تلاش های ایران و توافق ژنو دنیای اعراب را تکان داده است

خبرگزاری شبستان: بعد از توافق ژنو بر سر پرونده هسته ای ایران و استقبال 1+5 از آن و این که این توافق را گامی نخست برای رسیدن به راه حل های بزرگ تر در دیگر پرونده های پیچیده خاورمیانه دانستند، اعراب به جای این که بیایند و تلاش های امریکا را به چالش بکشند باید بنشینند و پاسخی برای سوال های بزرگ به وجود آمده بعد از این توافق بیابند. اعراب کشورهای کوچکی هستند که در مقابلشان آینده ای پیچیده و غامض قرار دارد و باید بدانند که چگونه از پس امور بر آیند تا بازنده این میدان نشوند.
از وقتی که توافق ایران با 1+5 امضا شد، هنوز جوهر آن خشک نشده بود که اعراب کشورهای خلیج فارس به دنبال دلایل امضای این توافق بر آمدند و گفتند که شوکه شده ایم و به سراغ این مساله رفتند که امریکا به آنها خیانت کرده است و دیگر نه می توان با آن عهد بست و نه می توان به آن اعتماد کرد. حتی برخی از روزنامه نگاران و چهره های فرهنگی عرب شروع به شعرسرایی کردند و در مذمت امریکا و فرانسه قصیده ها سرودند.
یک نفر از تحلیلگران که خود را تحلیلگر می نامد، در جایی نوشت: دوست دشمن شده است، سیاست امریکا به سمت تحول ریشه ای رفته و برای نخستین بار در تاریخ امریکا می بینیم که میان امریکا و اسرائیل اختلاف به وجود آمده است. وی در ادامه می افزاید: چقدر سطحی نگر بوده ایم! اسرائیل که آن را ایالت پیشرفته امریکا در منطقه می دانستیم در مورد ایران به جایی رسیده که نقش پسری را برای پدری بازی می کند که هنوز مصلحت خود را خوب نمی داند و پدرش تلاش دارد تا مصلحتش را به او نشان دهد و بفهماند.
چنین تحلیل هایی در حالی زده می شود که فراموش می کنیم نقاط تحول تاریخ با صرف پول حاصل نمی شوند، بلکه با تفکر عمیق و رسیدن به راه حل های استراتژیک که نیاز به اراده سیاسی داشته باشند به وجود می آیند.
بله توافق شده و به ایران اجازه غنی سازی اورانیوم داده شده است. ایران حق برخورداری از غنی سازی اورانیوم برای استفاده در اهداف صلح آمیز در چارچوب سطحی معین را دارد و این دقیقا خواسته استراتژیک ایران در حال حاضر است. در عین حال تهران به رغم خستگی های بسیار توانست در کنار بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه بایستد ، همچنین به تعهداتی که در عراق و لبنان داده بود، پایبند بماند، از حوثی ها در یمن حمایت کند و از جریان های دیگری که به او وابسته هستند در هر جای دیگر پشتیبانی کند، اکنون هم نیاز به پول دارد! با توافقی که امضا شده و با رفع تحریم های اقتصادی که به تدریج صورت خواهد گرفت به پول مورد نیازش خواهد رسید و صادارت نفتش را بالا خواهد برد، به همین دلیل است که باعث می شود این توافق را "استراحتی برای مبارزی که هنوز می جنگد"، بنامیم.
اعراب در برابر تاریخ و نقشه جدیدی قرار گرفته اند. لازم است که جزئیات تحولات منطقه را خیلی خوب بخوانند، باید درک کنند که چه راه حل هایی در برابر آنها وجود دارد و چگونه می توانند با اولویت های خود مثل پرونده سوریه تعامل کنند، این کار آنها چه تاثیری بر نقشه عراق و لبنان می گذارد، گفت وگوهای صلح اسرائیل و فلسطین به کجا می انجامد، حقوق اقلیت ها در کشورهای عربی چه می شود و آیا خلیج فارس همچنان عربی باقی می ماند؟ اعراب باید توقفی در تحرکات و برنامه هایشان بدهند و ببینند که انتخاب های استراتژیکشان چیست قبل از آن که تاریخ آنها را میان مصالح امریکا و روسیه قرار دهد و نتوانند راه دیگری را انتخاب کنند. اعراب عادت کرده اند که دلارهای نفتی را در گوشه و کنار جهان خرج کنند و مطمئن از حمایت غرب باشند، اما آیا این جهان پیچیده به همین سادگی باقی می ماند؟ باید بگوییم خیر. سایت های هسته ای ایران در طول چند سال گذشته به دنبال تلاش خستگی تاپذیر آن پیشرفت ها ی قابل توجهی داشته است.نزدیک به بیست هزار سانتریفیوژ بخشی از این پیشرفت قابل توجه می باشد. اما در کنار این پیشرفت ها ایران با وجود همه فشارها بر حق غنی سازی خود پافشاری کرده است تا بدانجا که بتواند 1+5 را به پذیرش این حق متقاعد سازد و توافقی به بزرگی ژنو حاصل شود فارغ از نتایجی که در ادامه در پی خواهد داشت. این عملکرد منطقی و متعدل به نظر می رسد . ایران نه به دلارهای نفتی برای متقاعدسازی قدرت های بزرگ چشم دوخته است و نه در گوشه کنار جهان با دست بر داشتن از آرمان های اسلامی از مواضع دینی خود کوتاه آمده است. دنیای اعرابی تکانی خورده است، آنها با همین عملکرد سطحی در عین ناامید ساختن مسلمانان در گوشه کنار جهان هنوز نمی دانند که برای آینده آیا با همین استراتژی می توانند ادامه دهند؟ فضای ابهام آلود آینده پیش روی اعراب است. رویکردی نوین و بازبینی در عملکرد سطحی گذشته نیاز است.
پایان پیام/