وی افزود: بزرگان می‌توانند همه شهوات خود را کنار بگذارند اما انسان‌های معمولی باید به تدریج این کار را انجام دهند، اولین شهوتی که باید جلویش گرفته شود شهوت شکم است؛ اگر کسی به تدریج بتواند شهواتش را کنار بگذارد می‌تواند در پایان عمر پرونده قابل قبولی داشته باشد.
آیت‌الله جاودان ادامه داد: در قرآن آمده است کسانی که ایمان آورده‌اند از محبت شدیدتری به خدا برخوردارند یعنی درست است که بقیه چیزها را نیز دوست دارند اما محبت‌های دیگر در درجه دوم قرار دارد و محبت اصلی آنها به خداست. در ادامه همین خطبه نهج‌البلاغه نیز حضرت علی (ع) می‌فرماید چنین انسان‌هایی تمام هم و غم‌شان تبدیل به یک هم و غم واحد شده است.
این استاد اخلاق به جریان حضرت علی اکبر (ع) در حادثه کربلا اشاره کرد و افزود: امام حسین (ع) بدون فوت وقت به اجازه خواستن حضرت علی اکبر (ع) برای جنگ اجازه داد، مطمئنا این‌طور نبوده که امام حسین (ع) فرزندش را دوست نداشته باشد اما چون محبت بزرگ‌تری نسبت به خدا دارد این محبت‌های کوچک‌تر فدای آن می‌کند. اگر کسی به غصه واحد رسید و عمری را در این هم و غم سپری کرد به قول حافظ بالاخره در سحرگاهی از غصه نجات می‌یابد.
وی ادامه داد: داستان آن عارف را بارها نقل کرده‌ام که آن‌قدر گریه کرده بود که چشم‌اش عیب پیدا کرده بود و وقتی به وی می‌گفتند نزد طبیب برو می‌گفت وقت ندارم، عظیم‌تان (بهشت و جهنم) وقتم را گرفته است یا هنگامی که سر قبر پسرش آمده بود می‌گفت یک غصه دارم که نمی‌گذارد غصه مرگش را بخورم و آن این است که نمی‌دانم خدا چگونه می‌خواهد با تو برخورد کند، این عارف به هم واحد رسیده است.
آیت‌الله جاودان با اشاره به داستان حضرت الیاس (ع) گفت: حضرت الیاس آن‌قدر گریه کرد تا چشمانش را از دست داد، خدا دوباره دو چشم تازه داد و بار دوم و سوم نیز به همین شکل گریه کرد تا کور شد، خطاب آمد چقدر گریه می‌کنی اگر از جهنم می‌ترسی امانت دادم و اگر آرزوی بهشت داری بهشت را برای تو تضمین می‌کنم. حضرت الیاس پاسخ داد نه من فقط برای خودت گریه می‌کنم، از جانب خدا خطاب آمد که حال که این‌طور است به طور عمر جاویدان تا قیامت می‌دهم و حضرت الیاس یکی از کسانی است که تا روز قیامت زنده است.
این استاد اخلاق با اشاره به رابطه ایمان و حب شدیدتر به خدا گفت: اینکه انسان بتواند به راحتی از محبت‌های کوچک‌تر بگذرد نشانه ایمان است. اگر جایی انسان نتوانست از محبت پول و فرزند و راه حق بگذرد معلوم است ایمانش مشکل دارد.
وی با اشاره به نتایج حب شدیدتر به خدا گفت: پیامبر اکرم (ص) از جانب خدا نقل می‌کند که خداوند می‌فرماید هنگامی که بدانند مهم‌ترین اشتغال بنده‌ام من هستم شهوتش را به درخواست از خودم انتقال می‌دهم یعنی اگر کسی واقعا اشتغال به خدا داشته باشد نه اشتغال به چیزهای دیگر، نتیجه‌اش این است که خدا شهوت او را نابود نمی‌کند اما آن بنده طوری می‌شود که دایما می‌خواهد با خدا راز و نیاز کند یعنی شهوت و خواسته‌های آن بنده منتقل می‌شود به خواستن از خدا.
آیت‌الله جاودان با نقل قولی از مرحوم آیت‌الله بهجت گفت: ایشان می‌فرمود اگر سلاطین عالم می‌دانستند که نماز چقدر لذت دارد تمام سلطنت خود را رها می‌کردند. تا وقتی که انسان شهوتش در گناه یا مسایل حلال اما کم‌ارزش است از لذت مناجات با خدا چیزی نمی‌فهمد اما اگر انسان از این دل‌مردگی بیرون آمد طوری می‌شود که حتی اگر زبانش ساکت بود دایما در دل با خدا مناجات می‌کند.
این مدرس اخلاق افزود: در ادامه آن حدیث قدسی آمده است که هنگامی که بنده‌ام چنین شد اگر خواست اشتباهی بکند من بین او و اشتباهاتش حایل می‌شوم و نمی‌گذارم به اشتباه بیفتد، مانند چوپانی که گوسفندانش را از مزارع مسموم نجات می‌دهد.
وی با بیان اینکه اگر انسان با دین سالم از دنیا برود سرنوشت و آینده‌‌اش سلامت خواهد بود، گفت: اگر انسان در اعتقاداتش عیبی وجود داشته باشد به مشکل بزرگی برمی‌خورد اما اگر اشتباه عملی داشته باشد ممکن است بخشیده شود، پس باید اعتقادات‌مان را تصحیح کنیم و تا می‌توانیم در عمل صالح بکوشیم تا از گردنه‌های پرپیچ و خم قیامت به سلامت بگذریم.
آیت‌الله جاودان تصریح کرد: با انسان همان‌گونه برخورد می‌کنند که او با دیگران برخورد می‌کند. اگر انسان طوری باشد که از اشتباهات دیگران به راحتی نگذرد و به دنبال این باشد که هر بدی به خودش را با بدی پاسخ دهد در روز قیامت به سختی از او حساب کشیده می‌شود.
این استاد اخلاق با اشاره به ادامه خطبه امیرالمؤمنین (ع) در نهج‌البلاغه گفت: حضرت می‌فرماید کسانی که به جنگ با خود بروند و خدا هم کمک‌شان کند اولیا و دوستان حقیقی خدا می‌شوند و قهرمانان واقعی چنین افرادی هستند. در ادامه حضرت می‌فرمایند تا وقتی که یک نفر از این افراد روی زمین وجود دارد من به خدا عذاب خود را بر بندگان نازل نمی‌کنم، همه ما می‌توانیم این‌طور باشیم اما به صبر و مجاهده فراوان نیاز داریم.
پایان پیام/
نظر شما