به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از مشهد، محمدحسن قدیری ابیانه، کارشناس عالی مدیریت استراتژیک شب گذشته (24 اردیبهشت) در سلسله جلسات بزم اندیشه با موضوع «از خودتحریمی در اقتصاد متکی به نفت تا مدیریت جهادی در اقتصاد مقاومتی» اقتصاد فعلی کشور را اقتصاد استراحتی عنوان کرد واظهار داشت: اقتصاد ما، اقتصاد اتلاف و اسراف سرمایه ها است اگر اقتصاد ما عادی بود باید روزانه هشت ساعت کار مفید انجام می دادیم و 12 روز تعطیلی رسمی می داشتیم در ایران از هر 4 نفر، یک نفر کار می کند و آن هم تنها 22 دقیقه کار مفید انجام می دهد.
وی با اشاره به آمار تنبلی اجتماعی در سال 90 و 91 گفت: در سال 90، اعراب، آفریقا و ایران رتبه اول تا سوم تنبلی اجتماعی را در دنیا داشته اند اما در سال 91 ایران بعد از اعراب دارای بالاترین میزان تنبلی اجتماعی بوده است که این آمار اصلا در شان مردم ایران نیست.
کارشناس عالی مدیریت استراتژیک با بیان اینکه بروز این توهمات در مردم باعث ایجاد تنبلی اجتماعی در کشور شده است و مردم باور دارند که دولت باید هزینه های آنان را تامین کند، تاکید کرد: مردم گمان می کنند که همه چیز بستگی به مدیریت دارد و اگر مدیریت خوب شد همه چیز برطرف می شود اما راه حل برون رفت از وضعیت فعلی، تولید ثروت است.
قدیری ابیانه گفت: نیاز حال حاضر کشور، اقتصاد مقاومتی است و اگر به اقتصاد مقاومتی عمل نکنیم به اقتصاد ریاضتی سقوط خواهیم کرد.
مدیر انجمن نخبگان جهان اسلام، ایجاد خلل در تولید، تحریم خرید کالاهای ایرانی و تضعیف پول ملی را از اهداف دشمنان دانست و گفت: دشمن نیازی به انجام این کارها ندارد زیرا وقتی ما خودمان کالای خارجی را انتخاب می کنیم این کارها را انجام می دهیم بنابراین هرکس کالای خارجی می خرد باید خود را در رکود اقتصاد، بیکاری و کاهش ارزش پول ملی مقصر بداند. خود تحریمی خطرناک تر از تحریم های دشمن است.
قدیری در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه ایران یک کشور نفت خیز است گفت: میزان درآمد نفتی کشور نسبت به گذشته افزایش یافته و بر همین اساس مردم انتظار دارند تا با این درآمد بسیاری از مسائل همانند معیشت، درمان، رفاه، مسکن و ... ساماندهی شود.
وی افزود: ایران یکی از اعضای اصلی اپک است پس مشکل کجاست و دولت با درآمدهای نفتی چه می کند برای پاسخ به این سوال باید وضع موجود را بشناسیم و با توهم جلو نرویم.
قدیری ابیانه با اشاره به اینکه بودجه عمومی کشور بیش از 164 هزار میلیارد تومان است و تمامی بخش های کشور باید با همین بودجه اداره شود، گفت: در سال 91 پیش بینی شده بود درآمد حاصل از فروش نفت 61 هزار میلیارد تومان باشد که این رقم ماهانه به ازای هر ایرانی، 67 هزار تومان می شود آیا کسی می تواند با ماهی 67 هزار تومان مشکل مسکن خود را حل کند که ما از دولت این توقع را داریم.
وی در ادامه با بیان اینکه ما فکر می کنیم اگر بودجه دولت به درستی توزیع شود باید همه نیازهای مردم رفع شود چرا که تمامی بحث های سیاسی و اجتماعی نیز بر سر توزیع بودجه است، گفت: همه می گویند سهم من از بیت المال چقدر است اما کسی نمی گوید سهم من از تولید ثروت در کشور چقدر است.
این کارشناس مدیریت استراتژیک تاکید کرد: مردم ما دچار نوعی توهم شده اند و انتظار دارند تمامی مطالباتشان برآورده شود در حالیکه اصلا چنین پولی برای برآورده کردن مطالبات وجود ندارد و به همین خاطر مردم، موضوع ناکارآمدی را به دولت، نظام و اسلام تعمیم می دهند.
قدیری تصریح کرد: مردم با خود می گویند چون درآمد حاصل از نفت مشکلات ما را حل نمی کند پس ما به یک فساد فراگیر دچار هستیم در حالیکه اینگونه نیست اگر ما نیز درآمدهای نفتی را به جای هزینه کردن در سراسر ایران، در کیش و قشم هزینه می کردیم، آنجا هم شبیه به دبی می شد.
سفیر سابق ایران در استرالیا با اشاره به این مطلب که که براساس آمار اعلام شده از سوی سازمان CIA ایران در سال 2007 دو میلیون و 210 هزار بشکه نفت خام و فرآورده های آن را صادر کرده است، گفت: اقتصاد ما وابسته به نفت است در شرایط تحریم نفت ما فروخته نشد به همین جهت ارزش پول کشور پایین آمد ولی مردم می گویند که دلار گران شده است.
وی افزود: بعد از تحریم و در بودجه سال های 92 و 93 پیشبینی شده روزی یک میلیون و 300 هزار بشکه نفت صادر شود در حالیکه قبل از تحریم روزانه 2 میلیون و 300 هزار بشکه نفت صادر میکردیم در واقع روزی یک میلیون بشکه کمتر از میزان فروش نفت قبل از تحریمها. بنابراین میزان صادرات نفتخام در ایران از حدود 92/0 بشکه به کمتر از نیم بشکه به ازای هر نفر در هر روز رسیده است که با این مقدار، حل تمامی مشکلات غیرممکن است.
پایان پیام/
نظر شما