گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان: موسسه خیریه زنجیره امید، از جمله موسساتی محسوب می شود که به صورت رایگان به درمان کودکان می پردازد، در این موسسه پزشکان مختلفی به صورت داوطلبانه و رایگان فعالیت دارند، از جمله این پزشکان برنارد پوی است که به تازگی و در طی سفر چندروزه خود به ایران در موسسه حضور یافت. متن زیر گزارش اختصاصی حضور پرفسور برنارد پوی در این موسسه است که در اختیار خبرگزاری شبستان قر ار گرفته است:
پس از شش روز پرکار و شلوغ در آخرین روز سفر پروفسور برنارد پوی به تهران بود که فرصتی پیدا کردیم تا دقایقی از وقت او را برای یک مصاحبه کوتاه بگیریم. در این گفتگو پروفسور از هر دری برایمان سخن گفت، از تجارب دهها سالهاش در فعالیتهای داوطلبانه تا لزوم وجود بیمه درمانی برای همه افراد بدون هیچ تبعیضی.
درمان رایگان را از پدربزرگم آموختم
پروفسور پوی از دوران کودکیاش اینگونه تعریف میکند: «شش ساله که بودم برای اولین بار کارهای داوطلبانه درمانیام را آغاز کردم، پدرم پزشک بود و کلینیکش درست پشت خانهمان بود.» دکتر پوی میگوید درمان رایگان فقرا و نیازمندان را از همان اوایل از پدربزرگم آموختم. «پدر و پدربزرگم هر دو پزشک بودند، اولین بار در خانه پدربزرگم بود که با مفهوم درمان رایگان بیماران نیازمند آشنا شدم، سالهای بعد از جنگ جهانی دوم بود، زمانی که من کمتر از ده سال داشتم و پدربزرگم هنوز زندهبود. بعضی روزها را به یاد میآورم که پدربزرگم به خانه برگشتهاست و مادربزرگم او را مواخذه میکند، که چرا هیچ پولی همراه خودش به خانه نیاوردهاست و به یاد میآورد که پدربزرگم تعریف میکرد که آن روز بیماری داشتهاست که فقیر بودهاست و نه تنها پولی برای پرداخت به پزشکش نداشته بلکه برای بازگشت به خانهاش هم پولی نداشتهاست و پدربزرگم همه درآمد آن روزش را به بیمارش دادهاست.»
پروفسور پوی میگوید: «من شاهزادگان و امیرزادگان را عمل کردهام، دولتیها و نظامیان و ثروتمندان زیادی را تا کنون در سفرهای مختلفم به نقاط مختلف جهان درمان کردهام، آنها گاهی برای یک جراحی زیبایی ساده به من پولی میدهند که هزینه درمان دست کم ده کودک نیازمند است.» تعریف میکند که اولین بار که به مصر سفر کردهاست به دعوت ارتش مصر به ان کشور سفر کردهاست میگوید: «آنجا ژنرالهای همسرانشان را پیش من میآوردند برای جراحیهای زیبایی، از کشیدن پوست صورت گرفته تا کوچک کردن پستان، پولی که برای یکی از این عملها در روز میگرفتم برایم کافی بود تا تمام روز را به درمان رایگان کودکان اختصاص دهم.»
اولین جراح پلاستیک اطفال
پروفسور پوی میگوید که اولین جراح پلاستیک اطفال است، میگوید: «اطمینان دارم در اروپای غربی پیش از من کسی فوق تخصص جراحی پلاستیک اطفال نداشت، جهان را مطمئن نیستم، اما دست کم در اروپای غربی من اولین نفری هستم که این رشته را پایهگذاری کردهام.» پروفسور پوی ابتدا جراح عمومی اطفال بود و سپس جراحی پلاستیک آموخت و اولین نفری بود که به صورت اختصاصی به جراحی پلاستیک کودکان پرداخت. میگوید: «در طول سالهای فعالیتم در این زمینه ویژه تکنیکهای و فنون خاصی برای درمان کودکان و نوزادان توسعهدادهام. جراحی اطفال با بزرگسالان متفاوت است و من در طول دوران فعالیت حرفهایام چیزهای زیادی آموختهام، بخش طولانیای از دوران حرفهای من به سفر به کشورهای مختلف جهان برای ترویج و آموزش این تکنیکهای درمانی گذشتهاست.»
پروتکل شکاف لب و کام
پروفسور پوی ابتکار دیگری هم دارد. پروتکل درمان بیماری شکاف لب و کام بدو تولد، ابتکار پروفسور پوی است. میگوید: «وقتی که من آغاز به کار کردم روش درمانی خاصی برای درمان شکاف کام و لب وجود نداشت. حتی در پیشرفتهترین کشورهای جهان هم پروتکلی جامع برای درمان کودکان مبتلا به شکاف لب و کام وجود نداشت. در آن زمان پزشکان غرب اروپا توصیه میکردند که تا شش سالگی برای درمان یک کودک مبتلا به شکاف لب یا کام باید منتظر ماند. اما این زمان خیلی دیر است، در حالیکه بچه در دو سالگی حرف زدن میآموزد و صبر کردن برای درمان او تا سنی مانند پنج سالگی یا شش سالگی مشکلات بزرگی برای او ایجاد میکند.»
پروفسور پوی بخش بزرگی از وقت و زندگی خود را برای آموزش و ترویج بهترین زمان برای درمان شکاف لب و کام وقف کردهاست. او به کشورهای مختلف جهان سفر کردهاست تا جراحان پلاستیک و ترمیمی این کشورها را با لزوم آغاز درمان شکاف لب و کام در سنین پیش از یک سالگی آشنا کند. میگوید: «مسنترین بیمار مبتلا به شکاف لب که عمل کردهام در رواندا بود، زنی 65 ساله که هیچ گاه اقدامی برای درمان او صورت نگرفتهبود.» با هیجان لپتاپش را از کیفش بیرون میآورد تا عکسی را به من نشان دهد، توضیح میدهد: «دختری حدودا 25 ساله در اتیوپی بود که شکاف لب داشت، بعد از اینکه او را عمل کردم بود که متوجه شدم او چه دختر زیبایی است.» با خنده ادامه میدهد که: «فکر کنم دو روز بعد از اینکه جراحیاش کردم ازدواج کرد.»
وقتی در گفتگو سهوا از عبارت درمان شکاف کام در کودکی اشاره میکنم، بلافاصله حرفم را اصلاح میکند و توضیح میدهد که: «واقعیت این است که واژه درمان در واقع درست نیست، درمان شکاف لب و کام یک پروسه طولانی مدت است، ممکن است اولین جراحی آن در سنین پایین صورت بگیرد، اما پروسه درمان ممکن است تا 22 سالگی هم ادامه داشتهباشد. فقط چهره افراد نیست که بر اثر این بیمار تحت تاثیر قرار میگیرد، بلکه گفتار، رشد دندانها، شکل استخوانهای فک و صورت، تغذیه و خیلی مسائل دیگر در زندگی فرد با این بیماری ارتباط مستقیم دارند.»
فعالیتهای داوطلبانه در سراسر دنیا
زنجیره امید تنها موسسه غیردولتی نیست که پروفسور پوی به شکل داوطلبانه برای آن فعالیت میکند، او پایهگذار انجمن فرانسوی شکافها صورت است، با شبکهای از پزشکان در مراکش، ویتنام، الجزایر، اتیوپی، رواندا و توگو همکاری میکند. پروژه لبخند امید را برای ترویج درمان شکاف لب و کام در بین کودکان زیر یک سال جهان زیر نظر زنجیره امید پایهگذاری کردهاست و با پروژههایی مانند موسسه «کفشهای کوچک شاد Les joyeux petits souliers» همکاری میکند. او میگوید: «تا پیش از امسال که دچار بیماری شوم، در طول نزدیک به 20 سال گذشته شاید از هر ماه نزدیک به دو هفته را در ماموریتهای خارج کشور میگذراندم.»
میگوید: «سال 1996 بود که یک پزشک اوکراینی به پاریس و بیمارستان ما آمد، او پس از بازگشت به اوکراین مرا به این کشور دعوت کرد، من با همکاری موسسه کفشهای کوچک شاد که یک مردمنهاد اوکراینی بود به این کشور رفتم.» پروفسور پوی میگوید من یک انقلاب اکتبر در اوکراین راه انداختم: «در ماه اکتبر بود که به اوکراین رفتم، در آنجا در یک کنفرانس پزشکی اطفال بود که تعداد زیادی از پزشکان جراح اطفال از سراسر اروپای شرقی در شهر ریونه اوکراین جمع شدهبودند، در آنجا بود که من پروتکل شکاف کام را مطرح کردم و به نظرم این یک انقلاب پزشکی در این کشور بود. برای همین است که میگویم من انقلاب اکتبر خودم را در اوکراین داشتم.»
پایان پیام/
نظر شما