به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری شبستان، «جواد افهمی» نویسنده، عصر روز گذشته 22 دی ماه، در بیست و هشتمین نشست عصر تجربه حاضر شد و به ارائه دیدگاه ها و نقطه نظراتش درباره داستان و داستان نویسی پرداخت. وی در این نشست از عادت نوشتن به عنوان رفتاری بسیارخوب یاد کرد و گفت: بسیاری از نویسندگان تجارب خود را می‌نویسند اما در مقابل خیلی از نویسنده‌ها هم این عادت خوب را ندارند. نگاه نویسنده معمولا مسائل اطراف را ثبت می‌کند و چه خوب است که این نگاه‌ها به نحوی ثبت شوند.
وی درباره چگونگی نویسنده شدنش بیان کرد: نویسندگی را خیلی دیر آغاز کردم اما هر آنچه که تا الان در قالب 5 داستان از من چاپ شده، همه آن چیزی است که طی 50 سال عمرم تجربه کرده‌ام و مجموعه حوادث و اتفاقات زندگی من است. گاهی برآیند زندگی در تالیفات نویسنده بازتاب داده می‌شود و نویسندگان در هر ژانری که کار می‌کنند و با طیف و طبقه فکری و با هر رویکردی که باشند برآیند نوشته‌ها و تالیفاتشان برگردان زندگی‌شان است، که اگر اینگونه نباشد کار بی روح به ثمر می‌نشیند. البته منظورم این نیست که هر نویسنده زندگی خودش را به تحریر در می‌آورد، اما در هر داستانی به راحتی می‌توان ردپای نویسنده را پیدا کرد.
افهمی با بیان اینکه اولین تجربه‌اش در نویسندگی به سال 84 و نوشتن «سوران سرد» بر می‌گردد، توضیح داد: برخی حوادث و شخصیت‌ها ذهنم را درگیر کرده بودند و سرانجام نگارش این رمان در من شکل گرفت، گویی که تازه در سن 40 سالگی رشد می‌کردم. در واقع این رمان برای یک نوع تجربه شروع بود و از آن به بعد شروع به نوشتن کردم. در واقع رمان «سوران سرد» با یک شخصت ترکمن شروع شد که در سربازی او را می‌شناختم البته رفتار و خلق و خوی دوستم هیچ شباهتی به ترکمن‌ها نداشت. در شمال خراسان جنوبی با ترکمن‌ها زندگی کرده‌ام و شخصیت یک ترکمن‌ها را به خوبی می‌شناسم، به حدی تلاش کردم تا آنچه می‌خواهم از آب درآید، از نحوه بازتاب شخصیت‌ها ترس داشتم تا شخصیت خوب در بیاید و در این مسیر تمام تلاش را به کار گرفتم.
وی گفت: بسیاری از شخصیت‌های «سوران سرد» در روند شکل گیری رمان پدیدار شدند و کم کم حین نگارش به اثر اضافه شدند. در آغاز نوشتن قصد نداشتم این اثر را به شکل رمان ارائه کنم و بیشتر تمایل داشتم تا «سوران سرد» فیلمنامه باشد، برای همین فیلمنامه آن را نوشتم و به بنیاد فارابی دادم و حق چاپ فیلم نامه را از من خریدند. بعد از آن از سال 84 شروع به نوشتن رمان کردم. ابتدا قرار بود این اثر از سوی «انتشارات ققنوس» به چاپ برسد، اما در ادامه راه به انتشارات «سوره مهر» واگذار شد و گفتند که داستان‌های کتاب کمی ممیزی برانگیز است، بعد از آن هم که آقای مومنی این کتاب را خواند و به همین خاطر چندماه دیرتر چاپ شد.
نویسنده «سوران سرد» در ادامه با اشاره به اینکه در چاپ این کتاب مدیون زنده یاد فردی است، ضمن تاکید بر اینکه شخصیت سازی و فضا سازی در نوشتن یک اثر بسیار مهم تلقی می‌شود، بیان کرد: نویسنده باید بداند تا فضای لازم را برای ورود شخصیت آماده نکرده نباید هرگز شخصت را وارد داستان کند.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر نحوه به وجود آمدن تخیل در خارج از حیطه داستان، گفت: تخیل در جایی خارج از حیطه داستان شکل می‌گیرد، کار تخیل بهم ریختن است و زمانی که تخیل به ذهنم هجوم می‌آورد من از میان آنها گزینش می‌کنم و بعد به سراغ اصول داستان نویسی می‌روم. متاسفانه لطمه بزرگی که به رمان در کشور وارد شده اینکه برخی از نویسندگان هرچه که به ذهنشان می‌آید آن را از یک صافی عبور نداده و عینا با نثرهای غریب روی کاغذ می‌آورند.
پایان پیام/
نظر شما