به گزارش خبرگزاری شبستان از گیلان، شورای عالی انقلاب فرهنگی، 23 مرداد ماه سالگرد پیروزی و مقاومت 33 روزه حزب الله لبنان در برابر رژیم صهیونیستی را به عنوان روز مقاومت اسلامی نامگذاری کرد و این نامگذاری در واقع تجلیل از واژه مقدس"مقاومت" است. مقاومتی که ریشه در اعتقادات اسلامی مردم جنوب لبنان و و اراده پولادین آنها دارد.
همسایگان فلسطین اشغالی در طی 60 سال گذشته همواره مورد تهدید ارتش کلاسیک رژیم صهیونیستی بودند و لبنان نیز از این مورد بینصیب نبوده است. حزبالله لبنان یک حزب شناخته شده لبنانی در طول 30 سال گذشته در جنوب این کشور است که دارای فعالیتهای مختلف سیاسی، فرهنگی و نظامی بوده است.
حزبالله لبنان پس از عقبنشینی رژیم صهیونیستی از جنوب لبنان در سال 2000 میلادی توانست خود را در لبنان به عنوان یک حزب شیعی - اسلامی ملی معرفی کند و به فعالیتهای خود ادامه دهد.
مردم لبنان در نبردی سی و سه روزه، که در بین لبنانیها به «نبرد تموز» شهرت یافته و بر اساس یک «نقشه جامع» توسط آمریکا، انگلیس، فرانسه، رژیم صهیونیستی، مصر، اردن، عربستان و احزاب شاخص طیف 14 مارس لبنان طراحی شده بود، ارتش رژیم اشغالگر قدس را به خاک مذلت نشانده و باردیگر، واژه مقاومت را برای محرومان و ستمدیدگان جهان معنا کردند.
مقامات صهیونیست این جنگ را دارای آثار خطرناکی برای حال و آینده رژیم صهیونیستی میدانستند که مهمترین اثر آن از بین رفتن اطمینان شهرکنشینان به فرماندهان سیاسی و ارتش اسرائیل بوده و در طرف مقابل این جنگ اعتماد و یقین به مقاومت را در لبنان باعث شد.
هدف روشن و واضح، آنان را در برابر نیروهای اشغالگر همگام و منسجم کرده بود. افزون بر این آنان میدانستند که دشمن توان و امکان بهرهگیری از سلاح های کشتار جمعی و غیر متعافر را ندارد.
مردمی کردن مبارزه، استقلال عمل، پنهانکاری مفرط، وجود رهبران نظامیـ سیاسی کارآمد، انسجام فوقالعاده، بهرهگیری از روشهای نوین جنگ چریکی و استفاده از عملیات روانی علیه مزدوران از جمله دلایل پیروزی حزب الله لبنان در جنگ 33 روزه است.
اعتماد راسخ آنان به درستی راه و مسیر انتخاب شده و اعتقاد عمیق آنان به پیروزی "در هر دو حالت شکست دشمن یا شهادت " و تکیه بر حمایتهای الهی توانست اسرائیل را در هم شکند و ختم دوران بازدارندگی و آغاز دوران جدید مبارزه را اعلام دارد.
جنگ ۳۳ روزه اسرائیل علیه لبنانیها، به دلیل گستردگی و مدت طولانی آن، به جنگ ششم ملقب شد و برخلاف موارد قبلی که اسرائیل همچون سالهای ۱۹۹۳ و ۱۹۹۶ عملیات بدون هزینهای را انجام داد، این بار هزینهها بسیار سنگینتر و قابل ملاحظهتر بود.، جنگ ششم نه تنها در ابعاد سیاسی و نظامی، بلکه در بعد اقتصادی و اجتماعی نیز دارای پیامدهایی برای رژیم صهیونیستی بوده است. به بیان دیگر این جنگ، به دلیل ویژگیهایش، به لایههای زیرین و اجتماعی این رژیم نیز نفوذ کرد.
ایستادگی و مقاومت مردم لبنان در مقابل زیادهطلبیهای قدرتهای جهانی و رژیم صهیونیستی الگویی برای ملت های مبارز
در همان هفته اول ارتش اسرائیل که توانایی جنگیدن با حزب الله را نداشت، مایل بود پایان جنگ را اعلام کند ولی آمریکاییها اصرار داشتند که اسرائیل چیزی را به دست آورد و سپس آتش بس را اعلام کند، از این رو سه هفته دیگر با اصرار آمریکاییها جنگ ادامه پیدا کرد ولی در نهایت آمریکا نیز تسلیم شد و با تصویب قطعنامه 1701 شورای امنیت- که شباهت زیادی به قطعنامه 598 دارد- بر پایان آن مهر تأیید کوبید.
وقتی جنگ تمام شد دو طرف جنگ در دو وضعیت کاملاً متفاوت قرار داشتند. اسرائیلیها به شکست سنگین خود اذعان کردند و آمریکاییها نیز اینگونه اعتراف کردند: «هیچ کس پیروز نشده است!»
حزب الله لبنان پس از جنگ مورد تحسین فراوان ملتها قرار گرفت حالا دیگر ملت 3 تا 4 میلیونی لبنان میتوانستند خود را در کانون توجهات 300 میلیون عرب و حدود 5/1 میلیارد مسلمان ببینند و رهبر روحانی آنان در صدر شخصیتهای خاورمیانه عربی بنشیند.
اصولا ارتشهای دنیا و کلاسیک با فرمولهای نظامی معین و مشخصی کار میکنند و برای هر موقعیت جنگی فرمولی ثابت و روشن دارند که خارج از آن عمل نمیکنند. در طی سه دهه اخیر موضوع جنگهای پارتیزانی، نامنظم و نامتقارن از موضوعهای داغ و در عین حال خاص مورد بحث قرار گرفته است.
همسایگان فلسطین اشغالی در طی 60 سال گذشته همواره مورد تهدید ارتش کلاسیک رژیم صهیونیستی بودند و لبنان نیز از این مورد بینصیب نبوده است. حزبالله لبنان یک حزب شناخته شده لبنانی در طول 30 سال گذشته در جنوب این کشور است که دارای فعالیتهای مختلف سیاسی، فرهنگی و نظامی بوده است.
حزبالله لبنان پس از عقبنشینی رژیم صهیونیستی از جنوب لبنان در سال 2000 میلادی توانست خود را در لبنان به عنوان یک حزب شیعی - اسلامی ملی معرفی کند و به فعالیتهای خود ادامه دهد. حزبالله با جنگ نامتقارن توانست صهیویست را به ذلت و خواری بکشد و در میان جنبشهای اسلامی الگوی مناسبی برای دولتهای عرب منطقه باشد.
پی نوشت:
1)بهمنش احمد: تاریخ ملل قدیم آسیای غربی.206- 208
2)هاروی بورتر، موسعة التاریخ 1991. چاپ اول. ص 102
3)مسعود اسد اللهی. از مقاومت تا پیروزی، مؤسسه مطالعات وتحقیقات اندیشه سازان نور، تهران، سال 1379، ص 49
4)فیلیپ حتی، تاریخ سوریه و لبنان و فلسطین چاپ سوم بیروت ص70
پایان پیام/
نظر شما