به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری شبستان، در موضوع انفاق پرسشهای متفاوتی مطرح شده است که بر اساس تحقیق دانشمندان قرآی مهمترین آنها در 6 پرسش خلاصه شده و به آنها پاسخ داده شده است.
قرآن به همه پرسش های شش گانه بشر درباره انفاق به درستی و تمام و کمال پاسخ داده است.
1- از چه چیزی انفاق کنیم؟ خداوند به صراحت از انفاق مما رزقناهم سخن به میان آورده (بقره3) تا نشان دهد که انفاق می بایست نسبت به همه نعمت های الهی باشد و اختصاصی به مال ندارد. اگر خداوند مهر و محبت را روزی کسی کرده باید آن را نسبت به دیگری انفاق کند و از مهر و محبت کم نگذارد، چنان که از علم و دانشی که خداوند روزی او نموده باید انفاق کند. با این بیان روشن شد که انفاق لازم است از همه چیزی که خداوند روزی شخص کرده صورت پذیرد.
در آیه 92 آل عمران میفرماید که آن چه انفاق میشود باید از مصادیق مما تحبون باشد، یعنی هر آن چه را دوست می دارید و خود به آن علاقه مند هستید از همان چیز انفاق کنید. بنابراین، هرگونه انفاق از چیزهای بد و پلیدی که انسان علاقه ای به آن ندارد و خود حاضر به گرفتن آن نیست، جایز و روا نمی باشد؛ چرا که اگر کسی همان چیزها را به شما انفاق کند شما آن را نمیگیرید. بهتر آن است که انسان از بهترین چیزها و محبوب ترین آن ها انفاق کند، اما اگر نتواند از برترین ها انفاق کند، می بایست دست کم به متوسط آن عمل کند و از آن انفاق کند. در آیه 89 مائده از انفاق و اطعام خوراکی از متوسط و میانگین آن چه خودتان می خورید خبر میدهد و توصیه میکند که متوسط غذا و خوراکی را که خود می خورید انفاق کنید.
2- چگونه انفاق کنیم؟پرسشی دیگر است که خداوند در آیات 262 و 264 بقره میفرماید که اگر انفاق می کنید، بی منت و آزار رسانی اینکار را انجام دهید؛ چنانکه در آیه 177 از انفاق کنندگان خواسته تا با میل و رغبت به این کار اقدام کنند و همواره مراعات اعتدال را در انفاق داشته باشند (بقره195 و 219 اسراء29 فرقان63 و 67)، چرا که هرگونه عبور از دایره اعتدال به معنای اسراف است و خداوند اسراف را حتی درباره انفاق نمی پسندد (فرقان63 و 67) همچنین خداوند از انفاق کنندگان خواسته است تا حیثیت و آبروی دریافت کننده انفاق را حفظ کنند و آبرو ریزی نکنند (بقره262 و 264 و 267) بنابراین، اخلاص در انفاق از شرایط اصلی آن است که در آیاتی از جمله 99توبه، 177 و 261 و 265 بقره به آن توجه داده است.
برای دست یابی به اخلاص و دوری هرگونه منت و اذیت و آزار بهتر آن است که شخص انفاق را مخفی و نهان بدهد، البته گاه برای تشویق و ترغیب دیگران انفاق آشکار، بهتر و برتر است. از این رو خداوند در آیاتی 29 فاطر و 19 و 22 رعد و 274 بقره بر هر دو گونه انفاق به عنوان امری ارزشی توجه میدهد. انفاق می بایست از مال حلال باشد و هرگونه انفاق از مال و یا روزی غیر حلال مانند دانش دزدی جایز و روا نیست. (بقره3 و 254 و 267 نساء39 انفال3) همچنین از چیزهای طیب و پاک انفاق شود نه از چیزهایی که خبیث و ناپاک است. (همان)
3- چرا انفاق کنیم؟به دلیل آثاری که برای انفاق وجود دارد می بایست این کار انجام شود. انسان در دنیا خود را برای ابدیت می سازد و جهان آخرت چیزی جز سازه او در دنیا نیست که با نیات و اعمال انجام می شود. اگر انسان نیت خود را برای خدا خالص گرداند و به قصد خدایی و متاله شدن اعمال صالح و نیکی چون نماز و انفاق را به جا آورد، خود را در مسیر کمال قرار داده و آخرتی خوب و نیک برای خود رقم می زند. البته انفاق آثار و برکات بسیار دیگری نیز دارد که میتوان به امنیت اجتماعی (بقره195 انفال60)، رفع مشکلات اقتصادی (نور22)، آرامش درونی (بقره262)، آسانی کار و تسهیل امور دنیوی و اخروی (لیل5 و 7)، آمرزش و مغفرت (بقره267 و 268)، دست یابی به مقام صالحان (منافقون10)، مقام نیکوکاران (آل عمران134)، امداد الهی (بقره270) سودمندی (بقره272)، برکت (همان)، تزکیه روح و روان (لیل18 تا 20)، تقرب به خدا (توبه99)، تقوا (لیل17 و 18)، توشه آخرت (بقره254)، رستگاری (بقره3 و 5) و مانند آن اشاره کرد.
4- کی انفاق کنیم؟ خداوند می فرماید که هر زمانی که از دست شما برآمد انفاق کنید و همواره در این کار شتاب ورزید و سرعت بگیرید و بکوشید در انجام اعمال خیر و نیک و صالحی چون انفاق پیش دستی کنید و بر دیگران سبقت بگیرید و جزو سابقون گردید (بقره148 و مائده48 آل عمران 133) البته انفاق در برخی زمانها سفارش بیشتری شده همچون ماه رمضان، عید غدیر برخی ایام الله. خداوند در آیه 274 بقره، انفاق شبانه را مورد توجه قرار داده است.
5- به کی انفاق کنیم؟هر کسی که نیازی دارد می توان انفاق کرد، هر چند که انفاق به نیازمندانی چون مساکین و فقیران و در راه ماندگان به ویژه کمک های مالی به آنان بسیار پسندیده است. خداوند در آیه 10 ضحی توجه خاص به سائلان میکند و می فرماید که از در خواست ایشان رنجیده خاطر نشوید و آنان را از خود نرانید؛ چرا که در هر نعمتی که خداوند به انسان میدهد، حقی برای دو گروه اصلی نیازمندان محروم و سائلان وجود دارد (ذاریات19، معارج25)
انفاق به اهل بیت(ع) و ذوی القربی و خویشان خود (اسراء26 روم38) از واجبات است. دایره انفاق به دیگران در اسلام چنان وسیع است که براساس آیه 272 بقره می توان به غیر مسلمان و بینوایان آنان انفاق کرد و با این عمل حتی از پاداش انفاق خالصانه چیزی کم نمی شود. نقل است که مؤمنان از انفاق مال به غیر مسلمانان امتناع می ورزیدند؛ آیه یاد شده نازل شد و آنان را از امتناع انفاق به غیر مسلمان نهی کرد. (مجمع البیان، ذیل آیه) اما این که چه کسی می بایست انفاق کند؟ باید گفت که بر همگان است که انفاق کنند و تفاوتی میان دارا و ندار نیست؛ زیرا هر کسی در حد خود دارایی دارد و می تواند از همان کم خویش نیز انفاق کند. (آل عمران134) چنان که باید در هر حالی چه شادی و غم یعنی سراء و ضراء انفاق کنیم (همان)
6 -کجا انفاق کنیم؟
در همه حال حتی رکوع و عبادت محض (مائده55) در مسجد و غیر مسجد در سفر و حضر و در شادی و غم، در دارایی و نداری می بایست انفاق کرد؛ زیرا روزی برای همگان است و همگان در هر روز از روزی الهی برخوردار می شوند، پس در هر حال و در هر جایی می توان بخشی از روزی های مادی و معنوی را در راه خدا انفاق کرد.
ادامه دارد...
پایان پیام/
نظر شما