سید حسین شرف الدین در گفتگو با خبرنگارشبستان در قم با اشاره به معنای غیرت اظهار داشت: غیرت در لغت به معنای ابراز نفرت نسبت به مشارکت غیر در امور مورد علاقه فرد، واکنش طبیعی در مقام دفاع و برخورد با کسی که به یکی از مقدسات انسان اعم از دین، ناموس و... تعرض و توهین کرده باشد یا تلاش در جهت نگه داری آنچه حفظش ضروری است، به کار رفته است.
وی افزود: غیرت در محاورات عرفی غالبا به معنای واکنش مرد یا سایر اعضای ذکور خانواده در مقابل توهین و تعرض به حریم ناموس و در مرتبه بالاتر و متعالی تر اقدامات متعهدانه مردان برای حفظ حریم عفاف و برخورد مسئولانه با عوامل اخلال و ناقضان امنیت روانی و اخلاقی جامعه است.
عضو هیئت علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) با بیان اینکه غیرت به عنوان یک عاطفه اجتماعی معطوف به غیرخاستگاه فطری است، تصریح کرد: در حقیقت، این ارزش اخلاقی تدبیری است که خالق هستی برای حفاظت از ارزش اخلاقی عفت و حیا، تامین امنیت روانی و اجتماعی، ایجاد مصونیت برای قشر آسیب پذیر جامعه، مهار بی بند و باری و لجام گسیختگی جنسی، تحفظ بر قاعده مندی روابط زناشویی، ایجاد مانع در مسیر اختلاط نسل های انسانی و در نتیجه حفظ و تحکیم خانواده تمهید و تدارک دیده شده است.
وی ادامه داد: غیرت، بخشی از اخلاق،عادات، خلقیات و روش های معطوف به قلمرو رفتارو روابط جنسی است که در جامعه و در عرصه تعاملات اجتماعی زمینه طرح دارد، نیازی به ذکر نیست که فرهنگ های مختلف در به رسمیت شناختن غیرت به عنوان یک ویژگی فطری اهتمام به تربیت و شکوفایی آن، میزان بهره گیری از جلوه های رفتاری آن و ارزشی یا غیر ارزشی تلقی کردن واکنش های اجتماعی منبعث از آن اختلاف نظر دارند، در روایات دینی ضمن تمجید از این ویژگی به عنوان یکی از ثمرات «ایمان مذهبی» و یکی از فروعات برجسته صفت «شجاعت» برآن به عنوان یکی از ارزش های اخلاقی بایسته تاکید شده و از حرمت فحشا در دین، به عنوان نشانه ای از غیرت خداوند یاد شده است.
دکتر شرف الدین با اشاره به روایات در زمینه غیرت خاطرنشان کرد: طبق روایات، انسان غیور همانگونه که آلوده شدن دامن ناموس خویش را نمی پسندد، به ناموس دیگران نیز چشم طمع ندارد، نتیجه قهری چنین وضعیتی افزایش ضریب طهارت و امنیت روانی و اخلاقی جامعه و دورماندن نسبی از ابتلا به آلودگی ها و رذائل جنسی است، بدیهی است که اخلاقی بودن یا نبودن رفتار غیرت مندانه تابع نیت و انگیزه عامل، آثار و نتایج مقصود، موقعیت بهره گیری و چگونگی عمل است.
وی بحث تفاوت غیرت و تعصب را مورد توجه قرار داد و افزود: غیرت خود نوعی تعصب به معنای جانبداری و حمایت از یک شخص، جریان، ارزش، آرمان یا چیزی است که به هنگام تعرض یا خوف تعرض از ناحیه دیگران، در انسان بروز و ظهور می یابد، اینکه چه چیزی سزاوار جانبداری و دفاع متعصبانه است به فرهنگ، نظام ارزشی غالب و معیارهای ترجیحی جامعه بستگی دارد.
وی ادامه داد: بدون شک تعصب نسبت به برخی امور مذموم و نسبت به برخی ممدوح و مستحسن است، متعصبانه بودن یک رفتار مجوزی برای محکومیت آن نیست، بدیهی است که تعصب ورزی ناموسی نباید به سوء ظن، سلب حقوق، آرامش و آزادی خانم ها منجر شود و روند عادی فعالیت ها و خدمات آنها در جامعه و ارتباطات اجتماعی معمول آنها را مختل سازد.
عضو هیئت علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) به نقش غیرت در جلوگیری از رواج فساد اخلاقی در سطح اجتماع اشاره کرد و اظهار داشت: غیرت ورزی به ویژه اگر به یک هنجار عام و مورد اعتنای اکثریت جامعه تبدیل شود، نقش قاطعی در تامین امنیت روانی و اخلاقی جامعه و مهار انحرافات جنسی دارد، البته یکی از شروط قاطع تحقق این مهم آن است که بانوان نیز با رعایت حریم عفاف و التزام عملی به تامین انتظارات هنجاری و ارزشی جامعه، زمینه تعرض نامحرمان را علیه خویش فراهم نسازند که بدون تامین این مهم هیچ اقدامی اعم از رسمی و غیر رسمی به طور کامل موثر نمی شود.
وی ضعف تربیت دینی، کاهش التزام به رعایت ارزش های اخلاقی، ضعف تقوای ارتباطی، عادی شدگی تدریجی برخی حرمت شکنی ها، تسامح و ولنگاری اخلاقی، تبعیت عملی از مشرب هایی همچون نسبیت گرایی اخلاقی، ضعف تعهد ورزی و مسئولیت شناسی اجتماعی، تبلیغات سوء علیه غیرت ورزی و غیرت ورزان، گسترش شهرها و کاهش نظارت اجتماعی، ضعف التزام به فریضه امر به معروف و نهی از منکر، شیوع بد حجابی و ترغیب و تحریک دیگران به حرمت شکنی؛ شیوع انحرافات وکنترل ناپذیری محیط در نتیجه تحریکات دائم جنسی، به تعویق افتادن سن ازدواج، حضور وسیع خانم ها در عرصه های مختلف اجتماعی، تراکم ارتباطات، نفوذ فرهنگ های بیگانه، و...، کاهش دخالت مرد در مسائل مربوط به همسر(همچون نوع و نحوه پوشش، آرایش، نوع شغل، روابط اجتماعی را از علل کمرنگ شدن این ارزش اخلاقی پسندیده در جامعه عنوان کرد.
پایان پیام/
نظر شما