به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات شبستان ،«خنیاگران آذربایجان»با موضوع حماسه خوانی و حماسهنوازی عاشیقهای آذربایجان از دوران جنگ چالدران(عهد صفویه) تا پایان دفاع مقدس است.
عاشیقها نوازندگان و آوازخوانانی هستند که اشعار و داستانهای ترکی و آذری به یادگار مانده از گذشتگان را با استفاده از سازهایی به نامهای «قوپوز» و «چگور» میخوانند. رسالت بزرگ عاشیق اینست که هر کجای دنیا نشانهای از عشق، معرفت، مردانگی، جوانمردی و وطن پرستی باشند و آن را به اثر هنری ماندگار بدل میکند.
جایگاه عاشیق ها به دلیل نقش آنها در انتقال فرهنگ و ادبیات شفاهی مردم محقق شده است.
در بخشی از کتاب خنیاگران آذربایجان درباره نقش عاشیق قوربانی یکی از همین عاشیق ها در دوره صفوی آمده است.
عاشیق قوربانی در عصر شاه اسماعیل صفوی زندگی می کرد. این عاشیق بزرگ آذربایجان ،که خوشبختانه شعرهای زیادی از او به یادگار مانده ،در احیا و حفظ حماسه ها و دلیری ها ی دلیر مردان شیعه ایرانی نقشی اساسی ایفا نموده است.
نقل است که در هنگام لشکر کشی شاهان صفوی عاشیق های آذربایجان ، با سازهای خود همراه قیزیل باش ها می شدند. آنها حماسه ها را به رشته نظم می کشیدندو با زبان ساز آن حماسه ها را برای آیندگان حفظ می کردند.
عاشیق ها در میدان جنگ با ساز خود خود حس وطن پرستی و غیرت و شجاعت را در دل سپاهیان زنده می کردند و با ایجاد شور و حماسه باعث قوی تر شدن روحیه سپاهیان در جنگ ها می شدند. به گواه تاریخ در درباره شاه اسماعیل چهل عاشیق خدمت می کردند. در راس آنها عاشیق قوربانی بودکه ماجراهای عاشقانه و حماسی شاه اسماعیل را در در قالب شعری، چون «قوشما» و« گرایلی» به نظم می کشید. علاوه بر این ، عاشیق قوربانی برای شاه اسماعیل هفت آهنگ جداگانه ساخته بود که عبارت اند از :»شاه خطایی»،«شاهسئونی»،«باش دیوانی»،«حیدری»،«ابراهیمی»و سواطانی».
عاشیق قوربانی ،در جنگ با شبیک خان اوزبک، که همراه شاه اسماعیل به دیار خراسان سفر کرده بود، با دیدن قبر مطهر امام رضا (ع) می سراید:
خوراساندا قیزیل گونبذ آغاسی
گوزوم خیلی انتظاری چکیبدی
سرور گنبد طلایی خراسان
چشمانم خیلی انتظار دیدار تو را کشیده و....
کتاب خنیاگران آذربایجان را انتشارات سوره مهر منتشر کرده است.
پایان پیام/
نظر شما