در رمضان باید براى هر روز نیّت کرد، یا یک نیّت در اول ماه کافى است؟

گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان: پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR در آستانه‌ حلول ماه مبارک رمضان، مجموعه احکام روزه را که برگرفته از استفتائات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای است، منتشر می کند. آنچه در ادامه می خوانید بخش دوم این استفتائات است.

کیفیت نیّت روزه

روزه مانند همه ى عبادت هاى دیگرباید با نیّت همراه باشد، بدین معنى که خوددارى انسان از خوردن و آشامیدن و سایر چیزهاى باطل کننده ى روزه ، به خاطر دستور خداوند باشد و همین که چنین عزمى در او باشد کافى است و لازم نیست آن را برزبان بیاورد.

نیّت هر روز یا براى کل ماه

سوال: در ماه رمضان باید براى هر روز نیّت کرد، یا این که یک نیّت در اول ماه کافى است؟

جواب: اگر شب اول ماه رمضان نیّت کند که یک ماه را روزه بگیرد، کافى است؛ ولى بهتر (احتیاط مستحب) است در هر شب ماه رمضان، براى روزه فرداى آن نیز، نیّت کند.

کافى بودن نیّت ارتکازى در روزه

سوال: شخصى شب نیّت روزه کرده و با همین نیّت تا بعد از اذان صبح خوابیده، وقتى بیدار شده حواسش نبوده و پس از نوشیدن آب یادش آمده که شب نیّت روزه کرده است، آیا در این صورت روزه اش صحیح است؟

جواب: انجام سهوى مُفطِر ضررى به صحت روزه نمى زند و اگر نیّت قبلى - هرچند به صورت ارتکازى ـ موجود باشد، کفایت مى کند.

زمان نیّت روزه هاى واجب

سوال: زمان نیّت روزه هاى واجب به طور عادى چه زمانى است؟

جواب: نیّت براى روزه ماه رمضان و نذر معیّن، از اول شب تا اذان صبح و براى روزه غیر معیّن (مانند روزه قضا و نذر مطلق)، از اول شب تا ظهر روز بعد است.

زمان نیّت روزه ى مستحبّى
روزه ى مستحبّى را در هر وقت از روز که به فکر روزه بیفتد مى تواند نیّت کند و روزه ی او صحیح است، مشروط بر اینکه تا آن لحظه کارى که موجب باطل شدن روزه است از او سر نزده باشد.

تأخیر در نیّت روزه

از آنجا که شروع روزه از اول فجر است، نیّت آن هم باید از آن لحظه به تأخیر نیفتد، و بهتر آن است که پیش از فرا رسیدن فجر، نیّت روزه کند.

کسى که درماه رمضان، هنگام فرا رسیدن اذان صبح، عمداً نیّت روزه نمى کند، اگر در اثناى روز نیّت روزه کند، روزه اش باطل است و در عین حال باید تا غروب آن روز از همه ى چیزهاى باطل کننده ى روزه اجتناب کند و بعد از ماه رمضان هم قضاى آن روز را به جا آورد.

 کسى که در ماه رمضان از روى فراموشى یا بى اطلاعى، نیّت روزه نکرده و دراثناى روز ملتفت شود، در صورتى که کارى که روزه را باطل مى کند انجام داده باشد، روزه ى آن روز باطل است ولى تا غروب از کارهاى باطل کننده ى روزه خوددارى کند اما چنانچه تا هنگامى که ملتفت روزه مى شود، کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد اگر بعد از ظهر است روزه باطل است، و اگر پیش از ظهر است، بنابر احتیاط واجب باید نیّت روزه کند و روزه بگیرد و بعداً نیز روزه ى آن روز را قضا کند.

اگر براى روزه ى واجب غیر ماه رمضان مانند روزه ى کفّاره یا قضا تا نزدیک ظهر نیّت نکند، چنانچه تا آن وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد، مى تواند نیّت کند و روزه ى او صحیح است.

 پایان پیام/