به گزارشخبرگزاری شبستان، نشست مطبوعاتی و رونمایی از پوستر پنجمین جشنواره ی امید عصر روز شنبه 26 بهمن با حضور حسین طاهری مدیر مرکز هنرهای نمایشی، پیام دهکردی بنیان گذار و رییس جشنواره، افسانه ماهیان دبیر، مازیار تهرانی طراح پوستر و پیمان شیخی مجری در سالن کنفرانس مجموعه تئاترشهر برگزار شد.
در ابتدای این نشست پیمان شیخی خطاب به خبرنگاران حاضر در سالن عنوان کرد: شما اکنون در نشست جشنواره ای حضور دارید که به صورت خصوصی و کاملا مستقل توانسته خود را به دوره پنجم برساند. اتفاقی که هیچ کداممان شاهدش نبودیم. اما این جشنواره امسال با همکاری و حمایت مرکز هنرهای نمایشی برگزار می شود و معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز حامی این اتفاق فرهنگی است.
وی ادامه داد: این رویداد فرهنگی از 15 تا 22 اسفند ماه در تالار هنر برگزار می شود. نکته مهم جشنواره این است که پیام دهکردی که نامی آشنا برای جامعه هنری و هنرمندی خوش اخلاق است، با هزینه های شخصی خودش این جشنواره را پیش می برد.
شیخی پس از سخنانش از پیام دهکردی و افسانه ماهیان و مازیار تهرانی دعوت کرد تا در جایگاه قرار گرفته به سخنرانی بپردازند.
پیام دهکردی ضمن تشکر از خبرنگاران، در خصوص شروع جشنواره امید اظهار داشت: سال 85 یک بیماری سختی گرفتم. زمانی صرف این شد که بود یک انسان به نابودی نزدیک شود. قطعا در این فاصله ی بازگشت دوباره به زندگی، دیدگاه آدم دستخوش تغییراتی می شود و به انجام کارهای نکرده و آرزوهای نرسیده اش فکر می کند و زمان برای ما نمی ایستد، من تنها یک بار 19 ساله ام و یک بار 20 ساله ام. صدبار زندگی نمی کنم. بنابراین سعی کردم آن آرزوهای از دست رفته را با ایده امید در نسل جدید محقق کنم .
وی ادامه داد: یکی از همین کارها جشنواره امید بود که من دو سال بر روی پلان آن کار کردم که دوره اول را در سال 87 با ایده 12 ساعت و 12 اجرا در یک روز با حفظ تمام سرفصل های جشنواره شامل افتتاحیه، اختتامیه و بزرگداشت برگزار کردیم.
دهکردی تصریح کرد: نکته دیگر که من را برای برگزاری این جشنواره مصر کرد این بود که با خبر شدم در آن سال ها در کشور ژاپن زنگی به نام زنگ زلزله وجود دارد به این شکل که دانشجویان و دانش آموزان را در شرایط آزمایشی زلزله قرار می دهند و آن ها از این طریق یاد می گیرند که چگونه با زلزله واقعی برخورد کنند. به عنوان یک هنرمند کوچک عرصه تئاتر، احساس کردم یکی از معضلات و مشکلاتی که وجود دارد این است که بین تئاتر دانشجویی و فضای حرفه ای ترمان فاصله و شکافی وجود دارد پس خوب است که ما زنگ جشنواره داشته باشیم. و از این طریق بتوانیم هنرمندانی تربیت کنیم که در جریان جشنواره های حرفه ای قرار بگیرند.
بنیان گذار جشنواره امید متذکر شد: مضاف براینکه این جریان با پی بردن به این قضیه که نخبگان عزیز کشورمان در حال نابودی هستند، در ذهن من قوت پیدا کرد. ما به مرور داریم نخبه های عظیممان را از دست می دهیم و این مسئله به غایت مسئله ای دهشتناک است. ما دیگر جایگزینی برای کسانی چون حسن کسایی، جلیل شهناز و حمید سمندریان و عزیزانی از این دست نداریم. اگر اقدام عاجل صورت نگیرد فراروی سرزمین ما هر چیزی خواهد بود جز اعتلا و عزت که این نگران کننده است.
دهکردی معتقد است که اعتلا و عزت این سرزمین در گرو نخبگان است پس باید این بستر فراهم شود و امیدوار بود که در آینده این سرزمین از نخبگان ارزشمند بهره ببرد.
بازیگر نمایش مرد بالشی خصوصی شدن تئاتر را اصل مهمی دانست و گفت: در تمام ادوار جشنواره کوشش من براین بوده که استقلال و خصوصی بودنش به معنای واقعی کلمه حفظ شود. ما چاره ای نداریم، نه گریزی داریم و نه گزیری که به سمت خصوصی شدن برویم. این به نفع تئاتر و فرهنگ ماست.
پیام دهکردی بیان داشت: امسال من بنا داشتم جشنواره را برگزار نکنم به خاطر اینکه واقعا هیچ پولی نداشتم و تمام این سال ها از هزینه شخصی ام پرداخت کرده ام. بنا داشتم همه رسانه ها و بزرگانی که در ادوار گذشته شرکت کرده بودند را در یک تالاری مثل سالن اصلی تئاترشهر جمع کنم و بگویم این بود پنجمین جشنواره تئاتر امید. در همین زمان تغییر دولت رخ داد و آقای مرادخانی پیگیر جشنواره شدند و باز هم جا دارد تشکر خالصانه خودم را ابراز کنم چراکه به هرحال اتفاق مبارک و شوکه کننده ای است که معاون وزیر یک کشور پیگیر یک جریان خصوصی می شود.
دهکردی درباره تغییرات پنجمین دوره جشنواره امید با دوره های پیشین اذعان داشت: پس از جلسات متعددی که داشتیم بنا را براین گذاشتیم که حمایت، جشنواره را به یک جشنواره دولتی تبدیل نکند. حمایت باید به گونه ای باشد که استقلال و خصوصی بودن برای این جشنواره که رکن رکین این جشنواره است به غایت حفظ شود. در نهایت ما با جلسات مختلف و پی در پی ای که انجام شد به صورت فشرده به این نتیجه رسیدیم که این ماجرا شدنی است و دولت هم بسیار تمایل دارد که اصل 44 قانون اساسی را که مدت هاست در کشوی میز باقی مانده، به شکل عملی اجرا کند. این تغییر جدی ای بود که امسال رخ داد و ناگهان ما وارد یک ماراتن عجیب شدیم چراکه فشردگی گاه شماری داشتیم و باید تا آخر سال جشنواره را برگزار می کردیم.
وی ادامه داد: مذاکرات مبنی بر این شد که ما بخش بین الملل را به جشنواره اضافه کنیم که بنده، خانم ماهیان و آقای منوچهر شجاع که عضو شواری سیاست گذاری جشنواره هم هستند به این جمع بندی رسیدیم که این ماجرا را به سال آینده موکول کنیم، مضاف بر اینکه جشنواره امید در پلان اصلی اش یک ماه جشنواره است که قرار است در بخش ها و حوزه های مختلف چون شعر، عکاسی، موسیقی، فیلم کوتاه، هنرهای تجسمی و ... برگزار شود که درواقع یک هفته اش به تئاتر اختصاص دارد. امیدواریم سال آینده یک یا دو بخش دیگر جشنواره فعال شود.
این مدرس تئاتر اظهار داشت: تفاهمی هم که میان جشنواره امید و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برقرار است یک تفاهم بینابینی است به این معنا که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یک کمک هزینه ی بسیار محدود و اندک ریالی به جشنواره داشته باشد که البته هنوز مبلغی پرداخت نشده است و من هزینه ها را شخصا پرداخت کرده ام.
بازیگر نمایش "سه گانه اورنگ" برای تغییر ذائقه ی خبرنگاران بخ هتل امید اشاره کرد و گفت: ما امسال گروه هایی را از شهرستان ها داریم که برای بازبینی باید در تهران اسکان می داشتند. برای هتل جستجویی انجام دادیم که به صورت کاملا تصادفی با هتل امید آشنا شدیم. این را هم بگم که این هتل برای جشنواره امید نیست البته در آینده ما هتل هم خواهیم زد که سعی می کنیم هزینه اش از سه هزار میلیارد کمتر باشد.
پیام دهکردی در خصوص وضعیت دوره پنجم جشنواره تئاتر بیان کرد: تغییر عمده دیگر سراسری بودن فراخوان جشنواره است اما تغییری هم که اتفاق نیفتاده، همان بحث اسپانسر ها است. من یک نکته ای را بگویم که خیلی جالب است. امسال من برای اسپانسر به هرجایی سر زدم. یکی از این ها بانک پاسارگاد است. جلسات مختلفی با بانک پاسارگاد، بانک هزاره سوم داشتیم اما سوال من این است که کدام هزاره سوم؟ کدام دغدغه فرهنگی؟ با من سخن گفتند که دغدغه اشتغال زایی دارند، آینده نسل جدید برایشان مهم است، از اعتیاد رنج می کشند و چه و چه و چه و اینکه ظاهرا جشنواره شما هم یک جریان کاملا خیریه است. اما پس از یک چرخه ی به غایت معیوب بروکراتیک در نهایت خجلت و سرشکستگی دوستان بانک پاسارگاد کلیه ی متن های ارسالی به دبیرخانه جشنواره را خواستند تا بررسی نمایند و ببینند این متون چقدر در راستای ارتقای آینده جوانان است و چقدر دغدغه اجتماعی دارد.
وی ادامه داد:همه ی هنرمندان تئاتر در طی سال ها یکی از رنج نامه هایشان همین داستان داغ ممیزی بوده که البته من واقفم بودش لازم است. ولی به شرط اینکه از واژه تمیز دادن یک ترجمه درستی داشته باشیم. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از دبیرخانه جشنواره امید متن نمی خواهد اما بانک پاسارگاد می خواهد. من هم به واسطه شرایط دشواری که داشتیم، پذیرفتم. اما در نهایت پس از کش و قوس فراوان پاسخ دادند که همکاری نخواهند کرد. برآورد کلی ما برای برگزاری جشنواره 400 میلیون تومان بوده است،اما گفتیم هرچقدر که می توانید حمایت کنید حتی 5 میلیون تومان که بتوانیم جشنواره را برگزار نماییم. سوال من این است که چرا فریاد می زنید که داعیه ی فرهنگی دارید؟
حسین طاهری مدیرمرکز هنرهای نمایشی نیز اواسط این نشست در سالن حضور به هم رساند اما حاضر نشد در جایگاه سخنرانی قرار گیرد و عنوان کرد: طی قولی که داده بودم در این نشست حاضر شدم اما ترجیحم این است که مهمان باشم و بیشتر بشنوم.
در ادامه افسانه ماهیان علت حضور خود در این جشنواره را دغدغه های مشابه با پیام دهکردی دانست و اظهار داشت: کسانی که این جشنواره را پیش می برند خودشان از دل همین جشنواره بیرون آمده اند ومن هم نه به عنوان دبیر بلکه به عنوان یک دوست همراهیشان می کنم.
ماهیان درباره مکان جشنواره و علت انتخاب این سالن گفت: برای بهتر شدن جشنواره ما می توانستیم از سالن های دیگری هم استفاده کنیم اما با توجه به شمایل جشنواره و آثاری که در این جشنواره شرکت می کنند ترجیح دادیم سالن هنر را که فضای خودمانی و صمیمی ای دارد در اختیار داشته باشیم. امیدوارم در سال های آتی این جشنواره سالنی برای خود داشته باشد.
ماهیان درخصوص استقبال از جشنواره ادامه داد: علی رغم زمان اندکی که برای اسال متون وجود داشت، حدود 100 متن از 19 استان از سرار کشور به دبیرخانه جشنواره ارسال شد که از پس از خوانش متون توسط محمد امیریاراحمدی، حمیدرضا نعیمی و افروز فروزند 44 متن به مرحله بازبینی راه یافتند. در انتخاب این متون من و پیام دهکردی هیچ نظارت و دخالتی نداشتیم. اکنون هم مراحل بازبینی با حضور محمد امیریاراحمدی، حمید پورآذری و زهرا صبری در اداره تئاتر در حال انجام است.
ماهیان در مورد حمایت از هنرمندان شرکت کننده تشریح کرد: ما یاد گرفتیم که طی این سال ها با توجه به تمام نقص ها کسانی که مستعد هستند خودشان را نشان می دهند. نمایش ها برای یک روز و یک اجرا در مقابل چشم های تماشاگران قرار می گیرند، وظیفه ما هم این است که با مرکز رایزنی کنیم و خواستار اجرای این گروه های جوان شویم اما شرکت کنندگان باید خودشان بدرخشند و راهشان را پیدا کنند. جوان ها باید طی طریق کنند و با شرکت در این جشنواره انگیزه و امید به دست می آورند.
در بخش دیگری از این نشست پیام دهکردی در پاسخ به سوال خبرنگاری مبنی بر معرفی گروه های حاضر در جشنواره و ایجاد امکان اجرای عمومی توضیح داد: همیشه در تمامی ادوار سعی من بر این بوده که آثار برگزیده به اجرای عموم برسند. سال گذشته هم نمایش های برگزیده را به مرکز هنرهای نمایشی معرفی کردیم اما متاسفانه این مرکز هیچ قدمی در این راستا برنداشتند. اما امسال یکی از مواردی که ما در جلساتمان با مرکز هنرهای نمایشی به تفاهم رسیدیم این است که نمایش های برگزیده جشنواره امید بتوانند اجرای عموم داشته باشند، مضاف براینکه شاید بشود کار برگزیده جشنواره در جشنواره های دیگر هم حضور داشته باشد. به موازات این اتفاق، در سال های گذشته ما کتاب بانک اطلاعاتی را تدوین کردیم که در آن عکس و مشخصات کامل هنرمندان شرکت کننده درج شده بود و این ها را به دست کارگردان ها، مدیر تولیدها و ... رساندیم. بخشی از کسانی هم که اکنون در تئاتر حرفه ای مشغول فعالیت هستند، خروجی های دوره های پیشین جشنواره امید می باشند.
این بازیگر در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه آیا تفاهم نامه تنها امسال را شامل می شود یا ادامه دار است؟ گفت: تلاش ما و آقایان مرادخانی و طاهری پیرو جلساتی که با هم داشتیم بر این است که ساز و کاری طراحی شود که اساسا تا همیشه این جریان تکلیفش روشن باشد و مسیر تسهیل شود و بتواند به اهداف خودش برسد. علاوه بر این پروژه ای به نام پروژه امید در دست اقدام است تا کالجی تاسیس گردد که برخی از فعالیت های این کالج به تولید تئاتر مربوط می شود که سال آینده به صورت منسجم بدان پرداخته می شود.خوشبختانه با حسن نیت ترکیب جدید وزارت فرهنگ فراروی ما، فرارویی امیدوار کننده است و معتقدم که تا به حال هیچ دولتی اینقدر مومن و با خلوص در این راستا قدم بر نداشته است.
وی گفت: ما در سیاره ایران زندگی می کنیم و در سیاره ایران برنامه دراز مدت امکان پذیر نیست. و مومنم برگزاری این دوره از جشنواره امید هم غیر از همین سیاره ایران در جای دیگر نمی توانست رخ دهد. و دیگراینکه اساسا آدمی به امید زنده است. یکی از معضلاتی که گریبانگیر فرهنگ کشور ما است تغییر دولت است، تلاش هایی برای جشنواره ای صورت می گیرد و پس از تغییر دولت همه تلاش ها نیمه کاره می مانند و این اتفاق همچنان تکرار می شود.
در ادامه این نشست خبرنگاری با اشاره به مطالب یکی از رسانه ها مبنی براینکه دولت یازدهم به دلیل هم اسم بودن این جشنواره با شعارش از آن حمایت می کند، از دهکردی خواست تا در این خصوص توضیحاتی ارائه دهد که دهکردی تصریح کرد: با شناختی که از آقای مرادخانی و آقای طاهری و دیگر عزیزان دارم چنین تلقی ای نداشته و ندارم که با این پیشینه تنها به خاطر هم عنوان بودن جشنواره با شعار دولت یازدهم که همان تدبیر و امید است، به جشنواره توجه نشان داده است. این موضوع را تکذیب می کنم اما گمان می کنم حتی اگر دولت آقای روحانی و بدنه فرهنگی به قصد این اتفاق از جشنواره حمایت کند هم اتفاق مبارکی است.
این کارگردان در پایان متمرکز بودن تئاتر در تهران را معضل دانست و گفت: پس از بحث خصوصی سازی تمرکز زدایی مورد توجه ماست و به دنبال این هستیم که دبیرخانه جشنواره امید را به شهرکرد زادگاهم منتقل کنیم.
در پایان مازیار تهرانی در خصوص ایده طراحی پوستر پنجمین جشنواره تئاتر امید و تفاوت آن با سایر پوسترها که معمولا از لوگوی خنده و گریه ی تئاتر استفاده می شود، گفت: به شخصه معتقدم استفاده از آیکون های تکراری هیچ پوستری اشنباه نیست. ما بیشتر از اینکه با باید ها و نباید ها کار داشته باشیم باید به شاید ها و نشاید ها توجه کنیم. می شود از این عناصر لبخند و دستکش و ... هم استفاده کرد و متفاوت و هدفمند بود. در مورد رویکرد من به طراحی پوستر جشنواره امید باید بگویم که من طراح تجربه گرایی هستم و این برای من بسیار مهم است. این پوستر با پوستر دوره پیش فرق می کند و هر دو با پوستر دوره پیشتر نیز متفاوت است. در این پوستر عناصر نمایشی پیدا نمی کنیم چراکه این پوستر انسان محور است. معتقد به این نیستم که در پوستر تئاتر حتما باید از المان های تئاتری استفاده کرد، رویکر طراح به طراحی پوستر مهم است و انتخاب تکلیف را روشن می کند. طی مذاکراتی که با پیام دهکردی داشتیم به این نتیجه رسیدیم که مثل سال گذشته امید برایمان مهم تر است و امید محور طراحی پوستر شد. رویکر این دوره هم به این شکل شد. شاید پوستر این دوره اساطیری شده و به تامل احتیاج دارد که من همه ی این ها را ویژگی می بینم. این ویژگی می تواند درک را دچار چالش کند و جز مجموعه پوسترهایی نیست که در وهله اول تکلیف را روشن کند بلکه دقت و حوصله می خواهد.
پایان پیام/
نظر شما