شهرام فیروزفر، رییس دفتر آموزش همگانی و ارتقای سلامت وزارت بهداشت در گفتوگو با خبرنگار شبستان گفت: هر چقدر آدمها در سن مناسبتری به خودمراقبتی توانمند شوند سلامت دورههای بعدی زندگی آنها تضمین شده است به طوری که اگر کودکان در سن پایینتری خودمراقب بار بیایند چون در سنین مناسب مداخله صورت گرفته هم سلامت دوران کودکی و هم دوران جوانی و کهنسالی آنها تضمین شده است.
وی ادامه داد: افرادی که خودمراقب بار میآیند به دلیل آگاهیهای کسبکرده در آینده سرنوشت بهتری و با کیفیت زندگی بهتر خواهند داشت.
به گفته وی، اگر برای خودمراقبتی برنامههای ویژهای اجرا کنیم میتوانیم 7 تا 20 درصد از هزینههای بهداشت و درمان را در جامعه بکاهیم.
دکتر فیروزفر ادامه داد: افرادی که با خودمراقبتی آشنا هستند کمتر بیمار میشوند، حتی در هنگام بیماری میتوانند در سطوح اولیه آن را شناسایی و با مراقبتهای فردی سلامت خود را بازیابند، بدین ترتیب مراجعات غیرضروری به پزشکان تا حد قابل توجهای کاهش مییابد.
وی بیان کرد: همچنین این افراد در هنگام بروز بیماری با مراجعه سریع برای درمان میتوانند با هزینه کمتر و داروهای ارزانتر و تجهیزات کمتر بهبودی کامل خود را کسب کنند.
وی همچنین یکی دیگر از مزایای ترویج فرهنگ خودمراقبتی را افزایش کیفیت زندگی بر بیماران دانست و گفت: این افراد میتوانند با استفاده از تجارب مثبت خودمراقبتی بهتر با بیماری خود کنار بیایند و چه بسا در این میان بسیار بهتر و باکیفیتتر به درمان پاسخ داده و امید به زندگی بیشتری داشته باشند.
65 تا 85 درصد مراقبتها با خودمراقبتی بر عهده مردم است
رییس دفتر آموزش همگانی و ارتقای سلامت وزارت بهداشت با اشاره به اینکه خودمراقبتی دارای طیفهای مشخصی است، گفت: به عنوان مثال مسواکزدن یک خودمراقبتی صددرصد است تا جایی که برای فردی که نیاز به جراحی اعصاب دارد مراقبت صددرصد بر عهده کادر درمانی قرار میگیرد، بدینترتیب در خودمراقبتی 65 تا 85 درصد مراقبتها را مردم از خود انجام میدهند.
وی اولین گام سلامت را خودمراقبتی دانست و گفت: مدیران باید برای این موضوع برنامهریزی کنند چرا که مردم در این صورت زندگی باکیفیتتری خواهند داشت.
وی بسیاری از بیماریها را حاصل سبک زندگی جدید دانست و گفت: شهریشدن و سرعت تغییرات ما را به جایی رساند که در حال حاضر از هر 100 نفر در کشور 48 نفر یا چاق هستند و یا با اضافهوزن مواجهاند.
فیروزفر ادامه داد: در حال حاضر بخش بزرگ جمعیت با افزایش امید به زندگی به سمت سالمندی میرود که اگر خودمراقبتی را از سنین پایینتر شروع نکنند در سالمندی با با افرادی با مشکلات عدیده مواجه خواهیم بود، افرادی که با مشکلات دیابت، چاقی، فشار خون، بیماریهای قلبی-عروقی و غیره هزینههای هنگفتی را بر نظام سلامت تحمیل خواهند کرد.
وی ادامه داد: در فضای ارتباطی سلامت 2 موضوع دانش و علوم تخصصی که در اختیار نیروهای ماهر بهداشتی است و گروه دیگر هم دانشی است که در اختیار مردم است که باید هر دو همزمان دیده شوند، مردم خالقان سلامت هستند و سلامت توسط مردم در زندگی روزمره شکل میگیرد و با ناآگاهی و نداشتن حق انتخاب و یا امکانات و منابع، سلامت به خطر میافتد.
وی با اشاره به اینکه نقش مردم در سلامت تاکنون نادیده گرفته میشد، اظهار کرد: باید کمک کنیم و به سمتی حرکت کنیم که این رفتار در بین مردم فرهنگسازی شده تا بتوانیم مشارکت مردم در سلامت به عنوان فرمولی برای توانمندسازی جامعه داشته باشیم که خوشبختانه این موضوع به تازگی مورد توجه قرار گرفته است.
وی ادامه داد: مردم با آشنایی با خودمراقبتی با تکیه بر قدرت از سلامت خود مراقبت میکنند و وقتی دچار ناخوشی جزیی شدند میتوانند از طریق مشورت بیماری خود را مدیریت کنند، حتی آنها قادر خواهند بود وضعیت سلامت خود را با کمترین هزینه درمان و سطح سلامت قبلی خود را به دست آورده و کارآیی و کیفیت زندگی را افزایش دهند.
وی ابزارهای توانمندی را عوامل فردی و اجتماعی و رفتاری عنوان کرد و گفت: عوامل فردی به این ترتیب که مردم انگیزهای برای خودمراقبتی کسب کنند و خودکارآمد شوند و از این طریق تجاربی مثبت در مورد برنامههای زندگی و برای کسب موفقیتها خودکارآمد شوند.
دکتر فیروزفر ادامه داد: فرد از طریق خودمراقبتی وجود خود را ارزشمند میداند و به دنبال این است که در مورد سلامت خود و خانواده خود مطالعه و اقدام کند.
وی با اشاره به عوامل رفتاری در خودمراقبتی تصریح کرد: این عوامل شامل مهارتهای زندگی که فرد میآموزد شامل مهارت حل مسئله، تصمیمگیری، جستوجو، تبادل اطلاعات و غیره میشود که تمام این مهارتها به خودمراقبتی بهتر او کمک میکند.
به گفته رییس دفتر آموزش همگانی و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، یک فرد آشنا به خودمراقبتی اگر دیابتی باشد میداند چگونه انسولین تزریق کرده و یا بهداشت سر خود را رعایت کند. همچنین خودمراقبتی شامل تمام گروههای اجتماع از قبیل زنان باردار، نوجوانان و غیره میشود.
وی تأکید کرد: در حال حاضر باید با کمک نیروهای ماهر بهداشتی بتوانیم قبل از اینکه مردم دچار بیماری شوند فرد را پیدا کرده و به او کمک کنیم و با افزایش خودکارآمدی و مهارت باورهای مثبت آدمهایی که دچار دردهای مشترک و قابلیتهای مشترک هستند کنار هم ببینیم و با تبدیل آن به یک شبکه خودیار از آنها حمایت کنیم.
وی تصریح کرد: اطلاعرسانی در خصوص خود خودمراقبتی باید در بیمارستانها، مطبها، رسانهها، گروههای غیردولتی، شهرداریها و غیره به عنوان مبنا قرار گرفته و خود را باور کنند.
وی لازمه رسیدن به خودمراقبتی با لزوم انجام 2 کار بزرگ دانست و گفت: باید تقاضای خودمراقبتی را با کارکردن روی عوامل فردی ایجاد کنیم و عاملیت خودمراقبتی را در مردم ایجاد کرده و به جایی برسانیم که مردم صلاحیت خود را در مراقبت از سلامت خود افزایش دهند.
پایان پیام/
نظر شما