خبرگزاری شبستان: خداوند در قرآن کریم فرموده اند: "خلقکم و ما تعلمون" یعنی او خداوند یکتا شما و آنچه را که بدان عمل می کنید را آفریده است. رابطه انسان و همه موجودات عالم با حضرت رب جلیل، رابطه علی و معلولی است و هر مخلوقی و تمام هستی و صفات کمالیه وجودی خود را در هر مرتبه ای از خلقت که دارا باشد از فضل و عطای رب کریم و فیاض مطلق گرفته است. همچنین آنچه از افعال و اعمال موجودات که پدید می آید به صورت غیر مستقیم (باواسطه) مخلوق ذات باری تعالی است. اما اینکه شب قدر و رقم خوردن تقدیر یکساله و نیز اراده و اختیار انسان در سرنوشتش چه جایگاهی دارد، محور گفتگوی ما با حجت الاسلام حامد وفسی، مدیر حوزه علمیه ایروانی است که در ادامه مشروح این گفتگو را می خوانید:
مگر خدا در هنگام تولد سرنوشت را مشخص نمی کند پس این سرنوشت سالانه چگونه است؟
تمام مخلوقات در مرحله پیدایش و سیر حرکت خود بسوی حق تعالی، تابع محض قوانین تکوینی وجودی و اراده حاکم بر هستی و سنن خلقت بوده و هیچ اختیاری در این مقام برایشان متصور نیست و همگی مشمول و تسلیم این حکومت هستند "ولایمکن الفرار من حکومتک"، این مقدرات برای هر موجودی قطعی و تخلف ناپذیر است.
مانند آن که خداوند متعال مقدرمی کند که یک مخلوق سنگ، یکی گیاه و آن دیگری حیوان یا فرشته الهی باشد و هر کدام از این ها در اندازه ها و رنگ های مختلف پدید می آیند.
یا مانند انسان ها که هر کسی از پدر و مادر خاصی در زمان و مکان خاص با استعدادهای تکوینی متفاوت در رنگ ها و صفات متفاوت مخصوص به خودشان متولد می شوند، این سرنوشت تحقق یافته است، خارج از حیطه اختیار و اراده انسان است و آنها نمی توانند در آن تغییری ایجاد کنند.
مردم از تولد تا پایان زندگی در نظام دنیا سالک کوی دوست اند. آن بخشی از این حرکت که انسان ها با قدرت غریزه یا خیال یا تفکر اموری را شناسایی می کنند و پس از آن با قدرت اختیار و اراده آن را بر می گزینند، می تواند سرنوشت نانوشته خویش را بر صفحه روزگار به دست خود بنویسد و در این مسیر قادر است از اسباب مادی و غیر مادی مانند دعاو صدقه و ... برای رسیدن به مطلوب مورد نظرش بهره ببرد.
لذا قضا و قدری که به واسطه نظام تکوین رقم خورده است و محقق شده یعنی قضا قطعی حق غیر قابل تغییر است، اما قضا و قدری که هنوز زمانش فرا نرسیده است و در آینده دور یا نزدیک می خواهد محقق شود یعنی قضا و قدر غیر قطعی، تغییرپذیر است و اراده و تفکر انسان و همچنین شرایط زمان و مکان و اسباب مادی و معنوی که به خدمت گرفته می شود، همه در پدید آمدنش نقش دارند.
در لحظه تولد سرنوشت تکوینی هر شخص قطعی و غیرقابل تغییر است ولی سرنوشت نانوشته اش در طول زندگی دنیوی با ملاحظه اسباب و شرایط و اراده خودش در طول زمان نوشته می شود واین نوع دوم هر ساله در شب قدر برای یکسال محتوم می گردد و انسان می تواند با دعا و صدقه آن را خصوصا در شب های احیا تغییر دهد.
چه چیزهایی حتمی و تغییرناپذیر می شود؟
هر چیزی که در جهان طبیعت محقق و واقع گشت، قطعی و تغییرناپذیر و غیرقابل برگشت است اما آنچه در زمان آینده قرار است واقع شود قابل تغییر است و انسان می تواند به واسطه تفکر و اراده اش و کمک گرفتن از اسباب مادی و معنوی در آن تغییر ایجاد کند.
دعا و خواستن از خدا دادن صدقه این وسط چه نقشی را ایفا می کند؟
اسباب چه مادی باشند و چه معنوی، وسایلی هستند که ما را برای رسیدن به مقصودمان یاری می دهند مثلا برای رسیدن به شهری دور از هواپیما یا وسیله دیگر استفاده می کنیم، دعا و صدقه نیز از اسباب معنوی می باشند که اگر به صورت شرعی و صحیح به کار گرفته شوند نقش موثری در رساندن انسان به مقصود ایفا می کنند.
پایان پیام/
نظر شما