حجت الاسلام سید عبدالباقی اسحاقی، از اساتید حوزه و دانشگاه در گفتگو با خبرنگار شبستان از گیلان، با اشاره به اهمیت سبک زندگی در سلامت روح و روان انسان، گفت: رفتار امروزی جوامع مختلف بشری، گرایش بیش از اندازه به سوی تامین سلامتی و تندرستی جسم است در حالی که سلامتی روان از اهمیت بیشتری برخوردار است.
وی ادامه داد: این طرز اندیشه که داشتن بدن پرعضله، سینه ستبر و گشاده و اندام قوی، رمز سلامتی کامل است امکان دارد بر اثر گذشت زمان به یک بیماری روحی تبدیل شود.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه بدن سالم زمانی ارزشمند است که یک ذهن سالم مکمل آن باشد، گفت: این که به کسی بگوییم ایستادگی و مقابله به معنای استفاده از نیروی بدنی است تصور اشتباهی است و این طرز تفکر میتواند زندگی انسان را به تباهی بکشاند.
حجت الاسلام اسحاقی با بیان اینکه تاکید دانش نیز بر این است که روان انسان خیلی مهمتر از جسم او است، تصریح کرد: توجه به مادیات زمانی گرانبها و پرارزش است که آمیخته با رشد روح و روان افراد جامعه باشد در غیر این صورت پرورش جسم به تنهایی برای طبیعت و ذهن انسان بسیار زیان آور خواهد بود.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه ذهن و عقل سالم کنترل کننده ارزشهای انسان است، اضافه کرد: باید روی اولویت و اهمیت سلامت روان در مقایسه با سلامت جسم تاکید شود چه اینکه امروزه افرادی که بیش از اندازه در قید سلامتی خود هستند، در جهت مقابل به آهستگی و طی گذشت زمان سلامت روان خود را از دست میدهندکه البته بیان این مطلب را نباید به معنای نادیده گرفتن سلامتی جسم تلقی کرد.
وی افزود: برای اینکه انسان بتواند از غذا خوردن و انجام کارهای مورد علاقهاش نهایت لذت را ببرد، باید از سلامت کامل جسمانی برخوردار باشد نه این که تمام وقت فکر و ذکرش متوجه موضوع «سلامتی بدن» کند.
این استاد سطح عالی حوزه علمیه اظهار کرد: خیلی بهتر است که آدمی با ذهن و عقل سالم زندگی کند تا اینکه برای سلامتی جسم خود مرتب انواع داروهای گیاهی و شیمیایی بخورد و در هر موقعیتی عجولانه به سوی باشگاههای ورزشی یورش ببرد.
وی با تاکید بر این مطلب که امروزه بسیاری از مردم که ظاهرا از نظر جسمانی بسیار سالم به نظر میرسند در وضع بسیار نامطلوبی روحی به سر میبرند، گفت: وقتی که جامعه از رفاه و پیشرفت بیشتری برخوردار میشود توجه به مادیات گسترده تر شده و افراد به آسانی اهمیت و ارزش سلامتی روح را به دست فراموشی میسپارند.
پایان پیام/
نظر شما