان، گامهای بلندی برای رفاه و توسعه و ثبات مردم ِسواحل زیبای خزر فراهم آوریم.

در هر صورت حسن روحانی شب گذشته وارد تهران شد تا نتیجه دیدارها و سخنرانی ها و مصاحبه های خود در جمع خارجی ها از نیویورک تا آستراخان را در راهبردهای سیاست خارجی خود به کار گیرد تا فرصتی دوباره به اودست دهد و بتواند در دیدارها و سخنرانی های دیگری حضور یابد.

پایان پیام/