نمایشگاه قرآن و آموزش سبک زندگی در فضای مجازی

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، بیست و دومین نمایشگاه بین المللی قرآن آخرین روزهای خود را سپری می کند اما همچون گذشته بخش های مختلف به فعالیت خود می پردازند. یکی از بخش های نمایشگاه امسال رسانه های دیجیتال است که پس از بخش نهادها و موسسات قرار گرفته است.
 

با پیشترفت تکنولوژی و گسترش فضای اینترنتی و نا امنی های خاص اعتقادات و افکار جوانان را تحت تأثیر قرار می دهد که در یکی از این غرفه ها با شیوه های صحیح زندگی در فضای مجازی آشنا می شویم.

بنابراین گزارش، مهمترین عناصر یک سبک زندگی خوب در فضای مجازی را می توان مشخص بودن هدف، عدم اتلاف وقت و حضور بیهوده، مراجعه به سایت های معتبر و بهره گیری از آنها، ارتباط مفید و بموقع با دوستان، رفع خلا اطلاعاتی و آشنایی و ارتباط با افرادی که به نحوی می توانند به کاربر کمک کنند، دانست. رعایت این شاخصه ها علاوه بر پدید اوردن یک سبک مشخص در رفتار مجازی کاربر، موجی می شود تا سود حضور کاربر در اینترنت به حداکثر خود برسد.

فروریختن قبح مسائل غیرعرفی
در رسانه‌های مجازی ( شبکه های اجتماعی و وبلاگ ها و ...) افراد چندان به عرف پایبند نیستند همین امر موجب می شود، انتشار تصاویر، حرفها و رفتار های غیر عرفی از این شبکه ها نشات بگیرد. از سوی دیگر عرف جامعه را چیزی جز باورها، رفتارها و منش افراد یک جامعه نمی سازد بنابراین زمانی که این فاکتور ها تحت تاثیر عواملی مثل فضای مجازی یا رسانه تغییر کند کم کم عرف جامعه نیز دچار دگرگونی خواهد شد. زمانی که عده زیادی ذیل یک تصویر یا مطلب غیر اخلاقی کامنت می گذارند یا آن را می پسندند! خود به خود قبح مطرح نمودن این قبیل مسایل در جامعه فرو می ریزد و افراد در بی اخلاقی شریک می شوند.
 

تقوا و فضای مجازی

شیطان منتظر دعوت نامه نمی ماند!
فرقی نمی کند در فضای حقیقی باشد یا مجازی، پیامک باشد یا کامنت، کلامی باشد یا نوشتاری، تلفنی باشد یا حضوری؛ این را قبل از آنکه ادب سخن بر ما دیکته کند، تقوا حکم می کند که یک فرد مذهبی وقتی روی سخنش با جنس مخالف است باید بداند که فعل ها را همیشه جمع ببندد. و همیشه خدا یادش باشد که شیطان برای اضافه شدن به گفتگوهای دو نفره، نیازی به دعوتنامه ندارد!

فضای مجازی، تراکم خیر و شر
فضای مجازی فضای تراکم خیر و شر است. یعنی همان طور که ما در جهان واقعی با خیر و شر پراکنده در جهان مواجه هستیم این خیر و شر در محیط مجازی در فضایی قرار می گیرد که کاملا متراکم است. یعنی شما با یک کلیک موس وارد یک محیط خشونت و یا یک محیط گناه و معصیت می شوید و با یک کلیک موس دیگر وارد یک محیطی می شوید که یاد می گیرید، سعادت پیدا می کنید و یا سرنوشت خوب را رقم می زنید.

باید فکری کرد. این فضای مجازی، یک هو آمد؛ بدون این‌که برایش فکر کرده باشیم؛ بدون این‌که مبانی‌اش را بدانیم؛ بدون این‌که برای زندگی در آن، ایده داشته باشیم. فضای مجازی برای ما شده است وادی تیه؛ پر از آدم سرگردان. آدم‌هایی که تا دیروز نمی‌توانستند با هم رابطه داشته باشند، امروز کلماتشان کنار هم آمده است و این آدم‌ها توی کلماتشان حلول کرده‌اند. کلمه‌ها احساس دارند؛ شادند؛ غمگینند. زندگی مجازی، بسیاری از مرزهای زندگی واقعی را شکست؛ به بهانه این‌که کسی آدم‌های پشت این کلمات را نمی‌بیند؛اما واقعیت چیز دیگری است؛ زندگی مجازی، دیگر مجازی نیست و پشت همه کلماتی که نوشته می‌شود، آدمی نشسته است؛ مرد یا زن؛ دختر یا پسر.

هویت مجازی و فضای مجازی

هویت مجازی و فرار از مسئولیت
در فضای سایبر یک هویت جدید، علاوه بر هویت فیزیکی وجود دارد که می تواند به صورت مجازی یا حقیقی شکل بگیرد. می‌توان مشخصات هویت حقیقی را بروز داد یا از خود، شخصی دیگر غیر از آنچه در واقعیت بوده، ارائه داد. هویت مجازی، سابقه تاریخی دارد و در طول تاریخ از آن استفاده شده است. هویت مجازی، پیامدهای منفی مختلفی دارد که قابل توجه است و افراد مجرم و کلاهبردار و فریبکار را در برابر عواقب اعمالشان حفاظت می‌کند و نوعی بی‌مسئولیتی در برابر اعمال ایجاد می‌کند؛

پیامدهای منفی هویت مجازی

بی‌نامی می‌تواند برای حفاظت افراد در برابر آثار کیفری و عواقب اعمالشان استفاده شود. بسیاری از افراد مجرم، از بی‌نامی برای حفاظت افراد از کیفر و انجام بهتر جنایاتشان استفاده می‌کنند. این افراد جنایت‌های مختلفی مثل افترا و تهمت زدن، استفاده جنسی از بچه‌ها، تهدید و ترساندن‌های غیر قانونی و نامشروع، تبعیض نژادی و آزار و اذیت نژادهای دیگر، کلاهبرداری رایانه ای و خیلی کارهای دیگر را به وسیله ابزار بی‌نامی انجام می‌دهند. قوانین کشورهای مختلف در مورد برخورد با چنین افرادی که از بی‌نامی سوء استفاده می‌کنند، متفاوت است.
بی‌نامی می‌تواند برای ایجاد ارتباطاتی بر خط و بی‌نام جهت انجام کارهای غیر قانونی استفاده شود، مثل جستجو کردن بچه‌ها، به منظور سوء استفاده‌های جنسی، کلاهبرداری و گروکشی یا جستجوکردن افرادی که ساده لوح باشند و بتوان آن‌ها را فریب داد.
بی‌نامی می‌تواند برای اهانت و دروغ و افترا یا ایجاد نفاق در ارتباطات استفاده شود. بعضی از مردم از بی‌نامی برای گفتن چیزهایی نامطبوع، تند و زننده و کریه، و نشر اکاذیب استفاده می‌کنند. خط و مرز مشخصی برای اثبات قانونی یا غیر قانونی بودن این نوع اهانت‌ها وجود ندارد و این موارد به قوانین آن کشورها برمی‌گردد که کدام یک از این فحش‌های اینترنتی، جرم نیست و کدام، غیر قانونی است. این ها مواردی از پیامدهای منفی هویت مجازی است.

دزدی هویت و فضای مجازی
همچنین در دزدی هویت، بعضی ویژگی‌های مهم هویت یک شخص دزدیده می‌شود؛ برای مثال، مشخصات و اطلاعات کارت اعتباری، مشخصات بانکی یک شخص، نام و نشانی شخص و خیلی ویژگی‌های دیگر شخص ممکن است دزدیده شود و از آن سوء استفاده شود.
دزدی هویت، خود یک مشکل اساسی عصر امروز است و به همان اندازه که خود هویت و هویت‌ مجازی باعث دغدغه و نگرانی است، دزدی هویت نیز موضوعی بحث ‌برانگیز و نگران کننده است. با دزدی هویت، پتانسیل خرابکاری و کلاهبرداری و دزدی بر روی رکورد اطلاعاتی مربوطه به اعتبار یک شخص و انجام خریدهای کلاهبردارانه و امثال آن، افزایش می‌یابد.

افشای من واقعی در شبکه‌های اجتماعی
یکی از خصوصیات ویژه شبکه‌های اجتماعی آن است که افراد به مرور تحت تاثیر نوع مخاطبانشان و سلایق آنها پست‌های جدید می‌گذارند تا نه تنها این مخاطبان را حفظ کنند، بلکه مخاطبان بیشتری برای خودشان جذب کنند.در اینجا تعداد دنبال‌کننده‌ها، تعداد لایک‌ها (پلاس‌ها) و تعداد نظرات به نوعی حس رقابت بین افراد را برمی‌انگیزد و گاهی سبب فخرفروشی آنها به یکدیگر می‌شود.در واقع صفحات پروفایل افراد در شبکه‌های اجتماعی مجازی این شانس را به خالقان خود می‌دهد که آن جنبه‌هایی از هویت را که پیشتر پنهان بود، افشا کنند. به این ترتیب کاربران شبکه‌های اجتماعی بیان می‌کنند که این «من واقعی» است که نمایش داده می‌شود.

پایان پیام/