به گزارش خبرگزاری شبستان ،پنجمین مراسم شب شاعر بزرگداشت شاعر، مستندساز و روزنامه نگار محمدحسین جعفریان عصر دیروز با حضور چهرههای شاخص فرهنگی هنری و ادبی کشور در نخلستان مؤسسه هنری رسانهای اوج برگزار شد.
در این مراسم محمدحسین جعفریان شاعرومستند ساز گفت: به قول یکی از دوستان عزیز که میفرمود محافل بزرگداشت مثل مجلس ترحیم است که با حضور متوفی برگزار میشود. دراین جلسه کسانی را دیدم که اصلا انتظار حضورشان را نداشتم ولی دوستانی هم بودند که ما گمان میکردیم یک روحیم در دو بدن ولی از سه روز پیش تلفن خود را خاموش کردهاند. من خیلی شرمنده شدم از تعابیری که شد چون کم لیاقتتر ازاینها هستم.
وی در ادامه به بیان خاطرات حضورش درمحضر رهبر معظم انقلاب پرداخت و عنوان کرد: چند سال پیش جلسهای در خدمت حضرت آقا بودیم که از قضا آقای خاموشی هم آنجا بودند که من درباره افغانستان توضیحاتی دادم که ایشان یک جمله را سه بار تکرار کردند و فرمودند که چرا وزارتخانهها از وجود آدمی مثل جعفریان استفاده نمیکند؟ پس از اتمام فرمایشات حضرت آقا از ایشان خداحافظی کردم و گفتم چون جایی که کار میکنم حقوقم فقط به اندازه خرید یک پاکت سیگار است شاید دیگر به ایران برنگردم و در افغانستان ساکن شوم که ایشان فرمودند: اگر به ترک سیگار منتهی شود تصمیم خوبی است.
وی عنوان کرد: حالا کسی پیدا شده و از تجربیات محمدحسین جعفریان در افغانستان استفاده کند، من از موسسه اوج و شخص احسان محمدحسنی که واقعاً من را شرمنده کردند و به من اجازه ساخت برنامه 54 قسمتی را درباره مهاجرین افغان دادند و حمایتم کردند تشکر میکنم. این مستند نظر مردم ایران درباره مهاجران را عوض میکند.
وی در ادامه تصریح کرد:خداوند پدرم را رحمت کند که در حالی که کارگر بود نگذاشت ما کار کنیم و ما را به دانشگاه فرستاد، همچنین دست مادرم را از همین جا میبوسم امیدوارم که بتوانم دست به رماننویسی ببرم و آنچه که بر من و خانوادهام گذشته را بنویسم.
وی عنوان کرد: یادم میآید سفری به شمال رفتیم که من دچار تشنج شدم و خیلی به من سخت گذشت وقتی به هوش آمدم همسرم گفت که فکر کردم از دست رفتی.
این مستند ساز تصریح کرد: شوهر شما اگر شاعر باشد اخلاقهای خاصی دارد و در هر مراسمی که میرود یک عده خانم از او امضا میگیرند، اگر مستندساز باشد یکهو چند ماه به افغانستان برود و به قول مشهدیها «نظمش میریزه!» و اگر همسر جانباز باشد مشکلات خاص خود را دارد. من هیچ وقت فرصت سپاسگذاری پیدا نکردم و در همین جا از همه خانوادهام تشکر میکنم.
وی افزود: یکبار من اسم خودم را در اینترنت سرچ کردم که به اولین صفحهای که برخورد کردم پایگاه اطلاعرسانی محمدحسین جعفریان بود که توسط یک جوان اداره میشد.
گفتنی است در پایان این مراسم در پایان این مراسم لوح یادبودی به پاس مجاهدتها و رشادتهای شاعر بیباک محمدحسین جعفریان به وی اهدا شد.
پایان پیام/
نظر شما