به گزارش خبرگزاری شبستان از کرمان، استاد ادبیات دانشگاه شهید باهنر کرمان امروز(1 آبان) در مراسم رونمائی از نسخه فراهم آمده از کهن ترین کلیات خواجو، گفت: یکی از دورههای باشکوه ادب فارسی در کرمان و از حدود 900 سال قبل تاکنون که شاعران و ادبای زیادی در کرمان ظهور کردند، دوره خواجوی کرمانی است.
محمود مدبری با اشاره به برگزاری کنگره جهانی خواجوی کرمانی،22 سال پیش و با همکاری یک هفتهای ارگانهای فرهنگی و دانشگاه افزود: در 22 سال گذشته نمونه دیگری از کنگره جهانی خواجو را در ایران نداشتیم و این کنگره در مقایسه با کنگرههای جهانی حافظ که توسط یونسکو برگزار میشد، بینظیر بود.
وی در ادامه با بیان اینکه تقریباً تمام آثار خواجوی کرمانی باقی مانده و نسخههای زیادی از آنها نیز وجود دارد؛ گفت: 30 هزار بیت از اشعار خواجوی کرمان در دست است که بیش از نیمی از آنها مربوط به دیوان وی شامل قالبهای مختلف شعری و نیمی دیگر مربوط به "خمسه" است که نسخههای زیادی از آن به جای مانده و امروز معتبرترین آنها رونمایی شد.
مدبری گفت: "خمسه" خواجوی کرمانی شامل پنج اثر است که موفقترین آنها "همای همایون" با 4 هزار و 400 بیت و در چاپهای متعدد است.
استاد ادبیات دانشگاه شهید باهنر کرمان خاطرنشان کرد: طبق آخرین اطلاعات به دست آمده "سامنامه" مربوط به خواجو نیست و یکی از سارقان ادبی با تغییراتی در اشعار همای همایون و افزودن عباراتی سخیف آن را تهیه کرده است.
مدبری با اشاره به آثار برجسته خواجوی کرمانی تصریح کرد: روضةالانوار، مثنوی کمالنامه، مثنوی گوهرنامه و چهار رساله منظوم از خواجوی کرمانی به یادگار مانده است.
وی با بیان اینکه نسخههای خطی زیادی از آثار خواجوی کرمانی به جای مانده است، اظهار داشت: این نسخهها در موزههای معتبر بریتانیا، ترکیه، هند، ایران و ... نگهداری میشوند و کار برای تحقیق بر روی آنها بازگذاشته شده است.
مدبری با بیان اینکه خواجوی کرمانی در ذیالحجه سال 689 هجری قمری مقارن با (17 دی) هجری شمسی متولد شده؛ پیشنهاد داد: این روز به نام شعر و ادب کرمان در تقویم نامگذاری شود.
نویسنده آثار و احوال خواجو در کهنترین نسخه کلیات خواجوی کرمانی گفت: وی پس از گذران دوران کودکی و نوجوانی در کرمان از سال 718 هجری قمری به مدت 20 سال در مسافرتهای طولانی شهرهای ایران، بغداد و ... به سر میبرد و از ویژگیهای وی سیاح بودن است.
وی گفت: 10 سال پایانی عمر خواجوی کرمان به سفر میان شهرهای کرمان و شیراز و دربار حاکمان آن زمان سپری شده است تا اینکه در 64 سالگی و در سال 753 هجری قمری در شیراز درگذشت و در مدت عمر کوتاه خویش آثار زیادی را از خود به جای گذاشت.
پایان پیام/
نظر شما