به گزارش خبرگزاری شبستان، دکتر کامبیز کامکاری و گفت: خانواده تاثیر عمیقی در کودک و پیریزی شخصیت او دارد، اگر محیط خانواده سالم باشد آن کودک در آینده، به نوجوانی با اعتماد به نفس تبدیل میشود، در غیر اینصورت آماده کجروی و ناسازگاری نه تنها در خانواده بلکه در جامعه خواهد بود.
وی افزود: اعتیاد یک بیماری زیست محیطی، روانشناختی و اجتماعی است و عوامل متعددی در اتیولوژی سوءمصرف مواد موثرند که در کنار یکدیگر منجر به شروع مصرف و سپس اعتیاد میشوند.
وی با بیان اینکه عوامل فردی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، تربیتی و آموزشی، خانوادگی، محیطی، بیرونی و درونی در ابتلا فرد به اعتیاد موثرند، افزود: آشنایی با عوامل مستعدکننده بروز اعتیاد و نیز عوامل محافظتکننده برای مقابله با آن، از دو جهت یکی شناسایی افراد در معرض خطر اعتیاد و اقدامات پیشگیرانه لازم برای آنان و دیگری انتخاب نوع درمان و اقدامات خدماتی، حمایتی و مشاورهای لازم برای معتادان ضرورت دارد.
این پژوهشگر حوزه اعتیاد با اشاره به عوامل متعدد بروز اعتیاد بیان داشت: اختلال در شخصیت فرد، فشارهای روانی به علت حوادث و محرومیتها، نقص جسمی، لذتجویی، کنجکاوی و تقلید از جمله عوامل فردی در گرایش فرد به اعتیاد میباشد.
کامکاری همچنین در ادامه؛ عدم اجرای عدالت اجتماعی، نابرابریهای طبقاتی، در دسترس بودن مواد مخدر و وجود مشکلات اجتماعی را از عوامل اجتماعی موثر در اعتیاد عنوان کرد و گفت: بحرانهای اقتصادی، گرسنگی، تورم مهاجرت بیکاری رفاه اقتصادی و فقر نیز از عوامل اقتصادی در ابتلا به اعتیاد محسوب میشوند.
وی اظهار کرد: از عوامل سیاسی نیز میتوان به جنگ، سیاست استعماری دول خارجی، فشارهای ناشی از جانب حکومت اشاره کرد و از عوامل فرهنگی از بیسوادی یا کمسوادی، عدم آگاهی به مسائل و آسیبهای اجتماعی و فقدان احساس مسوولیت نام برد.
وی همچنین؛ مدرسه، گروه همسالان و معاشرت با دوستان ناباب را از عوامل تربیتی و آموزشی و همچنین طلاق، مشکلات خانوادگی و روابط بد و نامطلوب بین اعضای خانواده، بیسوادی والدین، فقر مادی، محرومیت عاطفی در کودکی را از عوامل خانوادگی در این خصوص عنوان کرد.
کامکاری بیان داشت: منطقه ویژه جغرافیایی، آداب و رسوم و فرهنگ نیز از عوامل مهم محیطی در بروز اعتیاد میباشد و از عوامل روانی میتوان به افسردگی، اضطراب و بی قراری، عقده حقارت، عدم رشد شخصیت محرومیت عاطفی و عدم بهداشت روانی و از عوامل درونی به بیماریهای جسمی و روانی در اشکال مزمن و لاعلاج اشاره کرد.
به گفته وی، عوامل موثر بر فرد، محیط فرد و عوامل اجتماعی عوامل درهم بافتهای هستند که بر یکدیگر تاثیر میگذارند.
این پژوهشگر حوزه اعتیاد در بخش دیگری از سخنان خود با تاکید بر اینکه عوامل مختلف شخصیتی با مصرف مواد ارتباط دارند، گفت: از این میان برخی از صفات بیشتر پیشبینیکننده احتمال اعتیاد هستند و به طور کلی فردی را تصویر میکنند که با ارزشها یا ساختارهای اجتماعی مانند خانواده، مدرسه، و مذهب پیوندی ندارند یا از عهده انطباق کنترل یا ابراز احساسات دردناکی مثل گناه، خشم و اضطراب بر نمیآیند که این افراد معمولاً برای کاهش استرس، ناخودآگاه به اعتیاد روی میآورند.
کامکاری با اشاره به صفات شخصیتی فرد معتاد بیان داشت: عدم پذیرش ارزشهای سنتی و رایج، نیاز شدید به استقلال، صفات ضد اجتماعی، پرخاشگری شدید، احساس فقدان کنترل بر زندگی خود، اعتماد به نفس پایین، فقدان مهارت مقاومت در برابر پیشنهادات خلاف دیگران، فقدان مهارتهای اجتماعی، اضطراب و بی حوصلگی از جمله این صفات است.
وی همچنین افزود: پر مخاطرهترین دوران زندگی از نظر شروع به مصرف مواد دوره نوجوانی است، نوجوانی دوره انتقال از کودکی به بزرگسالی و کسب هویت فردی و اجتماعی است و در این دوره میل به استقلال و مخالفت با والدین به اوج خود میرسد و نوجوان برای اثبات بلوغ و فردیت خود، ارزشهای خانواده را زیر سوال میبرد و سعی در ایجاد و و تحلیل ارزشهای جدید خود دارد.
وی افزود: مجموعه این عوامل، علاوه بر حس کنجکاوی و نیاز به تحرک تنوع و هیجان نوجوان را مستعد مصرف مواد کند.
کامکاری خطاب به خانوادهها گفت: خانواده تاثیر عمیقی در کودک دارد و شخصیت او را پیریزی میکند. اگر محیط خانواده سالم باشد آن کودک در آینده به نوجوانی با اعتماد به نفس تبدیل میشود و اگر کودک مورد توجه خانواده واقع نشود یا از خانواده طرد شود و یا برعکس اگر بیش از حد مورد توجه و حمایت واقع شود آماده کجروی و ناسازگاری نه تنها در خانواده بلکه در جامعه خواهد بود.
پایان پیام/
نظر شما