به گزارش خبرگزاری شبستان، افشین خورشید باختری؛ مدرس و منتقد تئاتر؛ به خبرنگار صحنه گفت: با توجه به روزهای پایانی دولت دهم، بسیاری از هنرمندان منتظرند ببینند با روی کار آمدن دولت جدید، تغییرات حوزه‌ی مدیریت فرهنگ و هنر و بخصوص تئاتر چگونه خواهد بود.
وی به آسیب ناشی از تغییر مداوم مدیران سیستم‌های هنری اشاره کرد و اظهار داشت: آمد و شد مدیران نه فقط در سیستم تئاتر کشور بلکه در هر سیستم دیگری نیز باعث آسیب و اثرات منفی‌ای است و دلیل آن هم نبود برنامه‌های بلند مدت و استراتژی مشخص است. متاسفانه سیستم تئاتر کشور نیز با آمد و شد مدیران، به دلیل نبود هرگونه استراتژی بلند مدت مشخص و همچنین نبود تعریف یکسان از کار هنری، بارها و بارها لطمه خورده است.
این بازیگر تئاتر و سینما ادامه داد: یک دلیل آن اینکه هنوز تسویه حساب‌های مالی اداره کل هنرهای نمایشی نسبت به بسیاری از طرح‌ها، پروژه‌ها و قرارداد گروه‌ها انجام نشده است. برخلاف آنکه گفته می‌شود تسویه حساب شده به عنوان یک مطلع می‌گویم نشده است. حتی در طرح استقرار گروه‌ها هم اداره کل هنرهای نمایشی هنوز بدهکار است. این‌ها نشان از وجود مشکل در سیستم اجرایی دارد و از این روست که همه صبر کرده‌اند ببیند مدیر بعدی چه کسی و با چه سلایقی است.
وی تصریح کرد: اگر تئاتر کشور دارای برنامه، هدف و استراتژی باشد اینقدر به سلایق فردی وابسته نخواهد بود و آمد و شد مدیران آسیب جدی‌ای در پی نخواهد داشت. چرا که در آن صورت با توجه به اهداف، سیستم برنامه‌های خود را دنبال خواهد کرد و خللی پیش نخواهد آمد. این نمی‌شود که هر مدیری در هر دولتی تعریفی از هنر و تئاتر داشته باشد و با تغییر دولت‌ها و آمد و شد مدیران تعبیر از کار هنری و نوع تعامل با هنرمندان عوض بشود! متاسفانه همین باعث شده تا هنرمند همواره به دنبال بدیهیات در پیچ و خم‌های اداری سرگردان باشد و همواره سیستم مدیریت نیز از او طلبکار!
بنابر گزارش صحنه، خورشید باختری با بیان اینکه باید نسبت به معضلات واقع‌بین بود عنوان کرد: ممکن است برخی دوستان از نقدهای من ناراحت شوند اما باید واقع‌بین بود. هنوز اینگونه تعریف نشده که وظیفه‌ی سیستم اداری ارائه‌ی سرویس به هنرمندان است چرا برخی مدیریت دولتی باید خود را طلبکار هنرمند بداند در صورتی که آن نهاد یا سیستم اعتبار خود را از هنرمند می گیرد، نه اینکه بالعکس باشد.
وی با بیان اینکه هنوز به هنر به چشم طفیلی نگاه می‌شود گفت: بارها گفته شده است که هنوز، تئاتر در سیاست‌های کلان کشور جایگاه خود را پیدا نکرده است؛ جایگاهی که برایش بودجه مناسب و فزاینده به همراه امکانات سخت‌افزاری مناسب و گشایش‌های مختلف در نوع نگاه به تئاتر از سمت و سوی نهادهای رسمی دولتی به ارمغان آورده شود. متاسفانه اینگونه به نظر می‌رسد کل هنر طفیلی است که در بخش‌هایی که می‌شود بیشتر در آن تبلیغ کرد مثل سینما بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند و در رشته‌هایی که برد کمتری دارد مثل تئاتر باید بودجه کمتری به آن اختصاص داده شود و نگاه نازل تری به آن شود.
این مدرس دانشگاه در پاسخ به این سوال که وظیفه‌ی چه نهادی است که استراتژی کلان هنر را تعریف و مشخص کند، گفت: بخش اعظمی از توجه به هنر باید در مجلس شورای اسلامی اتفاق بی‌افتد. نماینده‌های مردم در مجلس باید اشکالاتی که در این حوزه هست را رفع کنند. بخشی دیگر نیز باید در سیستم سندیکایی رخ دهد. با وجود جایی به اسم "خانه‌ی تئاتر" هنوز نمی‌توانیم بگوییم این خانه، سندیکای هنرمندان تئاتر است. چرا که پول خود را از دولت می‌گیرد و به همین دلیل در بسیاری مواقع– آنجا که لازم است- با دولتمردان وارد چالش نمی‌شود. منظورم از چالش، زد و خورد نیست، منظورم مطالبه‌ی بر حق هنرمندان است.
وی اضافه کرد: پس با این وضعیت خواه نا‌خواه جایگاه هنر به خصوص تئاتر، جایگاه جدی‌ای نخواهد بود. شاید به همین دلیل است که بسیاری مواقع بازیچه‌ی دولتمردان قرار می‌گیرد. اگر کسی هم در سیستم تخلف کند، گویی پاسخگو نیست و نهاد نظارتی وجود ندارد.
افشین خورشید باختری در پایان گفت: اگر صدا و سیما و آموزش و پروش به وظایف خود در قبال تئاتر عمل کنند بسیاری از مشکلات رفع خواهد شد. متاسفانه آموزش و پرورش که وظیفه‌ی پرورش و گسترش فرهنگ جامعه را بر دوش دارد در قبال تئاتر بسیار بی‌توجه است. به عبارتی می‌توان گفت تئاتر در آموزش و پرورش به کل تعطیل است.
پایان پیام/
نظر شما