به گزارش خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان: این حدیثى نیست که بتوان آن را رها کرد و بدان پشت نکرد و از آن چشم پوشید و روى گرداند؛ بلکه چنان است که باید هر چه بیشتر و بیشتر بدان پرداخت و از منظرهاى گوناگون بدان نگریست؛ باشد که فرهنگ درونى ما، در ارتباط با آن بزرگوار سامان یابد و متحوّل گردد و این حقیقت چنان با جانمان درآمیزد که گویى "با شیر اندرون شده و با جان بهدر رود".
نویسنده در کتاب جلوههاى غربت طىّ چهل مقالهى مستقلّ و با مدخلهاى گوناگون، سخن از ضرورت مهر ورزى به ساحت مقدّس مولا امام عصر(عج) گفته است.
در قسمتی از کتاب آمده است:
غربت و تنهایى اقسامى دارد و هر یک را درجاتى از رنج به دنبال است؛ گاهى انسان از شهر و دیار خود بیرون مىرود به میان جمعى که با آنان آشنایى ندارد، این تنهایى او را آزار مىدهد؛ امّا همین حالت اگر در شهر و محلّ سکونت براى او پیش بیاید، رنجش دوچندان است؛ چرا که انتظار آن است انسان در شهر خود آشنایانى داشته باشد تا دلتنگ نگردد و به رنج اندر نیفتد.
هر چه این دایره تنگتر گردد، بار غربت سنگینتر و غم آن جانکاهتر مىشود. اوج این رنج آنجاست که انسان در میان همسر و فرزندان خود یعنى در خانهى خویش دچار تنهایى شود که این بسیار محنتزاست. فرد تأمین معاش اعضاى خانوادهى خود را عهدهدار باشد و در انجام این امر به جِد بکوشد، امّا آنان نه تنها از درِ سپاس و تشکّر از او برنیایند، بلکه اساسآ وى را تحویل نگرفته و محلّى از اِعراب براى وى قائل نباشند.
هر چه این دایره تنگتر گردد، بار غربت سنگینتر و غم آن جانکاهتر مىشود. اوج این رنج آنجاست که انسان در میان همسر و فرزندان خود یعنى در خانهى خویش دچار تنهایى شود که این بسیار محنتزاست.
سهل است که اصلا فراموش کنند که آب و نان ایشان را چه کسى تأمین مىکند و با بىخبرى بخورند و بیاشامند و برخیزند و به کنجى خزند.من این حالت را "غربت خانگى" نام نهادهام. و اوّلبار که دوستى از همکارانم را در چنین بلیّهاى دیدم به حالش رقّت آوردم و بر این امر خطیر متنبّه شدم."
شایان ذکر است، "جلوه های غربت" نوشته اصغر صادقی ازسوی انتشارات نبا روانه بازار نشر شد.
پایان پیام/
نظر شما