گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، این یادداشت نگاه و برآیند تدبیر و عمل دقیق انسانی وارسته از غیر خدا و پیراسته با اطاعت بندگی حق تعالی یعنی آیتالله العظمی خامنهای است که می تواند برای دستیابی به قله های رفیع معنویت قرآنی بسیار راهگشا شود.سخنی که از چنین انسانی بیان شده لاجرم بر دل مینشیند و می تواند موثر واقع شود.
شما قراء را از صمیم دل دوست دارم
رهبر کبیر انقلاب در سخنانی در جمع قاریان قرآن کریم میفرماید خیلی خوشحال هستم که آقایان را در اینجا زیارت میکنم، شما در حقیقت به کشور قرآن آمدهاید، مردم ما واقعا عاشق قرآناند، ما بحمدالله مردمی داریم که نه تنها به تلاوت و ظاهر قرآن توجه دارند بلکه زندگی خود را بر اساس قرآن شکل دادهاند و قوانین کشورشان بر پایه قرآن است.
شما آقایان قراء را هم از صمیم دل دوست داریم و صداهایتان را میشنویم و لذت میبریم و گوش جان مینهیم، من از اینکه جوانان ما به قرآن شوق و اقبال دارند خیلی خوشحالم کسانی را که شما ملاحظه میکنید بعضی کارگر، بعضی کارمند و بعضی کاسب و هیچ کدام هم در این رشته حرفهای نیستند اما در عین حال شوق فراوانی که این آقایان به تعلم قرآن دارند آنها را به مقدار زیادی پیش آورده است، بعضی از آنها هم ماشاءالله خیلی خوب شده اند، خیلی پیش رفتهاند و گاهی هم در این مسابقات جهانی شرکت میکنند درجات بالا را حایز میشوند، بعضی از دوستانی که از کشورهای عربی میآیند میگویند اینها به نحوی کلمات و حروف عربی را تلفظ میکند که آدم باورش نمیآید اینها عرب نیستند. این نشان میدهد که در ایران زمینه شیوع و آشنایی با قرآن خیلی زیاد است.
دعوت از ابوالعین شعیشع به مشهد قبل از انقلاب به اسلام
آیتالله خامنهای در سخنان خود میفرمایند: قبل از انقلاب ما اصلا از چنین برکاتی محروم بودیم البته گاهی در گوشه و کنار چند نفری دور هم جمع میشدند و تلاوتی میکردیم اما این رشد روزافزون و این سیل عظیم توجه جوانان و بچهها به قرآن اصلا مربوط به بعد از انقلاب است، به همین جهت گاهی قبل از انقلاب بعضی از قراء به ایران میآمدند ولی کسی نمیفهمید که اینها چه وقت آمدهاند و چه زمانی رفتهاند.
قبل از انقلاب شیخ ابوالعینین با دعوت اوقاف به مشهد آمده بود، من نوارهای او را قبلا زیاد شنیده بودم و دورادور از خواندن او خوشم میآمد. ما با کسانی که او را دعوت کرده بودند به کلی قطع رابطه کرده بودیم و با اینکه خیلی هم دوست داشتم صدای او را گوش کنم اما اصلا به مجالسی که درست کرده بودند، نرفتم.
در مسجد گوهرشاد مشهد در آن ایوان مقصوره جلسهای درست کرده بودند و قرآن میخواندند، آن کسانی که در آنجا نشسته بودند گمان نمیِکنم که به 100 نفر میرسیدند، همینطور دور تا دور نشسته بودند و به تلاوت قرآن گوش میکردند. در آن موقع هوا سرد بود و مجتبی ما هم که کوچک بود همراهام بود چون نمیخواستم به داخل جلسه بروم ناگزیر در آن هوای سرد در غرفه بیرون نشستم تا صدایی را که پخش میشد، بشنوم. آن زمان جمعیت حدود 100 نفر بود در حالی که وقتی شما در جایی وارد میشوید واقعا همه شهر تکان میخورد بله ما به عشق قرآن و به برکت قرآن زندهایم، امیدواریم که خداوند در دنیا و آخرت ما را از قرآن جدا نکند.
پایان پیام/
نظر شما