به گزارش خبرگزاری شبستان از اراک، آقا نورالدین از مشاهیر و پیشوایان دینی شیعه در اراک بوده است که در دوره قاجاریه زندگی می کرده است بعد از تحصیلات در مدرسه سپهداری و پس از 7 سال تحصیل در حوزه علمیه نجف و نیل به درجه اجتهاد رسید، در اواخر سال 1306 هـ . ق به زادگاه خویش بازگشت آقا نورالدین پس از ورود به اراک، امام جماعت مسجد کوچکی را که در آخر کوچه انوری جنب بازار مرکزی شهر قرار گرفته بود عهده‌دار شد.
آقا نورالدین پس از مدتی، به مقام مرجعیت رسید دانشمندان و مشتاقان دانش از دورترین نقاط، برای استفاده علمی از محضرش، به اراک می‌آمدند و از برکات علمی و اخلاقی او بهره کافی می‌گرفتند. آقا نورالدین به تدریس علوم معقول و منقول پرداخت.
آیت الله العظمی اراکی فرمود: شخصیت آقا نورالدین چنان بود که علمای زمان خویش و حتی مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری را تحت الشعاع قرار داد. از قم، عده‌ای شیفته معرفت و دیانت به خدمتش آمدند و اظهار نمودند: این شهر مرکزیت دارد، ولی آن طور که شایسته آن است، از یک مرکز علوم دینی منسجم، گسترده و جامع برخوردار نیست. شما برای رفع این کاستی، به قم تشریف‌فرما شوید و این کمبود را ترمیم نمایید. آقا نورالدین پاسخ می‌دهد: من معذورم،اما کسی را برای شما می‌فرستم که از عهده این کار برآید و سپس مرحوم آیت الله شیخ عبدالکریم حائری را فرستاد. حتی بودجه اولیه تأسیس حوزه علمیه قم را به آقا نورالدین نسبت می‌دهند، به این شرح که هر چه گندم در اختیار آقا بوده، دستور می‌دهد در شهر کاشان به فروش برسانند و پولش را در اختیار حاج شیخ عبدالکریم قرار دهند تا در راه اندازی این کار خطیر و مقدس، توقف و خللی پیش نیاید.
آقا نورالدین به دلیل کمالات معنوی و پیمودن مسیر حق و انس با مردم، پایگاه اجتماعی مهمی در اراک و توابع استان مرکزی به دست آورد و اقشار گوناگون مردم، تکریم وی را وظیفه خود می‌دانستند.
مردم اراک از شدت علاقه‌ای که نسبت به وی داشتند، تا مدتها بعد از ارتحالش، تصویرش را در خانه‌های خود نگاه می‌داشتند و پس از نماز صبح بر آن بوسه می‌زدند.
در طول 63 سال عمر با برکت آقا نورالدین بالغ بر 120 اثر و دست نوشته از جمله رساله نورالایمان، اصول عقاید، دعای صباح امیرالمومنین و سفرنامه بعض الحالات به یادگار مانده است.
آقا نورالدین مرجع دینی مردم اراک در سال 1278 هجری قمری متولد شد مردم به او عشق می‌ورزیدند. او سالیان دراز به ارشاد مردم و حل مشکلات آنان مشغول بود و سرانجام در روز جمعه هفتم رجب سال 1341 هـ . ق به سوی سرای جاوید شتافت و در جوار قدسیان و عرشیان آرام گرفت. پیکر پاکش با شکوه تشییع و به سوی قبرستان اراک انتقال داده شد تا بر حسب وصیت خودش، در منتهی الیه آن، در زمین‌های بیاض دفن گردد. احساساتی که مردم اراک در سوگ او از خود بروز دادند، در ارتحال هیچ شخصی دیده نشده بود. عزاداری مردم تا دو ماه بعد از رحلت او ادامه یافت، که نشانگر محبوبیت فراوان او نزد مردم است.
مرحوم آیت الله العظمی آقا نورالدین حسینی عراقی معروف به امین و ملقب به " اویس زمان" بود که و استاد سیاسی امام راحل بوده که هم اینک کتاب "القرآن و العقل" وی در حوزه علمیه نجف تدریس می شود.
پایان پیام/
نظر شما