به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از یاسوج، استاد علی بابا چاهی، داور پنجمین جشنواره ملی شعر زاگرس عصر امروز (8اسفند) در پنجمین جشنواره ملی شعر زاگرس یاسوج با اشاره به سطح بالای آثار رسیده به بخش پایانی داوری این جشنواره با بیان این که شعر و خلاقیت در لحظه نوشتن به هیچ عنوان به مصرف نمی اندیشد، گفت: کسی که کار هنری را صادقانه، جهان نگرانه و فرهنگی انجام می دهد هیچ گاه نگاه مصرفی به اثرش ندارد.
وی اظهار داشت: هر تجمعی اصولا حول محور فرهنگ و ادبیات قابل تحسین می باشد که برگزاری جشنواره ملی شعر زاگرس به دلیل سطح بالای آن قابل تقدیر است.
این استاد برجسته شعر در کشور با بیان این که هر کدام از آثار پایانی جشنواره شعر زاگرس حس و غافلگیری عام و خاص را برای مخاطب در بر دارد، اذعان داشت: همان طور که در بیانه مربوط به این جشنواره اعلام کردم، با خواندن این شعرها به آینده شعر در کشور امیدوار شدم.
باباچاهی با بیان این که هیچ اثر هنری از جمله شعر عاری از عیب و اشکال فنی نیست، افزود: از نکات مهم و قابل توجه شعرهای ارائه شده به بخش پایانی این جشنواره بدیع، منحصر به فرد و معطوف به جریان خاصی نبودن این شعرها است.
داور پنجمین جشنواره ملی شعر زاگرس تصریح کرد: در اشعار این جشنواره از جریانی که بر ادبیات امروز سایه افکنده اثری نبود و از طرفی خواسته یا ناخواسته در پیوند با جریان زنده شعر امروز ایران می شد این آثار را بررسی کرد.
وی با بیان این که شعر و خلاقیت در لحظه نوشتن به هیچ عنوان به مصرف نمی اندیشد، اظهار داشت: کسی که کار هنری را صادقانه، جهان نگرانه و فرهنگی انجام می دهد هیچ گاه نگاه مصرفی به اثرش ندارد.
این شاعر برجسته کشوری با بیان این که شعر برای مصرف خاص سروده نمی شود، افزود: شعر نیما شعر ساده ای نیست، اما مضامین اجتماعی و سیاسی دارند و اهمیتی ندارد که شعر سیاسی باشد یا غیر سیاسی؛ بلکه در وهله اول باید شعر باشد.
باباچاهی در خصوص استفاده ابزاری از هنر و شعر هم گفت: استفاده ابزاری از شعر در قاموس من نمی گنجد اما پاره ای از مواقع است که موارد و مسائل فراخواست ما حرکت می کنند.
وی ادامه داد: انقلاب و تحول و جابه جایی در جامعه برای بخشی از شاعران و نه همه شاعران یک برنامه کاری خاص بوده و در راستایی تهییج آن جریان شعر می گویند که به شعرهای تهییجی معروفند.
باباچاهی با تاکید بر این که هیچ چیزی نمی تواند شعر را تهدید کند، اظهار داشت: حتی سانسور هم نمی تواند شعر را تهدید کند و بهتر آن است که شعر تجربه دموکراسی داشته و بازخورد و نتایج آن در یک فضای دموکراتیک مورد ارزیابی قرار گیرد.
پایان پیام/
نظر شما