ادبیات مشروطه، دوره ای برای بیان اهداف سیاسی، اجتماعی ایران

خبرگزاری شبستان: ادبیات مشروطه دوره ای برای بیان اهداف سیاسی، اجتماعی است، روزی که مظفر الدین شاه در چنین روزی در برابر خواست مشروطه خواهان به فرمان تاریخی مشروطه تن داد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از البرز، نویسندگان فارسی زبان، همواره طی قرن های متمادی با سعی و تلاشی که در زمنیه های گوناگون علمی، تحقیقاتی داشته اند، توانسته اند آرمان های اسلامی و الهی خود را پاس دارند و در راه تعالی آن موفقیت های بسیاری را کسب کنند.

 

در این میان، ادبیات مشروطه دوران تلاقی ظهور ارزش های آرمانی متفکران ادبیات ایران است، که با انگیزه های "آزدی"، "وطن" ، "قانون" است.

 

از برجسته ترین محققان و پژوهشگران ادبیات مشروطه می توان به علامه دهخدا، فرخی یزدی، نسیم شمال، میرزاده عشقی و ملک الشعرای بهار اشاره کرد.

 

پایه و بنای ادبیات مشروطه برچارچوب آزدی خواهی و طرح نو استوار بود، نویسندگان و اصحاب هنر، ادبیات اهداف خود را منطبق بر شریعت اسلامی خود قرار داده بودند و در فاصله زمانی 1240 تا 1299 هجری شمسی طرحی نو را بر صحنه ادبیات ایران آفریدند.

 

قالب های طنز، داستان، نمایش نامه و شعر دستاویز انگیزه های عدالت خواهانه شاعران و نویسندگان عصر مشروطیت بود.

 

متفکران مشروطه با آگاهی از حقیقت عقب ماندگی ادبیات که با دست های پنهان و دسیسه آمیز سلاطین استکباری بر عرصه ادبیات فرود آمده بود، با هدف آگاهی مردم و زنده ساختن پویایی اولیه ادبیات فارسی دورانی از پویایی ادبیات را با خاستگاه عنوان ادبیات مشروطه بوجود آوردند.

 

عطاء الله کوپال، محقق و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی کرج در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان از البرز در خصوص ادبیات دوران مشروطیت گفت: دغدغه طراحان ادبیات مشروطیت رسیدن به بیان حقیقت بود.

 

استاد ادبیات و زبان فارسی تصریح کرد: جدال با ادبیات کهنه و پوشالی فارسی که محورهای هجویات سخیف را در بر می گرفت، و مسیر ادبیات غنی ایران را تغیر داده بود، هدف متفکران آن دوران بود.

 

به گفته این کارشناس زبان فارسی، دیدگاه انتقادی و حق طلب متفکران مشروطیت براساس باور به این نکته بود که آنان خواستار آزادی و اجرای قانون بودند.

 

کوپال در ادامه با تامل بر گروه های افراطی در ادبیات مشروطه توضیح داد: در میان هدف حق طلبانه مشروطه خواهان، گروه های تندرو نیز بوجود آمدند که با حالت افراطی سعی در منحرف شدن انگیزه حقیقی این ادبیات بودند.

 

وی اهمیت دگرگونی اجتماعی و انقلابی را در لایحه های روشنفکری ایرانی هم عرض و قابل قیاس با انقلاب کبیر فرانسه دانست و اظهار کرد: از نظر تاریخی و سیاسی نهضتی بزرگ و عظیم پیش آمده بود، که لایحه های تفکر آن را نویسندگان و متفکران برجسته ایران ایجاد کرده بودند.

 

این کارشناس زبان و ادبیات فارسی با امعان نظر بر تاثیر فکر و ریشه های تفکراتی که صاحبان تفکر بر جان و روح مردمان ریشه می دوانند توضیح داد: حقیقت انگیزه ای با محوریت قانون، آزادی خواهی و حق طلبی که از وجود متفکران ادبیات مشروطه آغاز شد، سرآغاز قیام مشروطیت بود، تا به آن جا که شاه قاجار را مجبور کرد با امضای فرمان مشروطیت به حکومت مشروطه تن در دهد.

 

واما، ما حصل قیام مشروطیت، که با روند شکلگیری و انسجام ادبیات مشروطه همراه بود به تشکیل مجلس، تدوین قانون اساسی در ایران انجامید.

 

پایان پیام/

کد خبر 390713

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha