امینی: شعر طنز در ارتباط با مخاطب عام دچار چالش است

به گزارش خبرگزاری شبستان، نشست نقد کتاب "قهوه قندپهلو" با حضور اسماعیل امینی و امید مهدی‌نژاد، مؤلف اثر در مجمع ناشران انقلاب اسلامی برگزار شد.

در این نشست خبری که به همت انتشارات سوره مهر در بیست و چهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برگزار شد، اسماعیل امینی، منتقد ادبی و طنزپرداز گفت: در روزگاری قرار داریم که اسباب پریشانی فکر زیاد شده است و انسان فرصت زیادی برای فکر کردن ندارد و کسانی که به موضوعی علاقه‌مند هستند سعی می‌کنند گزیده و فشرده‌ آن موضوع را مطالعه کنند.

وی با بیان اینکه برخی از کتاب‌ها را نمی‌توان به صورت گزیده مطالعه کرد و باید همه آنها را خواند، افزود: در حوزه طنز می‌توان کتاب‌های گزیده تهیه کرد و در اختیار علاقه‌مندان قرار داد اما برخی کتاب‌ها چون گلستان سعدی و مثنوی معنوی را نمی‌توان خلاصه کرد به دلیل اینکه اینها داستان‌های جدا از یکدیگر دارند.

وی یادآور شد: شعر طنز اما مقوله دیگری است، در واقع ما اگر بخواهیم جنس واقعی شعر طنز را ارایه کنیم بسیاری تشخیص نمی‌دهند که این شعر طنز است. نمونه الگویی در این زمینه شعر طنز عمران صلاحی است که می‌تواند در این زمینه کتاب معیار باشد.

امینی اضافه کرد: البته طنز در کشور ما دستخوش اغراض سیاسی، تبلیغی، تجاری و ... شده است در حالی که غرض اصلی طنز اصلاح انسان است و طنزی که غیر از این باشد نه به نفع طنز و  نه به نفع انسان است.

وی به کتاب قهوه قند پهلو اشاره و عنوان کرد: کاری که مهدی‌نژاد در این اثر کرده این است که به دور از اغراض به جمع‌آوری اثر پرداخته است اما این کتاب جنبه عمومی دارد و بیشتر برای مخاطب عام است، از طرفی مقدمه کتاب به دلیل اینکه نویسنده نخواسته زیاد سنگین شود بسیار ساده نوشته شده و اطلاعات زیادی به خواننده نمی‌دهد.

امینی اظهار کرد: چیزی که جایش در این اثر خالی است چگونگی رویارویی مخاطب عام با مقوله طنز است، در واقع مخاطب عام نیازمند این توضیح است.

وی همچنین گفت: کسی که کار هنری می‌کند کارش شبیه کار روزنامه‌ای نیست و مدتی در بورس است اما جنس کتاب جنسی ماندگار است بنابراین در تألیف و تنظیم کتاب باید دقت بیشتری در نظر گرفته شود به عبارتی جنس کار هنری جنس خلوت کردن و عمیق شدن است.

این منتقد ادبی در پایان گفت: کتاب قهوه قند پهلو اگر با صحافی بهتر و نسخه صوتی همراه می‌شد به نظرم کار بهتری می‌شد چرا که به گمانم جنس کاغذ انتخاب شده برای این سطح از کار مناسب نیست و البته این نیز انتقادی است که به ناشر اثر وارد است.

پایان پیام/