خبرگزاری شبستان: بارها به این روایت برخورد نموده ایم که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند که حسین از من است و من از حسینم. در گفتگوی خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی شبکه قرآن و معارف سیما با حجت الاسلام والمسلمین سید علی غروی، وی در خصوص این حدیث عنوان داشت: قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم "حسین منّی و أنامن حسین" روایت معتبری از اهل سنت و شیعه وجود دارد که راوی نقل می کند: روزی حضرت رسول اکرم(ص) در مسجد بر منبر نشسته بود و سخنرانی می فرمود، ناگهان سخنرانی را قطع کردند و فرمودند: بیا بیا پیش من به عقب برگشتم دیدم که امام حسین (ع) جلوی درب ایستاده است و دوباره پیامبر(ص) فرمودند: حسین جان پیش من بیا. هنگامی که امام (ع)می خواستند پیش پیامبر(ص) بروند پای مبارکشان به فرش گیر کرد و زمین خورد. پیامبر(ص) از منبر پائین آمد و ایشان را در آغوش گرفت و همراه خود بالای منبر برد و در آنجا فرمود: حسین (ع) از من است و من از حسینم".
حجت الاسلام والمسلمین غروی ادامه داد: در واقع در این جمله پیامبر(ص) نکته های مهمی نهفته است در مورد اینکه حسن از من است؛ یعنی اینکه ایشان از نظر ژنی و همخون بودن شبیه من است و این نشان از آن دارد که ایشان فردی سالم است . در قرآن نیز دو بار در سوره مریم به ولادت و سالم بودن ولادت صحبت شده است و در آن اشاره شده است که: سلام بر کسی که ولادت و مرگش همه در سلامت است ؛هنگامی که می گوئیم ولادت شخص سالم باشد یعنی اینکه از نظر فکری در سلامت باشد و وقتی می گوئیم مرگش در سلامت باشد یعنی اینکه در هنگام مرگ نیز دارای دین سالم و کامل باشد لذا سلامت یکی از ملاک های رهبری است و هنگامی که پیامبر(ص) می گوید : حسین از من است منظور این است که ایشان از هر نظر شبیه من است و شایسته رهبری است.
وی با اشاره به ادامه این حدیث گفت: اما وقتی که پیامبر(ص) فرمود: من از حسین هستم این به چه معنی است؟ علما می گویند که حسین (ع) اسلام را حفظ کرد و اگر ایشان نبود دین اسلام به این شکل که امروز شاهد هستیم وجود نداشت. یکی از نویسندگان بزرگ عرب می گوید: جد بزرگ امام حسین (ع) با بت های بی جان مبارزه کرد اما امام حسین (ع) با بتهای جان داری مانند یزید مبارزه کرد و با حرکت خویش اسلام را زنده کرد . لذا به همین دلیل است که خود و امام حسین (ع) را یکی می داند یعنی یکی اسلام را آورده و دیگری در حفظ و نگه داری آن نقش داشته است و حسین (ع) کشته می شود و سر می دهد اما در برابر بتان سر تعظیم خم نمی کند .
حجت الاسلام غروی در بخش پایانی گفتگوی خود ضمن اشاره به مقام والای حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام گفت: وقتی پیامبر(ص) این جمله مهم را فرمودند جمله مهم دیگری نیز فرمودند که بسیار اهمیت دارد و ایشان پس از گفتن جمله "حسین منی و انا من حسین " فرمودند: " خداوند دوست دارد کسی را که حسین (ع) را دوست دارد" و در واقع مهرورزی خدا را منوط به مهرورزی به حسین(ع) می دانند . و این جمله در پاسخ این سوال است که خدایا ما چه کسی را باید دوست داشته باشیم ؟
امیدوارم که ما این محبت و دوست داشتن را ادامه دهیم و دنباله رو راه ایشان باشیم و انشاءالله این تفکر روز به روز در میان مردم و ملت ما ریشه دار تر شود .
پایان پیام/
نظر شما